قتل همسر به خاطر عضویت در تلگرام

به گزارش گروه رسانه های دیگر خبرگزاری آنا به نقل از جام‌جم، ساعت 7 و 45 دقیقه 27 اسفند سال گذشته، کارآگاهان اداره دهم پلیس آگاهی پایتخت و بازپرس سعید احمد بیگی کشیک قتل دادسرای جنایی تهران در جریان کشف جسد زنی جوان در خیابان هفت چنار، خیابان شهید حاتمی قرار گرفتند. در پی اعلام این خبر تیم بررسی صحنه جرم اداره دهم و تشخیص هویت پلیس آگاهی تهران بزرگ همراه بازپرس شعبه هفتم دادسرای امور جنایی راهی محل شدند.

تیم جنایی با ورود به محل قتل با جسد زنی 35 ساله روبه‌رو شدند که چند ضربه چاقو به دست او اصابت کرده بود، اما متخصصان پزشکی قانونی علت اولیه مرگ را خفگی اعلام کردند.

پسر این زن به نام مهدی که با حضور در خانه، با جسد مادرش روبه‌رو شده و موضوع را به پلیس خبر داده بود، به کارآگاهان گفت: مادرم از من خواست تا به خانه خواهرم بروم تا او و پدرم بتوانند به صورت خصوصی درباره برخی اختلافاتشان صحبت کنند و من نیز آن شب به خانه خواهرم رفتم. حدود ساعت شش صبح پدرم با گوشی تلفن همراهم تماس گرفت و اظهار کرد که شب گذشته با مادرم درگیر شده و به این بهانه از من خواست تا به مادرم سر بزنم. زمانی‌که وارد خانه شدم با جسد مادرم روبه‌رو شدم که دور گردنش طنابی پیچیده شده بود. همچنین پدرم در دست نوشته‌ای انگیزه خود را درباره قتل مادرم نوشته است.

با توجه به صحبت‌های پسر جوان از آنجا که احتمال می‌رفت همسر مقتول عامل این جنایت باشد، تحقیقات برای دستگیری او آغاز شد. در ادامه تحقیقات کارآگاهان متوجه شدند که مظنون این پرونده از محل سکونتش متواری شده است. با توجه به شواهد و دلایل به‌دست آمده مبنی بر ارتکاب جنایت توسط همسر مقتول به نام سیاوش، دستگیری وی در دستور کار کارآگاهان قرار گرفت.

در حالی که تحقیقات برای دستگیری سیاوش ادامه داشت، او ساعت یک بعد از ظهر 15 فروردین امسال به اداره آگاهی رفت و به قتل همسرش اعتراف کرد.

سیاوش درباره انگیزه جنایت و قتل همسرش گفت: من کارگر خدماتی یک درمانگاه بودم و همسرم نیز برای نگهداری و رسیدگی به امور یک زوج سالخورده در خانه آنها کار می‌کرد. 25 سال با هم زندگی مشترک داشتیم که این جنایت رخ داد. همسرم از چندی پیش و از طریق تلگرام در چندین گروه عضویت داشت. این در حالی است که من با این‌گونه ارتباطات مشکل داشتم و مخالف آن هستم. همین موضوع زمینه اصلی آغاز درگیری‌های من با همسرم شده بود. حتی در یک مقطع زمانی نیز از همسرم خواستم تا دیگر به محل کارش نرود، اما او با این موضوع نیز مخالفت کرد و اصرار داشت تا همچنان به سرکار برود. همه اینها باعث شده بود تا بین من و همسرم فاصله بیفتد و با هم اختلاف داشته باشیم.

متهم در خصوص شب جنایت اظهار کرد: شب جنایت همسرم از پسرمان خواسته بود تا خانه نباشد تا بتوانیم با یکدیگر در خصوص اختلافات‌مان صحبت کنیم. ابتدا با یکدیگر صحبت ‌کردیم، اما پس از دقایقی صحبت‌ها به نزاع و درگیری لفظی تبدیل شد. ساعت حدود سه بامداد بود که با ریختن ده‌ها قرص در داخل آب از همسرم خواستم آن را بنوشد، اما او از این کار خودداری کرد. در حالی‌که بسیار عصبانی شده بودم. با برداشتن چاقوی میوه‌خوری ضربه‌هایی به بازوی همسرم زدم که زخمی شد. بعد هم با شال مشکی دستش را بستم تا جلوی خونریزی را بگیرم. دو ساعت بعد از آن همسرم جوراب زنانه‌ای را به دور گردنش گره زد و تهدید کرد که می‌خواهد به زندگی‌اش پایان دهد و با این کار قصد ترساندن مرا داشت. من هم عصبانی شدم و با برداشتن طنابی که کنار تختخوابش بود، آن را دور گردنش انداختم و محکم آن را نگه داشتم. وقتی به خودم آمدم همسرم فوت کرده بود. انگیزه‌ام از کشتن همسرم را روی کاغذی نوشتم و در نزدیکی جسد گذاشتم تا پسرم متوجه ماجرا شود. سپس از خانه فرار کردم و در تماس با پسرم از او خواستم به خانه‌مان برود. بعد از این جنایت از تهران خارج شدم. طی این مدت در شهرهای مختلف می‌چرخیدم تا این‌که تصمیم گرفتم خودم را به پلیس تسلیم کنم.