پایان راه سگ نجاتگر هلال احمر/ «دومانِ» قهرمان خداحافظ +تصویر
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا به نقل از شهروند، در پی وقوع حوادثی همچون زلزله و سیل به‌جز خسارت مالی که همیشه وجود دارد، زندگی انسان‌ها است که باید تلاش‌ها همه برای حفظ آن انجام شود؛ کاری که شاید فقط از عهده انسان‌ها برنیاید و نیازمند سایر تجهیزات و امکانات امدادی باشد؛ اما با وجودی که نمی‌توان هرگز تلاش امدادگران از جان گذشته را انکار کرد، باید از موجود زنده دیگری که تمام توان خود را در حوادث به کار می‌گیرد تا هیچ جسدی و هیچ انسان زنده‌ای زیر آوار نماند، نام برد؛ «دومان» نام سگ زنده‌یاب هلال احمر بود که به تنهایی توانسته بود در زلزله آذربایجان ١٢ نفر را نجات دهد. دومان در لغت به معنای طوفان است؛ اما دومان یازده ساله هلال احمر «طوفان نجاتگر انسان‌ها» بود. سگی که نه‌تنها در ایران بلکه در زلزله وان ترکیه هم جان ۲۷ انسان را نجات داد. دومان متولد ١٢خرداد ١٣٨٤ بود؛ مادرش خارجی و پدرش ایرانی هر دو از یک نژاد بودند. این سگ نجاتگر توسط یکی از همکاران دامپزشک و مسئول واحد جست‌وجوی نجات سگ‌های واحد تبریز استان آذربایجان شرقی خریداری شده بود؛ اما «سرطان» بن‌بست راهی شد که دومان برای نجات انسان‌ها در پیش گرفته بود. «دوست و همکارم را از دست دادم؛ چراکه عمر سگ‌ها کوتاه است.»
جمله‌ای با صدایی بغض‌آلود و توأم با گریه و ناراحتی که از زبان مربی دومان شنیدیم. یاشار شادپور مربی سگ‌های تخصصی نجاتگر هلال احمر استان آذربایجان شرقی، بعد از مرگ سگ نجاتگر معروفی که رفتنش واکنش‌های بسیاری در فضای مجازی راه انداخته، با «شهروند» گفت‌وگو کرد و از او به‌عنوان یک سگ بسیار صبور، مهربان و با قدرت یاد کرد.
از «دومان» بگویید.
دومان یازده ساله حدود دو ماه‌و‌نیمه بود که به من سپرده شد. آموزشش از همان سن آغاز و بعد از گذراندن یک بیماری استخوانی، به‌عنوان سگ جست‌وجو وارد پیست عملیاتی شد. دومان با وجودی که دو سال از بازنشستگی‌اش می‌گذشت، فرآیند آموزش و بحث عملیات را ادامه داد. سگ نجاتگر ما بعد از عملیات زلزله ورزقان به دلیل بافت گردوخاکی این منطقه، دچار مشکلات تنفسی شد که به خاطر مشکلاتی که در سلول‌های او وجود داشت مداوای کاملی رویش صورت نگرفت. دومان مشکلات پوستی بسیاری را هم گذراند و درنهایت روز شنبه هفته گذشته نشانه‌های سرطان مثانه این حیوان نجاتگر را از پا انداخت و بعد از تلاش‌های بسیار پزشکی و دوستان دامپزشک، چهارشنبه عصر ساعت ٣٠: ١٨ عمر دومان تمام شد.
«دومان» به‌طور خلاصه در چند عملیات حضور داشت و چه آمارهایی از نجات انسان‌ها از خود به جا گذاشته است؟
دومان از دو سالگی وارد بحث عملیات شد؛ با توجه به کوهستانی بودن منطقه آذربایجان، همواره عملیات‌های سیل، بهمن و نظایر آنها را در پیش داشتیم. ازجمله عملیات‌ها می‌توان ماموریت‌های مربوط به ارومیه، منطقه صفر مرزی، همدان، عملیات «وان» در ترکیه و همچنین حضور در بیش از ٣٠ انفجار گاز در داخل شهر را نام برد. آمار تعداد همه افراد قابل شناسایی چه زنده و چه مرده توسط دومان در همه عملیات‌های مربوط به آوار، سیل، برف، انفجار، مفقودین کوهستان و... بیش از ٥٠ نفر می‌شد.
از خصوصیات «دومان» بگویید.
یک سگ بسیار صبور، بسیار مهربان، با قدرت، تابع، باحوصله و خیلی خوش‌اخلاق بود؛ به‌گونه‌ای که وقتی دومان برای انجام مانور در مدارس برده می‌شد، هرگز در برابر نوازش دانش‌آموزان بی‌حوصلگی نمی‌کرد. دومان یک شخصیت قهرمان داشت و واقعا مردی برای خودش بود.
و در پایان اگر نکته‌ای باقی‌مانده است، بفرمایید.
شغل ما شغل فوق‌العاده سختی است؛ از کودکی با حیوانات سروکار داریم و کاملا حرفه ما بار عاطفی دارد؛ وقتی سر حادثه می‌رسیم چه با دیدن زنده بودن افراد و چه با دیدن جسد انسان‌ها اشک از چشمانمان جاری می‌شود و همیشه با بازماندگان ابراز همدردی می‌کنیم. من دوست و همکارم را از دست دادم؛ چراکه عمر سگ‌ها کوتاه است. از همه مردم خواهش می‌کنم که به این حیوانات مخصوصا حیواناتی نظیر سگ‌های نجاتگر احترام بگذارند. در کنار همه این موارد دلم می‌خواهد از مردم بخواهم که حیوانات امدادگر را درک کنند چراکه نه‌تنها آنها خودکار، کاغذ و کامپیوتر نیستند، بلکه موجودات زنده‌ای هستند که در هر عملیات توانسته‌اند حداقل یک انسان را نجات دهند یا یک خانواده را از چشم‌انتظاری رها کنند؛ بنابراین باید به همه سگ‌ها چه سگ‌های پلیس و چه سگ‌های آتش‌نشانی و هلال احمر و همچنین مربیان آنها احترام قایل شد. درنهایت می‌توان گفت که سگ‌ها تا آخر عمرشان هیچ‌وقت هیچ‌کس را اذیت نمی‌کنند؛ برخلاف انسان‌ها.
انتهای پیام/