کوچک‌زاده: هیچ فردی از من فحاشی سراغ ندارد/ یکی به من گفت شعبان بی‌مخ، دیگری هم گفت حضرت سلیمان نیستم که زبان کوچک‌زاده را بفهمم اما من هیچ‌یک را جواب ندادم!
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری آنا؛ مهدی کوچک‌زاده، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی و یکی از کاندیداهای شکست خورده اصولگرا در انتخابات دهم مجلس در گفتوگو با ویژه‌نامه روزنامه ابتکار درباره عملکرد مجلس نهم، علل شکست اکثر نمایندگان مجلس نهم در انتخابات و از دلایل بحث و جدل خود با محمدجواد ظریف در صحن مجلس شورای اسلامی پرداخته است. متن گفتوگو به شرح ذیل است:
آقای کوچک‌زاده سالی که گذشت در مجلس از نظر کاری به چه صورت بود؟
از نظر بنده این سالی که بر مجلس گذشت بسیار تلخ بود به این دلیل که همه موازین ضروری برای حفظ مردم‌سالاری توسط هئیت رئیسه مجلس زیر پا گذاشته شد اصلا کار به موضوعش ندارم در مجموع رفتاری که از طرف آن‌ها یا روسای جلسات شاهد بودیم به طور روشن برخلاف آئین‌نامه بود آن هم موادی از آئین‌نامه که به اصل مردم‌سالاری اشاره می‌کند بر خلاف آنچه در این مواد متذکر شده در جلسات صحن سلیقه شخص اداره‌کننده مجلس حاکم بود که خیلی برای من تلخ بود. فکر می‌کنم اگر اعضای رئیسه مورد حمایت مراکز رسانه‌ای نبودند در این مورد جار و جنجال عجیبی برپا می‌شد ولی به این دلیل که با هم همسو بودند این مسائل را مطرح نکردند. اینکه شما قانونی و قراردادی را بیاورید و ظرف مدت کوتاهی بدون توجه به پیشنهاد نمایندگان و یا به بحث گذاشتن آن در صحن به صورتی که دلتان می‌خواهد تصویب کنید و آن را به شخصیت‌های اصلی نظام هم نسبت دهید چنانچه بخواهیم خلاصه بیان کنیم این اقدام دفن مردم‌سالاری در مجلس است.
تلخ‌ترین خاطره شما در کدام جلسه صحن رقم خورد؟
همان جلسه‌ای که برجام به تصویب رسید البته نه به خاطر تصویب برجام چراکه ما مدت‌ها بود در مورد آن بحث می‌کردیم و مواضع ما معلوم بود بلکه اعتراضمان به شکل تصویب برجام بود که بیانگر این بود در این مجلس 290 نفر نماینده هیچ‌کاره هستند و تنها اراده رئیس مجلس حاکم است آن هم با القای مطالبی که صحت نداشت یعنی در آن روز به نمایندگان مردم این گونه القا شد که این نظر رهبری است که برجام به این صورت به تصویب برسد در حالی‌که چند روز بعد دیدیم که رهبر معظم انقلاب روی مصوبه مجلس و مصوبه شورایعالی امنیت ملی نامه‌ای برای اجرایی شدن برجام نوشتند که در آن 9 تذکر به عنوان تبصره به آنچه ما تصویب کردیم، اضافه کردند بنابراین این نمی‌شود که کسی یک موضوعی را قبول داشته باشد و بعد 9 تبصره بدان بیفزاید از اینجا می‌توان نتیجه گرفت آن عملی که آقای لاریجانی در آن جلسه صحن انجام داد نظر رهبر معظم انقلاب نبود. من همان روز به این موضوع اعتراض کردم اما به نمایندگان طوری قبولانده بودند که اگر رای هم دادند به احترام رهبری بود.
