انتقاد شدید حریری از عملکرد آل اسحاق

مجیدرضا حریری در گفت‌وگو با خبرنگار گروه اقتصادی خبرگزاری آنا با بیان اینکه عملکرد اتاق تهران در دوره قبل از مجموعه عملکرد اتاق ایران نمره بهتری می‌گیرد، افزود: البته این به دلیل قوت اتاق تهران نبود، بلکه به دلیل ضعف اتاق ایران بود.

وی افزود: در دوره هفتم مخارج سنگینی صرف پژوهش و استخراج اطلاعات در اتاق تهران شد، ولی این پژوهش‌ها و مشاوره‌ها به جای اینکه در خدمت افتصاد کشور و بخش خصوصی باشد، در خدمت رئیس اتاق بود.

حریری با اشاره به اینکه در دوره قبل، اتاق تهران از یک ثروت بادآورده برخوردار شد، اظهار کرد: این ثروت ناشی از دریافت یک در هزار فروش کالاهای واحدهای تولیدی و بنگاه‌های اقتصادی بود و همان‌طور که ثروت بادآورده ناشی از دلارهای نفتی در دولت نهم و دهم موجب ریخت‌و‌پاش‌های زیادی در کشور شد، درآمد اتاق بازرگانی تهران نیز زمینه‌ساز ریخت‌وپاش های زیادی در این بخش شد.

وی ادامه داد: اتاق بازرگانی تهران در دوره هفتم ارتباط بسیار ضعیفی با اعضای خود داشت که این مساله منجر به بروز نارضایتی‌های زیادی در میان اعضا شد.

او تاکید کرد:‌ اتاق بازرگانی تهران می‌توانست از طریق وسائل ارتباط جمعی گسترده‌ای که داشت، به آسانی و به صورت مستقیم نظر تک تک اعضا را در مورد مسائل مختلف جویا شود و سپس با تکیه بر این نظرها اقدام به تصمیم‌گیری و اعلام مواضع کند.

حریری تصریح کرد: عمده‌ترین انتقادی که به عملکرد اتاق بازرگانی تهران وارد است، این است که این تشکل بزرگ بخش خصوصی در برابر بدترین نابسامانی‌های اقتصادی در طول هشت سال دولت قبل و نیز تصمیمات غلط آن هیچ موضعی اتخاذ نکرد.

به گفته حریری، اتاق بازرگانی تهران و ایران تا نیمه سال 91 هیچ موضع‌گیری در مورد اتفاقات جاری کشور نداشتند و حتی هیچ پیش‌بینی هم از شرایط پس از تحریم ارائه ندادند.

رئیس کمیسیون واردات اتاق بازرگانی ایران تاکید کرد: در سال‌های سخت‌تر شدن تحریمها، اتاق باید به جای اینکه هزینه‌های گزافی را برای خرید ساختمان‌های متعدد صرف کند، در اجلاس‌های جهانی مانند اجلاس داووس که مقامات دولتی به دلیل تحریم‌ها به آن دعوت نمی‌شدند، شرکت می‌کرد.

وی اظهار کرد: اگر اتاق بازرگانی تهران و ایران به نمایندگی از ملت ایران در اجلاس‌های جهانی حضور پیدا می‌کرد، می‌توانست صدای مردم را نسبت به اعمال تحریم‌های غرب به گوش جهانیانی برساند که دائما از سوی کشورهای تحریم‌کننده بمباران رسانه‌ای و اطلاعی می شدند.