افشاگری رئیس شبکه مستند در پاسخ به ضرغامی: کمک بلاعوض یک میلیارد دلاری دولت احمدی‌نژاد به صداوسیما/ چرا مدیرکل اسبق آرشیو تا سر حد بازداشت پیش رفت؟
به گزارش گروه فرهنگی آنا به نقل از روابط عمومی شبکه مستند سیما، عزت‌الله ضرغامی، رئیس سابق سازمان صداوسیما در حاشیه مراسم رونمایی از کتاب «آینده‌پژوهی انقلاب اسلامی؛ بیم‌ها و امیدها» گفت‌وگویی با خبرنگاران انجام داد که در آن از حذف شبکه‌هایی که او در زمان مسئولیت راه‌اندازی کرده، ابراز ناراحتی و درباره مشکلات فعلی سازمان که مربوط به دوره او بوده، اعلام بی‌خبری کرده است. او به این نکته اشاره کرده که سازمان در هر دوره‌ای مشکلات بودجه‌ای خاص خود را داشته و همکاری فعلی دولت با رسانه ملی نیز به‌خاطر اعتمادسازی در دوره او شکل گرفته است.
امیر تاجیک، مدیر شبکه مستند درباره این سخنان، به نگارش یک یادداشت و ذکر نکاتی پرداخته که در ادامه می آید:
«هوالعادل
جناب آقای مهندس ضرغامی،
ریاست سابق سازمان صداوسیما
پس از عرض سلام، نظر به اظهارات شما در مصاحبه اخیرتان، ذکر چند نکته جهت تنویر افکار عمومی لازم است.
مدیریت جدید سازمان در هنگام شروع فعالیت‌های خود با حجم عظیمی از بدهی‌ها و معوقات روبه‌رو شد. این مساله به‌زعم شما «امری طبیعی» است. اما با کمی دقت و تحقیق می‌توان دریافت که این میزان از بدهی در قیاس با دوره‌های قبلی ابدا قابل مقایسه نیست. کما اینکه این بدهی‌ها صرفا به‌دلیل بودجه و کمک ناکافی که از سوی دولت به صداوسیما تعلق می‌گرفت، نبود. بلکه بیشتر به خاطر ضعف در تصمیم‌سازی‌ها برای توسعه غیرمنطقی شبکه‌های سازمان بود. خصوصا اینکه دولت قبل علاوه بر بودجه سالانه کمک بلاعوض یک میلیارد دلاری به سازمان کرد و ایجاد بدهی برای سازمان در چنین شرایطی منطقی به نظر نمی‌رسد.
بر تشریح این ادعا عرض می کنم شبکه کوچکی چون شبکه مستند، با بیش از پانزده و نیم میلیارد تومان بدهی و تعهد معوق به بنده و همکارانم تحویل داده شد. معاونت سیما با حدود دویست و شصت میلیارد تومان بدهی به دکتر پورمحمدی تحویل شد و در نهایت رسانه ملی در آغاز مدیریت جدید صدها میلیارد تومان بدهی داشت.
این میراث در شرایطی برای تیم همکاران مدیریت برجا ماند که املاک و زمین‌های مرغوب رسانه ملی توسط شما به فروش رفت تا بخشی از بدهی‌های تهیه‌کنندگان و کارگردانان پرداخته شود. به عبارتی مدیریت قبلی علاوه بر هزینه‌های بی‌مورد، راه حلی منطقی برای جبران آن هزینه ها نداشت!
علاوه بر همه اینها جنابعالی در خصوص آرشیو سازمان و پخش تصاویر محرمانه از شبکه‌های معاند اظهار نظر کرده بودید که هیچ تصویری از آرشیو خارج نشده است. سوال اینجاست که چرا مدیرکل اسبق آرشیو تا سر حد بازداشت پیش رفت و تنها به دلیل واسطه‌گری شما بازداشت نشد؟ و چرا دو تن از کارشناسان زیر مجموعه ایشان بازداشت شده، در دادگاه حضور یافتند و محکوم به حبس شدند؟ اینکه اظهر من الشمس است که تصاویر تلویزیون در شبکه‌های معاند و در قالب برنامه‌های مختلف به نمایش درمی‌آید و شما تنها به تکذیب بسنده می کنید.
واقعیت این است که شما اصولا اطلاع دقیقی از وضعیت اسفناک سازمان در دو سال آخر نداشتید. این مساله احیانا به گزارش‌های خلاف واقعیت مشاوران شما برمی‌گردد که وضعیت سازمان را گل و بلبل توصیف می‌کردند و شما نیز به آنان اعتماد می‌کردید. حقیقتا برای من جای سوال است که آیا شما از بدهی‌های معوق چندساله مراکز استانها بابت برق خبر داشتید؟
همانگونه که مستحضرید مدیریت ارشد سازمان در دوره جدید با بودجه به مراتب کمتری کار خود را آغاز نمود که خود به صحت آن واقفید. اما بحمدلله با اتکا بر مدیریت منطقی، سازماندهی مجدد و صرفه‌جویی‌های بسیار توانست بخش قابل توجهی از بدهکاری‌های باقی‌مانده را پرداخت نماید.
