ویدئوچت اینترنتی موجب کاهش زوال عقل در افراد مسن می‌شود
به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از ABCNet، آژیتاسیون یا بی‌قراری روانی در افراد مبتلا به زوال عقل هستند اغلب با مشکلات فیزیکی نظیر درد یا عفونت یا مشکلات روانی مثل اسکیزوفرنی و افسردگی ارتباط دارد.
بی‌قراری روانی یک سری حرکت‌های ناخواسته و بی‌هدف است که از تنش روانی و اضطراب فرد ریشه می‌گیرد. این موضوع شامل قدم زدن در اطراف اتاق، فشردن دست‌ها، کشیدن لباس و پیچاندن آن و دیگر اقدامات مشابه و همچنین بی‌قراری شدید می‌شود. در موارد شدیدتر، ممکن است تبدیل به حرکت مضر برای فرد مانند پاره‌پاره کردن یا جویدن پوست اطراف ناخن یا لب تا حد ایجاد خونریزی شود.
از سوی دیگر، دمانس (dementia)، یا زوال عقل، در پزشکی و روانپزشکی، اختلال مزمن و گاهی حاد فرآیندهای روانی به علت بیماری عضوی مغز است که با تغییر شخصیت و موقعیت‌ناشناسی و اختلال در حافظه و داوری و اندیشه همراه می‌شود. شایع‌ترین نوع دمانس، زوال عقل سالخوردگی یا آلزایمر است.
دکتر دانیل اوکانر، متخصص روانپزشکی افراد مسن، می‌گوید: «بیشتر این مشکلات یعنی زوال عقل یا بی‌قراری روانی نتیجه یک سری نیازهای برآورده‌نشده در افراد است؛ نیازهای اساسی مانند نیاز به انگیزه زندگی و شغل مناسب و کلا نیازهایی که همه افراد دوست دارند داشته باشند».
کتر اوکانر علاقه‌مند به یافتن عوامل موثر غیرداروئی بر بی‌قراری روانی است تا بتواند جایگزینی برای داروهای روان‌گردان، که درمان استاندارد کنونی به شمار می‌روند، پیدا کند.
وی می‌افزاید: «در خانه‌های سالمندان یا محل‌های نگهداری از سالمندان، افراد اغلب ایزوله و گوشه‌نشین می‌شوند. در حالی که افراد زیادی آنها را احاطه کرده است اما معمولا با هم تعاملی ندارند و نمی‌توانند نیازهای شخصی، علاقه‌مندی‌ها و مهارت‌های را مرتفع کنند».
به گفته وی، در حقیقت، اختلال شناختی به این معناست که سالمندان نمی‌توانند براساس علاقه‌مندی‌های خود با کسی ارتباط برقرار کنند؛ در حالی که اعضای خانواده‌اش یا دوستان نزدیکش این مسائل را به صورت پیش‌فرش می‌دانند.
ارتباط صوتی یا ویدئویی
زمانی که سالمندان از دوست و خانواده‌شان دور می‌مانند، دیگر ارتباط‌شان با آنها کم و محدود می‌شود. مکالمات تلفنی و پیام‌های mp3 ضبط شده به یادگیری مهارت‌های «فناورانه» افراد مسن کمک کند اما هیچ‌گاه نمی‌تواند انگیزه حسی آنها را برانگیخته کند. علاوه بر این، هر قدر که این افراد بیشتر دچار آلزایمز یا زوال عقل می‌شوند، تشخیص صدا از پشت تلفن و موبایل و تمرکز برایشان سخت‌تر می‌شود.
اوکانر می‌گوید: «زمانی که این افراد تلفن را برمی‌دارند و با اعضای خانواده‌شان صحبت می‌کنند، حتی زمانی که گوشی را قطع کرده‌اند، هنوز مطمئن نیستند که چه خبر است».
اوکانر معتقد است که افراد مسن و مبتلا به زوال عقل بیشتر نیاز دارند که خانواده خود را ببینند و حتی با آنها قدم بزنند و صحبت کنند.
وی در مطالعات 12 ماهه‌ای که در 5 مرکز نگهداری افراد مسن در ملبورن انجام داده است، تاثیر تماس‌های ویدئویی اسکایپ را با تماس‌های صوتی استاندارد مقایسه کرده و به این نتیجه رسیده است که تاثیر تماس‌های ویدئویی بسیار بیشتر از تماس‌های صوتی است.
وی معتقد است که در ویدئوچت، چند حس فرد از جمله شنوایی و بینایی فرد دخیل هستند و همین امر در کاهش اختلالات و رفتارهای بی‌قراری روانی آنها کمک می‌کند.
ابتکار برزیلی‌ها؛ یک تیر و دو نشان
برزیلی‌ها دست به ابتکار جالبی در این زمینه زده‌اند. آنها برنامه‌ای برای آموزش زبان برای جوانان و نوجوانان تعریف کرده‌اند که در آن، افراد جوان با افراد مسن خانه‌های سالمندان در آمریکا چت ویدئویی برقرار می‌کنند و با آنها شروع به صحبت به زبان انگلیسی می‌کنند.
یک طرف این قضیه، آموزش زبان به افراد جوان و نوجوان برزیلی است اما طرف دیگر قضیه این است که این کار، انگیزه و حس زندگی به افراد مسن می‌دهد. زیرا می‌دانند که با صحبت با افراد جوان می‌توانند به آنها زبان یاد بدهند و در واقع ثمربخش می‌شوند و همین حس امید به زندگی را در آنها بالا می‌برد.
گزارش: نسترن صائبی
انتهای پیام/