انسان‌هایی که با نزدیک شدن به مرزهای اروپا هیولا می‌شوند!
به گزارش خبرگزاری آنا، علی ورمزیار، پاپ فرانسیس به عنوان رهبر کاتولیک‌های جهان به حکم وظیفه دینی، اغلب در سخنرانی‌هایش از پناهجویان حمایت کرده و این موضوع مدت‌هاست در فهرست دغدغه‌های او قرار دارد.
روز گذشته اما؛ پاپ که به نظر می‌رسید شدت نگرانی‌هایش برای پناهجویان با به قدرت رسیدن دولت راست افراطی در ایتالیا افزایش یافته به صراحت اظهار داشت: حذف پناهجویان، ننگ‌آور و محروم کردن آنها جنایتکارانه است زیرا موجب جان دادن آنها مقابل چشمانمان می‌شود.
او با اشاره به هزاران نفری که در تلاش برای رساندن خود به اروپا در دریا غرق شده‌اند، افزود: امروز دریای مدیترانه بزرگترین گورستان جهان است.
ریشه این صراحت بیان پاپ فرانسیس در مورد پناهجویان را می‌توان در برنامه‌های اعلام شده از سوی دولت‌های جدید اروپایی در جریان تبلیغات انتخاباتی‌شان جستجو کرد که در همه آنها یکی از اولویت‌های اجرایی نامزدها وعده سرعت بخشیدن به بازگرداندن مهاجران به کشورهای مبدا است.
حتی برخی مانند «جورجیا ملونی» نخست‌وزیر جدید ایتالیا پا را فراتر گذاشته و خواستار محاصره دریایی شمال آفریقا برای جلوگیری از تردد قایق‌های حامل پناهجویان و اعمال محدودیت‌های جدید برای کشتی‌های نجات‌دهنده مهاجران شده است.
این به زبان ساده یعنی حتی اگر پناه‌جویی مقابل چشم آنان در حال غرق شدن هم باشد مستحق دریافت کمک حداقلی برای زنده ماندن نخواهد بود.
در این میان حتی برخی کشورهای اتحادیه اروپا اخیراً طرحی را آماده کرده‌اند که بر اساس آن در ازای پرداخت پول به کشور لیبی، از گشت دریایی پلیس آن کشور برای جلوگیری از مهاجرت پناهجویان استفاده کنند.
در سال ۲۰۱۶ نیز اتحادیه اروپایی و ترکیه در مورد اجرای طرح مشابهی به توافق رسیدند که در چارچوب آن، بروکسل به ترکیه برای جلوگیری از ورود مهاجران به اروپا پول پرداخت کند.
رهبران فرانسه، آلمان و کشورهای بالکان بارها در توجیه اقدامات سخت‌گیرانه خود مدعی شده‌اند که به‌دلیل نگرانی از وجود افراد افراطی در میان پناهجویان،برای ورود آنها به اروپا محدودیت‌های شدید اعمال می‌کنند.
اتخاذ رویه‌های غیر انسانی از سوی کشورهای اروپایی در قبال پناهجویان که اعتراض شدید پاپ را نیز به‌دنبال داشته در حالی است که همین کشورها با ژست دفاع از حقوق بشر، کشورهای مبداء پناهجویان را به اتهام نقض حقوق آنها تحت شدیدترین فشارهای سیاسی، اقتصادی و حتی نظامی قرار می‌دهند.
نکته اینکه؛ این به‌اصطلاح حمایت‌ها از لحظه نزدیک شدن این افراد به مرزهای اروپایی به‌طور کلی رنگ می‌بازد و دولت‌های اروپایی با متهم نمودن آنها به «افراطی‌گری»، «شرارت»، «بی‌مسئولیتی» و ده‌ها اتهام ریز و درشت دیگر به خود حق می‌دهند که غیرانسانی‌ترین اقدامات را علیه آنان اعمال کنند.
موضوع جالب توجه در این رابطه، نقش و کارکرد کاملا سفارشی رسانه‌های غربی در توجیه استانداردهای دوگانه دولت‌های غربی در مواجهه با پناهجویان است.
این رسانه‌ها به راحتی چشم بر هزاران مرگ غم‌بار پناهجویان شناور در آب‌های مدیترانه که پاپ فرانسیس از آن به عنوان بزرگترین گورستان بشری یاد کرد می‌بندند اما از کوچک‌ترین رخداد در کشورهایی که پناهجویان به آن تعلق دارند برای تکمیل ویترین جعلی دفاع از حقوق بشر نمی‌گذرند.
حال که پاپ به درستی مدیترانه را بزرگترین گورستان بشری نام‌گذاری کرده، منطقا باید از بنگاه‌های رسانه‌ای غرب که با پول نظام‌های سیاسی مبتنی بر فریب و بی‌عدالتی و نژادپرستی شکل گرفته به عنوان بزرگترین قتلگاه وجدان، انسانیت و اخلاق یاد کرد.
انتهای پیام/۴۱۲۹/
انتهای پیام/