صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۵:۵۳ - ۲۵ فروردين ۱۳۹۵

فسیل‌های تریاسیک پرده از راز دایناسورها برداشتند

گروهی از باستان‌شناسان دریافته‌اند که استخوان‌های فسیل‌شده پای گونه‌ای از دایناسورهای Asilisaurus kongwe که حدود 240 میلیون سال قبل در اواسط دوران تراسیک زندگی می‌کردند، متعلق به 10 میلیون سال پیش از زمان شناخته شده است و همین امر نشان می‌دهد که دایناسورها چگونه به بلوغ رسیدند.
کد خبر : 77425

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از sci-news، یافته‌های اخیر دانشمندان و باستان‌شناسان واقعیت‌های شگفت‌انگیزی را از دایناسورها افشا می‌کند. دگرگونی الگویی دایناسورها و اقوام نزدیک آنها بسیار بیشتر از آن چیزی است که محققان تصور می‌کردند. از سوی دیگر، به نظر می‌رسد که این دگرگونی‌ها ارتباطی به جنسیت دایناسورها و نر و ماده بودن آنها نیز نداشته است.


Asilisaurus kongwe خزنده‌ای است که در مکان فعلی تانزانیا زندگی می‌کرد، جثه آن به اندازه سگ شکاری بوده، دم بلند و حداکثر 30 کیلوگرم وزن داشته است. فسیل این خزنده از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا تعداد زیادی از این گونه‌های یافت‌شده، سالم باقی مانده و در اندازه و سنین مختلف وجود دارند.


باستان‌شناسان به مطالعه آناتومی و بافت بدن این دایناسور و تغییراتی که در طول فرآیند رشد خود داشته است، دریافتند با وجود اینکه این خزنده در موقعیت مکانی مشابه امروز زندگی می‌کرده، فرآیند رشد متفاوتی را پشت سر گذاشته است.


محققان، این یافته‌ها را با خانواده امروزی این دایناسورها مقایسه کرده‌اند که قد و توده بدنی متفاوتی دارند؛ به عنوان مثال، یکی از آنها کوتاه‌تر و دیگری بلندتر است؛ یکی بدن ماهیچه‌ای دارد و دیگری لاغرتر است.


محققان با مطالعه روی لکه‌های موجود روی استخوان‌های پای فسیل‌های به دست آمده از این خزنده‌ها روی نقاطی تمرکز کردند که ماهیچه‌ها و تاندون‌ها به استخوان متصل شده است.


آنها دریافتند که هر چه حیوان در زمان مرگش بالغ‌تر بوده، جای لکه‌های روی استخوان‌ها بزرگ‌تر مشاهده شد. در واقع، با بالا رفتن سن این خزنده، الگوی لکه‌ها تغییر کرده است.


مترجم: ندا اظهری


انتهای پیام/

ارسال نظر