جدای از بحث میزان بدهی ها و مخارج سنگین در دوره مدیریت شما، مساله اصلی بر سر «چرایی این حجم از هزینه» است.
متاسفانه تمرکز بر «افزایش آمار و ارقام» و عدم توجه به مساله «کیفیت» باعث تنظیم و اجرای سیاست‌های غلطی شد که هم برای سازمان هزینه‌زا بود و هم نتیجه‌ای در حوزه اجتماعی به بار نیاورد. افزایش بی‌مورد شبکه‌ها بدون ایده و برنامه‌ریزی و بدون آنکه مخاطب قابل توجهی داشته باشند، چه سودی داشت جز تولید برنامه‌های آنتن پرکن و بی‌محتوا که یکی از جدی‌ترین نقدهای رهبر معظم انقلاب به سازمان بود؟
برای مثال در راه‌اندازی شبکه مستند که با پیشنهاد اهالی فرهنگ انجام شد، عجولانه عمل کردید و بودجه راه‌اندازی آن را که کمتر از هزینه یک قسمت از سریال «معمای شاه» بود نتوانستید تامین کنید. چراکه اصولا مقوله مستند دغدغه شما نبود. به همین جهت برای مدیریت جدید، یک شبکه مقروض، ضعیف و بدهکار به یادگار گذاشتید که به حول و قوه الهی و با تلاش شبانه روزی در یکسال و نیم گذشته تبدیل به شبکه ای پرمخاطب با ساختاری صحیح و منطقی، تعاملی و دارای اتاق فکر شد.
در سال های گذشته، کارکنان رسمی و غیر رسمی سازمان به شکل بی‌سابقه‌ای افزایش یافت و متاسفانه اغلب آنها بدون آنکه گامی در جهت رشد و پیشرفت برنامه‌های سازمان داشته باشند، تنها صاحب شغل و مزایا شدند. کار به جایی رسید که گمان می‌رفت تعداد کارمندان شبکه‌های افتتاح‌شده از مجموع بینندگان آنها بیشتر باشد!
اصولا اینکه شبکه‌های معاند نظام و فرهنگ کشور، توانایی جذب مخاطب پیدا کردند، به واسطه تولیدات سطحی بود که در دوره دوم مدیریت شما در رسانه ملی به وجود آمد. در دنیای ارتباطات امروزی، وقتی رسانه ملی برنامه ای برای ارائه به مخاطب نداشته باشد، یقیناً آنها رسانه جایگزین را برای نیازهای محتوایی خود پیدا خواهد کرد.
در این میان دلتنگی کردن برای شبکه های افتتاح‌شده، که آنها را به فرزندان خود تشبیه کردید، منجر به بازگشت مخاطب نخواهد شد. تعطیل شدن این شبکه ها شاید حال بانیان آن را بد کند ولی به خوب شدن حال مردم و صرفه جویی در بیت‌المال کمک خواهد کرد.
باید اراده کرد، گام های اساسی و علمی برداشت و با اتکا به سیاست چابک سازی که از توصیه های رهبری انقلاب به دکتر سرافراز می باشد، با یک مدیریت منطقی همراه با سیاست های اقتصاد مقاومتی، به تدریج مخاطبان از دست رفته را بازگرداند. چرا که هزینه های گزاف و ریخت و پاش در رسانه عریض و طویلی چون صداوسیما با رهنمودهای رهبری همخوانی ندارد. به‌راستی چرا پیشرفت پروژه «مرکز دیتابیس» سازمان به رغم هزینه کرد بیش از پانصد میلیارد ریال در دوره مدیریت شما ناتمام است و ماحصل این هزینه کرد تنها یک ساختمان بدون استفاده است؟
آیا میدانید یک اصلاح کوچک در قراردادهای اجاره ماهواره در سال گذشته به میزان هفده و نیم میلیون دلار صرفه جویی ارزی برای سازمان به همراه داشت، بدون آنکه کوچکترین تغییری در میزان و کیفیت خدمات دریافتی سازمان رخ دهد؟ براستی مگر مدیریت صحیح و کارآمد چیست جز کنترل و استفاده بهینه از منابع؟
سخن در باب آنچه در این یک سال و نیم گذشت بسیار است. اما بگذاریم و بگذریم!
والسلام
امیر تاجیک»
انتهای پیام/