دلیل برخورد شما با وزیر امور خارجه در بحث برجام چه بود؟
آنچه بین من و آقای ظریف گذشت اولا خصوصی بود ثانیا سوالی که در اینجا باید بدان پاسخ داده شود این است که چه کسی فیلم بحث کردن ما را گرفت و منتشر کرد؟ و اینکه آیا آقای ظریف مطلع بود از اینکه این فیلم گرفته شد یا نه؟ به نظر من جواب مثبت است و از تصویر و حالت چهره ایشان و نگاهی که به دوربین داشت معلوم بود که اطلاع دارد ضمن‌اینکه آقایان ظریف و عراقچی گله‌مند بودند از اینکه به ما نسبت‌هایی داده شده که موجب دلسردی می‌شود اگر اینطور بود چرا این فیلم را پخش کردند و در جامعه اکو دادند؟! من اطمینان دارم صدرصد این اقدام از روی سیاستشان بود. آنچه که بنده در آن صحنه گفتم حرفی بود که خود آقای ظریف در دهان من گذاشت اگر به آن فیلم 50 ثانیه‌ای توجه کنید می‌بینید که شروع صحبت بنده همراه با دعوت آقای ظریف به حفظ وحدت در ذیل نظرات رهبری بود و اینکه اگر این وحدت در کشور از بین برود ممکن است زمینه نفوذ داعش را در کشور فراهم کند و به وی گفتم داعش به ایران برسد اول از همه شما را از بین می‌برد بی‌تردید این جمله حاکی از ارزشی بود که برای ایشان قائل بودم چراکه وی را نقطه مقابل داعش دانستم اما ایشان با همان لحن آزاردهنده که بعد از دو ساعت سخنرانی در جلسه غیرعلنی داشت، گفت«من وحدت را می‌شکنم یا آن کسی که من را خائن می‌داند؟» در حقیقت این حرف را در دهان من گذاشت کما اینکه من در جواب ایشان گفتم رهبری به شما می‌گوید من مذاکره زیر شبح تهدید را برنمی‌تابم و قبول ندارم. وی در نهایت تحریکم کرد حرفی را که مایل بود به زبان بیاورم هم اکنون سوال بنده از شما این است که اگر کسی به شما اعتماد کند و کاری را به شما بسپارد و در این مدت چندین بار مسیر مشخصی را نهی کند ولی شما از آن مسیر بروید اسم آن را چه می‌توان گذاشت؟ وقتی رهبری به این تیم اعتماد کرده و بعد می‌فرماید که من مذاکره زیر شبح تهدید را قبول ندارم یا ملت ایران مذاکره زیر شبح تهدید را برنمی‌تابند این سه عبارتی بود که رهبری در دیدار با مسئولان آموزش و پرورش بر آن تاکید فرموده و در نهایت اشاره فرموده بودند که در همین هفته گذشته دو مقام عالی‌رتبه آمریکایی ملت ایران را تهدید کردند بنابراین برداشت من این بود که رهبری مذاکره دوجانبه با آمریکایی‌ها را قبول ندارند در این شرایط وقتی تیم مذارکره‌کننده مذاکره دو جانبه را قبول کرده‌اند معنای آن را چه می‌توان دانست؟ البته مساله دوستانی که این فیلم را منتشر کردند این موضوع نبود چراکه بدتر از این حرف‌ها بین رقبای سیاسی رد وبدل می‌شود و من این اقدام را فقط بازی سیاسی می‌دانم.
