گیتار کولی در نشر داستان
به گزارش خبرنگار فرهنگی آنا، اتود(مبانیِ ریتم نوازی در گیتارِ کولی) و نوازندگی گیتار کولی( متد)، تازههای نشر داستان است.
152 اتود(مبانیِ ریتم نوازی در گیتارِ کولی) نوشته آرش فناییان است و او در این کتاب روش های نوازندگی گیتار را برای هنر جویان چنین توضیح داده:
ـ هنرجو باید که تمرینِ ریتمهای بخش 1 و 2 را پس از تسلطِ کامل بر تکنیکهای بخشِ پیشنیاز آغاز کند.
ـ پیشفرض در تهیه این کتاب، آشناییِ هنرجو یا نوازنده با آکوردها و تسلطِ او در تعویضِ آنها با یکدیگر بوده است. در غیر این صورت، هنرجو میتواند کل تمارین و ریتم ها را تحتِ یک آکورد ثابت اجرا نماید تا اینکه دستِ چپ را به حرکتِ مهارتیِ آکوردها عادت دهد.
ـ دیاگرامِ آکوردهای مصرفیِ بخشها، در انتها آورده شده است.
ـ در این کتاب برای زمانهای اصلی ـ 4/2 ، 4/3 ، 4/4 ، 8/6 ـ ریتم و کمپاسنویسی شده است.
ـ در انتهای هربخش چند تمرین آلْثاپوآ آورده شده تا هنرجو با آشنایی به این شکل از ریتم، در اجرای زخمههای گوناگونِ Pulgar نیز مهارت پیدا کند.
کتاب دوم از این قلم، نوازندگی گیتار کولی( متد) است که آرش فناییان در مقدمه این کتاب چنین توضیح داده:
«کتاب حاضر نگاشته و برگردانی است برای آن دسته از هنرجویان که به تازگی به سمت و سوی گیتار کولی (gipsy) گام نهادهاند و هدفمند، قصدِ دستیابیِ به موقع به اجرایی فرمال و اصیل دارند. چه آنها که خارج از محدوده مِتُد و روشِ استاندارد تا کنون ساز نواختهاند و چه آنها که دستی در کار نداشته و خواستهاند تا زین پس داشته باشند، این اثر برای آنها ارائه کننده مسیری روان و چراغی است هر چند کمسو از نقصِ بیتردیدِ مؤلف، امّا مقید و وفادار به روشنائی و قافلهسالارِ اصالت و رهایی.
این اثر با تکیه بر شیوهای متعلق به بعد از دههی هفتاد میلادی، گسترده در ممالکِ لاتین و امریکا توسط خانم آنیتا شیْیِر بنا نهاده شده است و تا امروز به عنوانِ شیوهی پایه، از کاربردیترین مِتُدهای مرسوم بوده است. این شیوه برای تعلیم بنیانهای موسیقی معطوف به نوازندگیِ گیتار، با تأکید بر تکنیکهای وابسته به سبک فلامنکو طراحی شده است تا هنرجو در کنار یادگیری اصول ابتدائی نوازندگیِ کلاسیک، با ریتمهای بومی و اصیل این سازِ کولی نیز آشنا شود و مرحلهبهمرحله برای نواختنِ جملات، اَلحان و قطعاتِ غنیتر، آمادگی پیدا کند. به این ترتیب گوشِ هنرجو به موازات فراگیریِ مباحثِ آکادمیک، با ریتمهای غیر معمول و بومی آشنا شده و به لحنِ اصیلِ این ساز نیز عادت میکند. برای این مسیر، قطعههایی کوتاه با تمرین تکنیکها آمیخته شدهاند تا فرآیند یادگیری لذّت بخشتر باشد. برای بهرهمندیِ کامل از این متد نیاز به ممارست، حساسیتِ مینیاتوریستیک و شنود است. اینها شرطِ رسیدن است. شرطِ روان، منطقی، اصیل امّا نه هَرْدَمبیل رسیدن.»
انتهای پیام/