مرحوم آیت‌الله طبسی یار رهبری معظم و رفیق آقای هاشمی بود
چهره های عالم و آگاه، مجاهدان نستوه و خودساخته روحانیت شیعه، انسانهای دارای کرامت و عزت نفسی هستند که الگوی تمام عیار طلاب دینی محسوب می گردند؛ کسانی که از یک سو با ظلمت و جهل در ستیز بوده و از سویی دیگر در نفی حاکمیت قدرتهای استکباری و طاغوت سر از پا نشناخته و با مجاهدت های کم نظیری که داشتند باعث پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی شده اند.
از جمله این عالمان آگاه و برجسته که سهم بزرگی در پیروزی انقلاب و احیاء میراث بزرگ تشیع و پیشوایان معصوم بویژه امام رضا علیه الصلاة و السلام داشت آیت الله حاج شیخ عباس واعظ طبسی است.
پدرش از مشهورترین خطیبان آگاه، روشنگر دینی و مبارز در زمان خودش بود و در گذشته آوازه های منبر و روشنگری های او شعاع جهانی و بین المللی به خود گرفته بود. به همین جهت است که امام راحل (ره) خطاب به ایشان فرمود: اینجانب از دو حیث به شما علاقه مندم، به خاطر خودتان و به خاطر والدتان که انسان ارزشمندی بود.
همچنین مرحوم امام خمینی (ره) در نامه ای به این فقیه فقید سالها پیش از این فرمود:زحمات و تحمل سختیهای شما قبل از انقلاب تا به ثمر رسیدن آن و تلاشتان بعد از انقلاب برای تثبیت نظام نوپایی جمهوری اسلامی برکسی پوشیده نیست.
مقام معظم رهبری آیت‌الله العظمی خامنه ای در توصیف این همسنگر خودش ، او را عالم مجاهد و یار صادق انقلاب معرفی کرد و فرمود: ایشان برادری همدل و همزبان برای اینجانب و مریدی صدیق برای امام راحل بود. آیت الله هاشمی رفسنجانی ریاست مجمع تشخیص مصلحت هم در توصیف ایشان اعلام کرد: حکم امام (ره) به ایشان برای اداره آستان قدس رضوی، مدیریت حوزه علمیه بزرگ مشهد مقدس و تداوم آن در دوران رهبری آیت الله خامنه ای، نشان از مدیریت پویا و کار آمدشان داشت.این عالم فاضل و مجاهد بزرگ فوق العاده سخت کوش، دارای اعتماد به نفس بالا وبرخورداراز همت عالی وصف ناپذیر بود. اراده قاطع، شجاعت و پیشتکار داری او الگوی روشنی برای مدیران به حساب می آمد. همچنان که ریاست عالی دانشگاه آزاد اسلامی جناب آقای دکتر میرزاده اعلام کرده اند: وی فخر روحانیت در امر مدیریت بود و امروز شاهدیم که چه تحولات بزرگی از لحاظ ساختاری و ساز و کار و بناهایی که موجب آبرو برای نظام و جمهوری اسلامی است با مدیریت ایشان به بار نشسته است و خدمات ایشان در تاریخ انقلاب اسلامی ایران بی نظیر و ماندنی است .
بنده قریب به سی سال از بهترین سال های عمر و جوانی خودم را در همکاری با مرحوم آیت الله واعظ طبسی سپری کرده ام و اگر بخواهم همه تجربه ها و خاطرات خودم را از ایشان بازگو کنم، در این مختصر نمی گنجد. لکن از باب اداء وظیفه به روح بزرگش ، لازم است بگویم که او کانون زهد و تقوی، واعظ خطبه های بلیغ و مانا و یاور پایدار و باپشتکار امام و رهبری و همسنگر خستگی ناپذیر شهیدان ، مرحوم شهید مطهری ، هاشمی نژاد و شهید مظلوم بهشتی بود.
وی ویژگی های مخصوصی داشت . امانت دار و صبور بود. بسیار درون گرا و عمیق اندیش بود. آینده نگری و درد آشنایی از خصلت های بارزش او بود. از موضع اعتدال و وظیفه مندی اخلاقی و انقلابی همیشه یکی از حامیان آیت الله هاشمی رفسنجانی ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام محسوب می شد و آن را کتمان نمی کرد. خود را دوستدار و برادر ایمانی ایشان معرفی می کرد .آقای هاشمی هم او را از عمق جان دوست می داشت و هرسال یک یا دوبار به مشهد سفر می کرد و بنده هم از سال اول نمایندگی مردم مشهد در دور هفتم مجلس شورای اسلامی بلا استثناء این بزرگوار را در سفرهایشان همراهی می کردم .