با اینکه شما تاکید داشتید نادیده گرفتن حقوق مردم شما را عصبانی می‌کند ولی در اخبار رسانه‌ها شما فردی دائم عصبانی معرفی شده‌اید که دارای حواشی بسیاری است، رفتار شما در زندگی شخصی چگونه است و آیا این مسائل سیاسی هستند که در نوع رفتار شما در صحن تاثیر می‌گذارند یا در تمام موقعیت‌ها این گونه هستید؟
اینکه برای دفاع از حقوق مردم عصبانی شدم حقیقتی است و هر فردی که منکر آن شود آفتاب را در روز انکار کرده است به این دلیل که رسانه‌ها در کشور ما از دیگران خط می‌گیرند و فعالیت آن‌ها به شدت سیاسی و جهت‌دار است و اطلاع‌رسانی را وظیفه آخر خود می‌دانند اما تخریب یک چهره از اولین وظایف آن‌ها است لذا عین کاری را که من می‌کنم فرد دیگری در صحن مجلس انجام می‌دهد برای من تیتر می‌زنند کوچک‌زاده مجلس را به تشنج کشید برای فرد دیگر که مشابه بنده رفتار کرده تیتر می‌زنند سوال اساسی فلانی از مجلس! یا بنده با هر کسی وارد گفتوگو شوم تیتر می‌زنند درگیری لفظی کوچک‌زاده اما برای رفتار مشابه رفتارم که از سوی سایرین مشاهده می‌کنند تیتر می‌زنند سوال عالمانه فلانی از مجلس! این کلمات سخیف و رذیلانه زیاد از سوی رسانه‌ها برای بنده به کار برده شده است به این دلیل که به کانون‌های قدرت وصل نیستم و هیچ فرد قدرتمندی در عالم سیاست حمایتم نمی‌کند به همین دلیل رسانه‌ها از مجلس هفتم تاکنون از من یک چهره خشن و هتاک اهل برخورد فیزیکی معرفی کرده‌اند در همین راستا اخیرا یک پستی در اینستاگرام خود گذاشته‌ام و تصویر رئیس دولت اصلاحات را در حالت‌های مختلف نشان داده‌ام که می‌تواند این سوءتفاهم را ایجاد کند که وی در حال توهین و فحاشی است. این مورد برای خودم هم صدق می‌کند که رسانه‌ها تصاویری را از بنده نشان دادند که خلاف آنچه وجود داشته را نشان داده است که خودشان ساخته‌اند البته اصراری هم ندارم که آن‌ها را متقاعد کنم چراکه منافع آن‌ها اینطور ایجاب می‌کند مردم هم به مرور متوجه خواهند شد. در مورد سوال شما هم من آنقدر که گفته شده آدم خشن و عصبانی نیستم ولی این را قبول دارم که تحملم در مقابل دیدن ظلم و بی‌عدالتی کم است و نمی‌توانم ساکت بمانم و ناخوداگاه فریاد می‌زنم ولی در زندگی شخصی فردی عاطفی هستم زود هم تحت‌تاثیر قرار می‌گیرم و به دلیل اعتقاداتم به آبروی کسی تعرض نمی‌کنم به این صورت که بخواهم براساس آنچه مشاهده کرده‌ام افشاگری کنم ضمن‌اینکه امام خمینی(ره) و رهبر معظم انقلاب به نمایندگان این اجازه را نداده‌اند ولی عده‌ای معتقدند چون نماینده هستند می‌توانند هر شنیده‌ای را نقل کنند در حالی‌که امام می‌فرمود مجرد وکالت مصحح خلاف شرع نیست. رهبر انقلاب هم تاکید فرمودند« چیزی که نیاز به اثبات قضایی دارد مادام که اثبات نشده اگر راست هم باشد نباید گفت.» بنده نیز هیچگاه به مسائلی که نیاز به اثبات قضایی دارد، وارد نشدم علی‌رغم اینکه عاطفی هستم و زود برانگیخته می‌شوم ولی هر جا احساس کردم لازم است فریاد زده شود فریاد زدم با وجودی که دیگر دوستان در این زمان‌ها برخورد دیپلماتیک دارند و لازم به ذکر است با همه آنچه بیان کردم هیچ فردی در این موارد از من فحاشی سراغ ندارد.
