دانشمندان خاطرات شما را می‌خوانند
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری آنا، پژوهشگران توانسته‌اند از کدهای مربوط به خاطرات در مغز موش‌ها رمزگشایی کنند. آنها توانسته‌اند با موفقیت چگونگی نقش بستن خاطرات در مغز را ردیابی کنند. اگر این روش در مورد انسان پیاده شود، امکان تغییر کیفیت زندگی انسان از جنبه‌های مختلف به وجود خواهد آمد.
به گفته جیمز گانت، مدیر برنامه انستیتو ملی اختلالات عصبی و سکته «دانشمندان چندین دهه است که سعی دارند نقشه خاطرات را در مغز پیاده کنند. این تحقیق نشان می‌دهد که دانشمندان می‌توانند سیناپس‌هایی را که خاطراتی خاص در آنها شکل می‌بندد و یادگیری با کمک آنها اتفاق می‌افتد، با دقت تعیین کنند.»
به گزارش هافینگتن پست، در این پژوهش سیناپس‌هایی در ناحیه استریاتوم (ناحیه‌ای در اعماق مغز که کمک می‌کند افکار به زبان عمل ترجمه شوند) مورد بررسی قرار گرفته‌اند و اینکه چگونه یادگیری از طریق شنیداری صورت می‌گیرد و آموخته‌ها چگونه حفظ می‌شوند. آزمایش روی گروهی از موش‌ها صورت گرفته و طی آن از صداهای زیر یا بم به عنوان تداعی کننده محل قرار گرفتن غذا استفاده شده و به موش‌ها یاد داده شده است که از صدا برای سریع کردن پیدا کردن غذا استفاده کنند.
جانوران از اطلاعات حسی برای راهنمایی رفتارشان استفاده می‌کنند اما تاکنون در مورد اینکه چگونه این فعالیت را می‌توانند برای اقدام مناسب مورد استفاده قرار دهد، توضیحی ارائه نشده بود. با این پژوهش دانشمندان توانسته‌اند سیناپس‌های مربوطه را با دقت تعیین کنند.
به گفته پروفسور الن کارپنتر رئیس برنامه علوم عصبی دانشگاه UCLA اهمیت این پژوهش در آن است که «نشان می‌دهد امکان آن وجود دارد که منبع سلولی فراگیری پیدا شود. پیش از این تصور می‌کردیم که یادگیری در سراسر مغز پخش شده است.»
دانشمندان با تشریح مغز این موش‌ها پس از آزمایش توانسته‌اند برای صداهای شنیده شده و عملی که از شنیدن آن ناشی می‌شود به الگوی تشکیل شده در سیناپس‌ها برسند و عملا شیوه پرداخت شدن صدا در مغز این جانوران را به یک الگوی دیداری تبدیل کنند.
پروفسور آنتونی زادور سرپرست این پژوهش از مرکز Cold Spring Harbor در نیویورک می‌گوید: «از وضوح این الگو شگفت‌زده شدم. این جانور 100 میلیون نورون دارد میلیون‌ها نورون از این میان در کورتکس شنوایی قرار دارند. با این حال ما توانسته‌ایم از میان همه چیزهایی که آنها در طول زندگی خود فرا گرفته‌اند، این مجموعه عملکردهای خاص را توانسته‌ایم به دقت تعیین کنیم.»
| فکر نمی‌کنم از اینکه فناوری در این جهت پیش برود، خوشحال شوم! به نظر من وحشتناک است اگر در جامعه‌ای زندگی کنیم که در آن بتوان خاطرات مردم را خواند. |
به گفته این پژوهشگر با آنکه به کارگیری همین فناوری برای پژوهش در مورد انسان‌ها سودمند نیست، وی در مورد اینکه چنین پژوهشی راه را برای تحقیق در مورد مغز انسان هموار کرده، خوش‌بین است.
زادور می‌گوید: «ما با این کار توانسته‌ایم از رفتارهای یادگرفته شده خاصی رمزگشایی کنیم و می‌توان فناوری‌های دیگری را طراحی کرد تا از این فعالیت‌ها در مغز انسان رمزگشایی شود.» وی معتقد است که با استفاده از یافته‌های این پژوهش می‌توان به درک تعدادی از اختلالات مربوط به در ناحیه استریاتوم مغز، مانند بیماری‌های پارکینسون و هانتینگتون و همچنین اختلال وسواس اجباری (OCD) و اعتیاد دست یافت.
با این حال این خطر وجود دارد که پیشرفت توانایی انسان برای درک و خواندن خاطرات راه را برای سوءاستفاده‌های احتمالی و مشابه آنچه در داستان‌های علمی-تخیلی در مورد آینده تیره و تار بشریت گفته می‌شود، هموار کند.
پروفسور زادور در این مورد می‌گوید: «فکر نمی‌کنم از اینکه فناوری در این جهت پیش برود، خوشحال شوم! به نظر من وحشتناک است اگر در جامعه‌ای زندگی کنیم که در آن بتوان خاطرات مردم را خواند.»
با این حال وی اظهار امیدواری کرده است که در دراز مدت بتوان از یافته‌های این تحقیق و پژوهش‌های مرتبط برای دستیابی به بزرگ‌ترین مسأله مرموز دانش عصب‌شناسی استفاده کرد؛ اینکه چگونه می‌توان از خاطرات رمزگشایی کرد. در عین حال به گفته این پژوهشگر از این یافته‌ها می‌توان برای ساختن شکل‌هایی از هوش مصنوعی که از اصول فکری انسان پیروی کند، بهره گرفت.
گزارش از: ساسان گلفر
انتهای پیام/