در تمامی سفر ها بویژه در سال هایی که آقای هاشمی مورد تخریب رئیس دولت پیشین و عوامل گروه انحرافی بود، مرحوم آقای طبسی در تجلیل و تکریم از آقای هاشمی سنگ تمام می گذاشت . متاسفانه آخرین سفر ما برای عیادت از آقای طبسی بود که در بیمارستان انجام شد و با اشک و اندوه آقای هاشمی همراه بود. این بار برای این دوست صادق و صمیمی، جناب آقای طبسی یارای ماندن و نفس کشیدن نبود . اقای هاشمی پس از زیارت امام رضا علیه‌السلام و بعد از دیدار با چهره نحیف، نورانی و نیمه جان رفیق شفیق پنجاه ساله اش راهی خانه او شد و قدری خاطرات را مرور کرد .شب در استانداری بیتوته نمود و از راه زمینی به تهران بازگشت .
از نظر آقای هاشمی رفسنجانی جناب آقای طبسی بسیار صبور و خویشتن دار بود و علت کاندیدا نشدن او برای خبرگان رهبری را در این رابطه ارزیابی می کرد و بهترین سند هم سخنرانی اخیر مرحوم آقای طبسی است که گفت: عده ای به اشتباه خود را حزب اللهی می دانند و بسیاری از اختلافاتی که منجر به برخوردهای جدی می شود ناشی از همین مسئله است. در وهله نخست هرکس باید بین خود و خدای خود بررسی کند که آیا ویژگی یک حزب اللهی واقعی را دارد و می تواند خود را در ارتش خدا ببیند یا خیر ، در این صورت همه این نزاع ها و درگیری ها باید از بین برود نه اینکه کم شود.
ناراحتی مهم او این بود که به نام حزب اللهی و انقلابی‌گری عده ای در سخنرانی آقای ناطق در حرم امام رضا علیه السلام بلوا بپاکردند و ... بسیار بجا است همه مسائل بازگو نشود .
دلیل آن هم روایتی است که خوانده‌ایم و بدان ایمان داریم. امام علی (ع) فرمود: صُدُور الَاحْرار قُبُور الَاسْرار – سینه های آزادگان، قبرهای اسرار است. ولی به یک جمله بسنده می کنم و آن این است که در طی حدود سی سال همکاری و هم فکری که بنده با آقای طبسی داشتم، از یک عمل و کارم بسیار تشکر می‌کردند، آن هم حمایت جدی من از آیت ا... هاشمی رفسنجانی بود. او می گفت وجود آقای هاشمی در کنار امام (ره) و امروز در کنار رهبری معظم برای پیشبرد نظام ضرورتی انکار ناپذیر است و متأسفانه خواص زیادی این را درک نمی کنند. در هر حال این عالم ربانی و چشمه نوش فیوضات رضوانی که زعیم حوزه کهن و دیر پای خراسان و خادم بزرگ بارگاه ملکوتی امام رئوف حضرت رضا علیه آلافُ الْتَحیة والثَناء بود، از میان ما رفت و همه را داغدار کرد هرچند که نامش از توسعه حرم رضوی و حوزه علمیه مشهد جدایی ناپذیر است.
او عضو برجسته خبرگان رهبری و مجمع تشخیص مصلحت نظام محسوب می شد و از کارنامه‌ای مثال زدنی برخوردار است. در عشق او به امام رضا علیه السلام همین بس که پس از دوران مدیریت آیت الله یزدی حاضر به قبول ریاست قوه قضائیه نشد و درخواست کرد خادم امام رضا علیه السلام بماند و در روضه رضوان و بهشت خراسان بیتوته و انجام وظیفه نماید. بی شک درگذشت او که جبهه داری از ولایت فقیه را با عقلانیت و تدبیر، بهترین مسئولیت برای خود می دانست و لباس نوکری در حرم مطهر و دستگاه رضوی را مایه سربلندی دنیا و آخرت خودش می شمرد، آسیب و ضایعه‌ای جبران ناپذیری برای کشور بویژه آستان ملک پاسبان خراسان است. بدون شک کمتر کسی خواهد توانست خلأ فقدان او را جبران کند و مواجهه ای حکیمانه همانند او با مسائل متنوع و مختلف داشته باشد.
برای تولیت جدید آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم روح آن بزرگ مرد که همواره یار رهبری و رفیق آقای هاشمی بود در پیشگاه امام رئوف و ولی نعمتمان حضرت رضا علیه اسلام قرین رحمت و شادی باشد .
*نماینده پیشین مشهد و معاون پارلمانی دانشگاه آزاد اسلامی
انتهای پیام/