اولین اعتراض خود در مجلس نهم که رسانه‌ای شده باشد را به یاد دارید؟
اولین را به یاد ندارم اما یک روز بعد از ماجرای استعفایی که دادم و هئیت رئیسه آن را برخلاف آیین نامه مجلس دانست و آن را اعلام وصول نکردند و منتفی شد چراکه به این معترض بودم که هئیت رئیسه، مجلس را سلیقگی و نه بر اساس قانون اداره می‌کنند. زمانی که من این استعفاء را دادم یکی از نمایندگان محترم در صحبتی که داشت گفته بود که استعفاء کار آدم‌های ترسو است و من اجازه داشتم که بر اساس ماده 79 تذکر بدهم اما به جزییات نپرداختند اما یک شرحی دادم به این مضمون که بر اساس توصیه‌ای که حضرت امام فرمودند من شرم دارم از این تریبون برای دفاع از خودم استفاده کنم ولی چون چندمین بار است که نسبت به بنده بی‌احترامی می‌شود، خطاب به آقای لاریجانی گفتم از این تریبون فحاشی‌های متعددی به من شده است از جمله اینکه آقای بشیری بنده را شعبان بی‌مخ لقب داده آقای مطهری به من با استفاده از عبارت خفه شو پرخاش کرده است یا آقای قاضی‌پور گفت من حضرت سلیمان نیستم که زبان کوچک‌زاده را بفهمم و من هیچ کدام را جواب ندادم.
چرا نمایندگان فقط در صحن باید به کوچک‌زاده توهین کنند به نظر خودتان دلیل چه می‌تواند باشد؟
شاید به دلیل اینکه بنده روحیه تلافی ندارم و اهل کینه به دل گرفتن نیستم و این مسائل را زود فراموش می‌کنم و بی‌تردید افراد قبل از اینکه به فردی تعرض کنند می‌سنجند که آیا این فرد مورد حمایت کانون‌های قدرت است بنابراین بنده که از طرف هئیت رئیسه و دولت مورد حمایت قرار نگرفته‌ام سایر نمایندگان به راحتی از هر لفظی برایم استفاده می‌کنند.
چرا برای انتخابات تبلیغات نکردید؟
بنده معتقدم پست‌ها در جمهوری اسلامی ایران اعم از مدیریت، وزارت، نمایندگی مجلس و... خدمتگزاری و به بیان ساده‌تر نوکری است که همه در لفظ به آن اشاره می‌کنند اگر این را قبول داریم که در سمت نمایندگی باید نوکری مردم را بکنیم عاقلانه است که پول خرج کرده که نوکری کنیم؟! حالا کاری نداریم که آقایان بعد از به قدرت رسیدن به جای نوکری سروری می‌کنند البته من پولی هم نداشتم که خرج تبلیغات انتخاباتی کنم چراکه کل زندگی من چند صد میلیون تومان نمی‌ارزد و نمی‌دانم نمایندگانی که اینهمه برای تبلیغات هزینه کردند قرار است از کجا آن را جبران کنند! تنها تبلیغات برای من از طریق چند نفری انجام شد که با حدود دو میلیون تومان به دفترم آمدند بنده ابتدا تصور کردم که قصد دارند من را با این رقم بخرند اما بعد متوجه شدم که این رقمی است که عده‌ای با فروش طلا و ...با هم جمع کرده‌اند و خواسته‌اند که تبلیغات کنم تا باردیگر نماینده مجلس شوم که من قبول نکردم و دو میلیون تومان هم دادم که همراه با آن پول به آن‌ها برگرداندند تا جبران محبتشان شود اما آن افراد گفتند این کار امکانپذیر نیست در نهایت خودشان رفتند و حدود 150هزار عدد کارت ویزیت که شعار تبلیغاتی بنده هم روی آن بود در زنجان چاپ کردند و به تهران آوردند و درب منزلمان تحویل دادند که برای توزیع آن نیز مانده بودم.
چرا نمایندگان کمتر موفق شدند تا به مجلس وارد شوند؟
80 درصد نمایندگان موفق به ورود به مجلس نشدند که این امر طبیعی است و در هر دوره هم این اتفاق می‌افتد چراکه مردم نمایندگان دوره قبل حوزه انتخابیه خود را در طول 4 سال ارزیابی می‌کنند و چنانچه مورد قبول آن‌ها باشد به وی رای می‌دهند البته ناگفته نماند تبلیغات رسانه‌ها در مورد نمایندگان کنونی مجلس در نتیجه آراء انتخابات مجلس دهم بی‌تاثیر نبود.
انتهای پیام/