نهادها و سازمانهای مسئول در نهادینه‌سازی فرهنگ حجاب موفق نبودند/ لزوم تحقق نظریه جنسی اسلام
به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، ابراهیم شفیعی سروستانی، عضو هیئت‌علمی دانشگاه قرآن و حدیث در کارگاه آموزشی فرهنگ پوشش (مد و مدگرایی ایرانی اسلامی) به همت پژوهشگاه قرآن و عترت نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه آزاد اسلامی برگزار شد، در بخش نخست سخنان خود به آسیبشناسی بیش از چهار دهه اقدامات تبلیغی و ترویجی نظام جمهوری اسلامی در زمینه گسترش و نهادینه‌سازی فرهنگ عفاف و حجاب در جامعه اسلامی ایران پرداخت و گفت: با نگاهی به تجربه بیش از چهار دهه تبلیغ و ترویج فرهنگ عفاف و حجاب در نظام جمهوری اسلامی، به‌روشنی می‌توان دریافت که نهادها و سازمانهای گوناگون مسئول در این زمینه، در نهادینه‌سازی این فرهنگ موفقیت چندانی نداشته‌اند و همچنان کشور ما در این زمینه با آسیب‌ها و چالش‌های فراوانی روبه‌روست.
وی افزود: این پرسش مطرح است که دلایل این ناکامی چیست و چرا تلاش‌های صورت‌گرفته در این زمینه به نتایج مطلوبی دست نیافته است؟ نکته مهمی که در تبیین دلایل این ناکامی می‌توان به آن اشاره کرد، این است که در تدوین راهبردها و سیاستهای کلان این حوزه به اصول «نظریه جنسی اسلام» یا «اندیشه سازمان‌یافته اسلام در زمینه ساماندهی غریزه جنسی در جامعه» بیتوجهی و به احکام مرتبط با عفاف و حجاب به‌عنوان احکامی مستقل و بی‌ارتباط با سایر احکام مرتبط با روابط زن و مرد نگاه شده است».
شفیعی گفت: برای گسترش فرهنگ عفاف و حجاب در جامعه اسلامی ایران و نهادینه‌کردن آن، به‌جای اقدامات سطحی، مقطعی و موردی باید در پی شناخت، تبیین و تحقق نظریه جنسی اسلام با همه وجوه آن بود و کوشید که با اقدامات گوناگون فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی زمینه برای اجرای کامل این نظریه و نظام به‌هم‌پیوسته فراهم شود.
عضو هیئت‌علمی دانشگاه قرآن و حدیث در بخش دوم سخنان خود به تبیین اصول نظریه جنسی اسلام پرداخت و گفت: قرآن کریم و روایات معصومان (علیهم‌السلام) برای ساماندهی غریزه جنسی در جامعه، یک نظام به‌هم‌پیوسته معنایی را ارائه داده‌اند که از مجموع آنها می‌توان به‌عنوان «نظریه جنسی اسلام» یا «اندیشه سازمان‌یافته اسلام در باب نیاز جنسی انسان» یاد کرد.
وی افزود: در این نظریه، غریزه جنسی به‌عنوان یکی از غرایز طبیعی انسان که ارضای به‌موقع، مناسب و کامل آن نقش مهمی در رشد و کمال انسان دارد، به رسمیت شناخته شده است و برخلاف تفکر برخی ادیان، انسان‌ها دعوت به سرکوب و به فراموشی سپردن این غریزه نشده‌اند. همچنین در این نظریه، با ارائه تصویر درستی از جایگاه غریزه جنسی در رشد و تعالی فرد و جامعه، راه‌کارهای مناسب و متعادلی برای ارضای درست این غریزه و جلوگیری از طغیان آن ارائه شده است.
شفیعی سروستانی پس از این مقدمه، اصول نظریه جنسی اسلام را به این شرح برشمرد: «1. ضرورت ارضای متعادل نیاز جنسی؛ 2. لزوم خویشتن‌داری جنسی؛ 3. ضرورت پرهیز از تحریک نابجای غریزه جنسی و 4. ضرورت برخورد شدید با انحراف‌ها و ناهنجاری‌های جنسی».
این پژوهشگر حوزه و دانشگاه با یادآوری این نکته که مراد از «فرهنگ عفاف و حجاب» در اینجا، صرف پوشش ظاهری بانوان و آنچه معمولاً از آن با عنوان «حجاب» یاد میشود، نیست؛ بلکه موضوعی فراتر است که به کلیت ساماندهی روابط جنسی زن و مرد در جامعه اسلامی ارتباط دارد، بر مبنای اصول چهارگانه نظریه جنسی اسلام، راهبردهای گسترش فرهنگ عفاف و حجاب را به‌تفصیل بیان کرد. بخشی از این راهبردها به این شرح است: فراهم آوردن امکان تشکیل خانواده برای همه، تحکیم بنیان خانواده‌ها، ارتقای سطح آگاهی‌های جنسی همسران، تقویت انگیزه‌های درونی افراد برای رعایت عفاف و حجاب، نهادینه‌سازی عفاف و حجاب با فعالیت‌های فرهنگی، تقویت احساس مسئولیت والدین، مربیان و معلمان، ترویج برنامه‌های خویشتن‌داری جنسی، آگاهی بخشی به والدین در زمینه ضرورت آموزش و تربیت جنسی فرزندان، احیای هویت اسلامی زنان و دختران، آگاه‌سازی والدین در زمینه عوامل تحریک‌کننده جنسی، توانمند کردن پدران و مادران برای مدیریت استفاده فرزندان از رسانه‌ها، تبیین نقش عوامل محیطی در تحریک جنسی نابجا و جلوگیری از گسترش عوامل تحریک‌کننده جنسی.
سخنران ششمین کارگاه آموزشی فرهنگ پوشش در پایان سخنان خود چنین نتیجه‌گیری کرد: بر اساس آنچه گفته شد، نظام جمهوری اسلامی باید راهبردها و سیاستهای کلان خود در زمینه گسترش فرهنگ عفاف و حجاب را بر مبنای اصول نظریه جنسی اسلام تعیین کند و با برنامهریزی مناسب و ایجاد هماهنگی و هم‌افزایی مناسب میان نهادها و سازمانهای مسئول، برای تحقق آنها بکوشد.
انتهای پیام/۴۰۴۰/
انتهای پیام/