اقتصاد دانش‌بنیان روستا؛ لازمه توسعه اقتصادی
گروه اقتصادوکارآفرینی خبرگزاری آنا؛ اقتصاد روستا محور نظام اقتصادی است که در آن مرکز تولید روستا است و اغلب تولیدات مبتنی بر معیشت و معمولا کشاورزی هستند. در این مدل از اقتصاد، روستائیان غذای کافی برای تغذیه خود و خانواده تولید می‌کنند. آن‌ها همچنین ممکن است به تجارت با روستا‌های دیگر بپردازند و کالا‌ها و خدماتی را مبادله کنند که خودشان تولید می‌کنند.
مزیت این مدل بهینه بومی بودن آن است و کمتر کالایی وجود دارد که در چرخه‌ی مصرف نظام تولید کالا ورود پیدا کند. عمده تولیدات این نظام تولیدی خودکفا محصولات زراعی و پرورش دام با عالی‌ترین مزیت‌های رقابتی به دلیل ارگانیک بودن آن است.
در اقتصاد مبتنی بر روستا، تولیدکنندگان معمولاً در یک جامعه زندگی و کار می‌کنند. این می‌تواند یک حس قوی از جامعه پذیری و انسجام اجتماعی را به وجود بیاورد؛ و همچنین تناوب تقاضای روستاییان به کالا‌ها و خدمات ضروری را آسان‌تر می‌کند. مزایای سیستم هماهنگ و تمامیت یافته تولید و مصرف روستایی؛ محیط زیستی پایدارتر از اقتصاد صنعتی و قیمت گذاری منصفانه و عادلانه است، زیرا آن‌ها بر اساس اصول اشتراک و همکاری فعالیت می‌کنند تا رقابت و سود. یکی دیگر از مزایای اقتصاد روستا این است که نسبت به اقتصاد صنعتی بسیار کمتر به سوخت‌های فسیلی متکی است.
این بدان معنی است که گاز‌های گلخانه‌ای بسیار کمتری تولید می‌کند که در مبارزه با تغییرات آب و هوایی و آلودگی اکوسیستم پایداری را می‌سازد. در نهایت، یک اقتصاد مبتنی بر روستا به اعضای خود احساس اجتماع و تعلق می‌دهد که اغلب در جامعه مدرن وجود ندارد. این می‌تواند منجر به افزایش سطح شادی و رفاه و همچنین بهبود سلامت روان شود که سال‌هاست از دغدغه‌های هلدینگ‌های بزرگ و کارخانه داران برای نیرو‌های فعال در شرکت هاست.
اقتصاد دیجیتال روستایی، سیستم اقتصادی است که از فناوری‌های دیجیتال و سیستم‌های اطلاعاتی برای ایجاد ارزش در مناطق روستایی استفاده می‌کند. به عنوان نوع جدیدی از ساختار تعریف شده است که شامل هدفمند و بهینه کردن کلیه فعالیت‌هایی است که به تولید سنتی روستا مربوط می‌شود.
وقتی نوبت به ایجاد نظامی اقتصادی دیجیتالی مبتنی بر روستا می‌رسد، چند نکته کلیدی وجود دارد که باید در نظر داشت: اول از همه، تمرکز بر توسعه منابع و مشاغل محلی در اولویت است. به این ترتیب، می‌توانید اطمینان حاصل کنید که پول تولید شده توسط روستا در سیکل خود باقی می‌ماند. علاوه بر این، تشویق به همکاری بین روستاییان نقش ایفا می‌کند، اهالی ده با همیاری می‌توانند منابع و دانش خود را برای ایجاد یک اقتصاد مرفه‌تر به اشتراک بگذارند؛ در نهایت، ایجاد ارتباط با سایر روستا‌های منطقه نیز اساسی است این مهم جریان کالا‌ها و خدمات بین روستا‌ها را فراهم می‌کند و در آخر منجر به اقتصاد قوی‌تر در کل می‌شود.
در اقتصاد روستایی مبتنی بر دانش مدل‌های مختلفی برای فعالیت و ایجاد ارزش افزوده طبقه بندی شده وجود دارد. برای نمونه روستاییان برای تشکیل و حفظ مجموعه‌ای مشترک از دانش با یکدیگر همکاری می‌کنند که دولت‌ها برای طبقه بندی و نگهداری آن، امکانات را فراهم می‌کنند. احداث مرکز دانش پایه تولید بومی و مختص به مناطق ایرانی در زمینه‌ی کشاورزی، فعالیت نسل جوان را برای پیوستن به سیر تولید ساده سازی خواهد کرد. این دانش برای حل مشکلات و بهبود کیفیت زندگی برای همه اعضای جامعه روستایی استفاده می‌شود و روستاییان دانش خود را آزادانه با یکدیگر به اشتراک می‌گذارند و هرکسی می‌تواند به پایگاه دانش جمعی که به وسیله‌ی علم تولیدکنندگان روستایی به وجود آمده دسترسی داشته باشد.
اقتصاد دانش بنیان روستا بر سه اصل استوار است: ۱) اینکه هرکسی چیزی برای مشارکت دارد. ۲) همه می‌توانند از دانش جمعی بهره‌مند شوند. ۳) اشتراک گذاری مهمتر از احتکار است. این اصول روستاییان را تشویق می‌کند تا برای نفع مشترک با یکدیگر همکاری کنند و همانند برنامه‌های متن باز محوریت با تولید کار جدید با محتوا و بستر موجود باشد که یکی از پیشرفته‌ترین مدل‌های اجرایی است.
در اقتصاد روستا، نیازی به پول یا دیگر اشکال اعتبار نیست. همه معاملات بر اساس اعتماد و احترام متقابل است. این سامانه منظم، افراد را تشویق می‌کند تا به یکدیگر کمک کنند و حس اجتماعی قوی ایجاد می‌کند، اما آورده‌ی اقتصادی بزرگتری دارد که قوام دهنده‌ی اقتصاد دیجیتالی آینده در روستا خواهد بود تهاتر و امکان تولید بدون پشتوانه مالی سبب می‌شود تا تامین مالی به عنوان بزرگترین دغدغه تولیدکننده حذف شود و روند تولید جریان داشته باشد.
هنگام ایجاد یک اقتصاد بازار روستایی مبتنی بر دانش موفق، چند نکته کلیدی را باید در نظر داشت:
۱. اطمینان حاصل شود که تمرکز قوی روی جامعه و همکاری وجود دارد. این همان چیزی است که اقتصاد بازار را در دراز مدت موفق و پایدار می‌کند.
۲. ایجاد فرصت‌های مختلف اقتصادی برای مشارکت مردم. این اطمینان می‌دهد که چیزی برای همه وجود دارد، و اقتصاد بازار تنها به یک یا دو صنعت متکی نیست.
۳. ترویج و تشویق کارآفرینی. این برای پویا و رشد اقتصاد بازار ضروری است.
۴. در نهایت، اطمینان حاصل شود که تعادل خوبی بین مشارکت بخش دولتی و خصوصی وجود دارد. استفاده بیش از حد از هر دو می‌تواند منجر به مشکلات شود، بنابراین یافتن ترکیب مناسب بسیار مهم است.
انتهای پیام/
انتهای پیام/