از انتشار «در زیر پوست انگشت‌های دست چپم» در پوست خود نمی‌گنجم
مسعود احمدی –شاعر و منتقد ادبی- در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی آنا، با اشاره به انتشار آخرین مجموعه شعرش، توضیح داد: «با اینکه نزدیک به یک هفته از چاپ و نشر مجموعه «در زیر پوست انگشت‌های دست چپم» به همت انتشارات معتبر «نگاه» می‌گذرد، هنوز علاوه بر شگفت‌زده‌گی از خوشحالی در پوست نمی‌گنجم.»
وی در تشریح این خوشحالی وافر، گفت: «مجموعه قبلی‌ام «دارم به آخر خودم نزدیک می‌شوم» قریب به ده سال یعنی از سال 1383 تا 1393 در کشاکش اخذ مجوز گرفتار آمده بود و من به پیشنهاد دوستان جوانم در نشر «بوتیمار» به ناگزیر حدود 40 قطعه از اشعار آن کتاب را شخصاً حذف کردم و چند قطعه‌یی از آن را بنابه دستور ممیزین کتاب. اگرچه آن کتاب پاره‌پاره شده، در نمایشگاه کتاب سال 1393 ارائه گشت و با استقبالی درخور توجه مواجه شد. اما اندوه و دلگیری من همچنان باقی ماند.»
سراینده مجموعه‌های «دوسه ساعت عطر یاس» و «برای بنفشه باید صبر کنی»، خاطر نشان کرد: «در همان سال بنابه پیشنهاد انتشارات «نگاه» تمام اشعاری را که در طول ده سال از کسب مجوز محروم مانده بودند به انضمام تازه‌ترین شعرهایم در مجموعه‌ای فراهم آورده و در اختیار انتشارات مذکور نهادم. دو سه ماهی پیش از نوروز امسال، مسئولین انتشاراتی یادشده مطلعم ساختند که کتابم از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با چهارده اصلاحیه عودت داده‌شده است و من به ناچار با حذف دوازده شعر و برداشتن دو کلمه از دو شعر و نومیدی بسیار، با ارجاع مجدد آن به وزارت ارشاد موافقت کردم که خوشبختانه این کتاب به کسب مجوز نایل آمد.»
نویسنده کتاب «حرف زیادی» یادآور شد: «به عبارتی بیش از هشتاد درصد اشعاری که در طول ده سال مردود شده بودند، مورد قبول ممیزینی قرار گرفتند که این‌بار با سعه صدر و فراخ‌نگری به یک اثر هنری مکتوب نگاه کرده بودند.»
احمدی درباره سروده‌های مجوز گرفته و منتشر شده در این مجموعه اظهار داشت: « اشعار عاشقانه این مجموعه، به دور از پرده‌دری و هرزه‌نگاری‌اند و در تقابل با آن تن‌بارگی‌ای قرار می‌گیرند که نظم متکی بر تولید و مصرف انبوه مؤید و مبلغ آن است تا انسان بی‌هویتی را شکل دهد که جز به تن خویش فکر نمی‌کند و خواه‌ناخواه بازیچه نظامی‌ست که فقط متکی بر انباشت سرمایه است.»
وی ادامه داد: «شعرهای اجتماعی این دفتر هم از آن‌جا که سابقه فلسفی دارند و طبعاً از شعارها و تندزبانی‌های مرسوم به دورند، مخاطب را به تأمل و تفکر بیش‌تر وا می‌دارند تا از چند و چون وضعیت اکنونی جهانی که در آن به‌سر‌می‌برد آگاهی بیش‌تری یابد.»
سراینده مجموعه شعر «در زیر پوست انگشت‌های دست چپم» با اشاره بر افزایش بلند‌نظری‌ها در مدیریت فرهنگی کشور اظهار داشت: «خوشحالی من بیش‌تر از این بابت است که اگر همین توسع و بلندنظری تداوم یابد و بررسی‌کنندگان کتاب با تسامح و تساهلی افزون‌تر به آثار هنری نگاه کنند، دیری نخواهد پایید که شاهد رشد و تعالی فرهنگ و هنر این مرز و بوم خواهیم بود و ملاک‌ها و معیارهای دقیق‌تری برای ارزیابی چگونگی روند رو به کمال ادبیات بویژه شعر معاصر در اختیار خواهیم داشت.»
انتهای پیام/