حیات وحش در اطراف چرنوبیل؛ 30 سال پس از فاجعه + تصاویر

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از تایمز، اگرچه در زمان فاجعه چرنوبیل، مقامات اتحاد شوروی سابق در آن زمان، پخش هر گونه خبری را در مورد این فاجعه به شدت ممنوع کردند، از نظر زیان‌های مالی و انسانی، حادثه چرنوبیل بدترین حادثه نیروگاه‌های هسته‌ای در جهان به شمار می‌آید.

در اثر فاجعه چرنوبیل (۶ اردیبهشت ۱۳۶۵ یا ۲۶ آوریل ۱۹۸۶) قریب به ۵ میلیون نفر آسیب دیدند، حدود 5000 مرکز مسکونی در روسیه سفید، اوکراین و فدراسیون روسیه با ذرات رادیواکتیو آلوده شدند. از میان آنها، ۲۲۱۸ شهر و روستا با جمعیت حدود 2/4 میلیون نفر در محدوده اوکراین قرار داشتند که فاجعه چرنوبیل جمعیت کشورهای مذکور را تحت‌الشعاع قرار داد. غیر از اوکراین، جمهوری روسیه سفید و فدراسیون روسیه، کشورهای فنلاند، سوئد، نروژ، لهستان، بریتانیا و برخی کشورهای دیگر نیز آثار فاجعه را احساس کردند.

منطقه‌ ممنوعه

چندین گونه مختلف حیوانات در این منطقه زندگی می‌کنند؛ مانند این روباه که در تصویر می‌بینید. واسیلی فدوسینکو، عکاس رویترز در بلاروس این عکس‌ها را گرفته است. رویترز به نقل از حنا فرونسکا، وزیر طبیعت اوکراین، نوشته است که «انسان هرگز نمی‌تواند در این مناطق زندگی کند. ناممکن است. حتی در ۲۴ هزار سال آینده»!

مهاجرت اجباری

روز ۲۶ آوریل 1986، بعد از اینکه آزمایش ناموفق منجر به انفجار در راکتور شماره ۴ نیروگاه چرنوبیل شد و بلافاصله مقدار زیادی مواد رادیواکتیو نشت کرد، بیش از ۳۵۰ هزار نفر خانه و زندگی خود را ترک کردند و در دیگر نقاط ساکن شدند.

عواقب نامشخص

کارشناسان در مورد عواقب این واقعه بر گیاهان و جانداران منطقه نظرات مختلفی دارند و به دو دسته تقسیم شده‌اند؛ به ویژه بر سر تاثیر منفی رادیواکتیو و تاثیر مثبت عدم سکونت انسان در این منطقه. با این همه، به نظر می‌رسد آن گونه که این عکس‌ها در نزدیک روستای درونکی بلاروس نشان می‌دهند، طبیعت متوقف نمی‌شود.

روستاهای متروک

روستای پریپیات، نزدیک مرز اوکراین و بلاروس به طور کلی متروک شده است. این روستا زمانی محل زندگی ۵۰ هزار نفر بود.

پیامدهای دراز مدت

بسیاری از مردم از پیامدهای درازمدت رادیواکتیو هراس دارند. در ماه مارس ۲۰۱۶، سویتلانا الکسوویچ، برنده جایزه نوبل از بلاروس، گفت: «تمام دوستان من که در ۱۰ سال گذشته مرده‌اند، به سرطان مبتلا بودند و حتی یک روز نشد که بشنوم کسی از بیماری دیگری درگذشته است».

هیچ کس ایمن نیست

یک گرگ در روستای متروک «اورویچی» بلاروس به لنز دوربین نگاه می‌کند. شواهد نشان می‌دهند هرچند که گونه‌های مختلف گیاهان و حیوانات به زندگی خود ادامه می‌دهند، اما این حیوانات کمتر از میانگین طبیعی سنشان زندگی می‌کنند. به نظر می‌رسد که رادیواکتیو بر همه گونه‌های حیات تاثیر داشته است.

هزاران سال سمی

تیموسی موسه، یک زیست‌شناس که سال‌ها به نمونه‌برداری از اطراف چرنوبیل و فوکوشیما مشغول بوده، می‌گوید: «بسیاری از مناطق قرن‌ها و حتی هزاران سال سمی باقی می‌مانند».

تاثیرات بر بلاروس

یک عقاب بر فراز مدرسه‌ای در روستای متروک «تولگویچی»، در ۳۶۰ کیلومتری جنوب غرب مینسک نشسته است. بلاروس از ۷۰ درصد مواد رادیواکتیو نشت کرده بر اثر انفجار نیروگاه متاثر شد. حدود ۲۰ درصد از زمین های زراعی در منطقه مرزی این کشور حالا بی‌حاصل و خشک هستند.

چرنوبیل همچنان قربانی می‌گیرد

اکنون ۳۰ سال پس از واقعه چرنوبیل، هنوز هم شمار ابتلا به سرطان و بیماری‌های مربوط به آن قابل توجه است. در انفجار نیروگاه ۳۱ تن کشته شدند اما بعد از آن، در نتیجه تشعشات تعداد بی‌شماری جان خود را از دست داده‌اند.

از یک نسل به نسل دیگر

حیوانات مورد آزمایش مانند این «شانه سرک» دانشمندان را به این باور رسانده است که تاثیرات رادیواکتیو از طریق غذا و همچنین از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شوند. آزمایش حیوانات اطراف نیروگاه چرنوبیل نشان می‌دهد که تومور و آب مروارید بین آنها افزایش یافته و همچنان دستگاه‌های عصبی از جمله مغز آنها کوچکتر شده است.

تردید بزرگ

برخی از دانشمندان بر این باورند که بسیاری از حیواناتی که اکنون اطراف چرنوبیل زندگی می‌کنند، پیش از فاجعه اتمی آنجا نبوده‌اند. با این حال، این ادعا تاکنون تایید نشده و بسیاری از دانشمندان درباره آن با شک و تردید ابراز نظر می‌کنند.