آب‌های استرالیا به سوپ پلاستیک تبدیل شده است

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از BBC، فعالان زیست محیطی و سناتورها بر اساس نتایج این تحقیق خواستار اقدام فوری دولت و مردم برای مقابله با خطر بطری و کیسه‌ها و ذرات پلاستیکی (قطعات پلاستیکی کوچکتر از یک میلی‌متر) شده‌اند.

این کمیسیون، آلودگی اقیانوس‌ها با مواد پلاستیکی را یک «مشکل بحران‌ساز» برای سلامت انسان و محیط زیست دانسته و هشدار داده است که آلاینده‌های ریز و میکروسکوپی وارد چرخه غذایی انسان شده‌اند.

از این رو بحث ممنوع کردن ریزدانه‌های پلاستیکی (microbead) که در محصولاتی مثل خمیردندان و صابون‌های مایع و شامپو به کار می‌روند، دوباره مطرح شده است.

هایدی تیلور، مدیر یک انجمن غیر انتفاعی محیط زیستی و مدیر کارگروه مقابله با ضایعات دریایی دولت استرالیا، می‌گوید ۷۵ درصد قطعاتی که در اقیانوس‌ها یافت می‌شوند، پلاستیکی هستند.

وی می‌افزاید: «مهم‌ترین مسئله این است که این آلودگی در آب‌های اطراف استرالیا و حتی دیگر کشورهای جهان محصول عملکرد بشر است».

ریزدانه‌های پلاستیکی

ریزدانه‌های پلاستیکی که در محصولاتی مثل خمیردندان یا شامپوهای مایع به کار می‌روند، برای این است که سلول‌های مرده را با سایش از پوست جدا کنند یا پاره شوند و مواد داخل خود را روی پوست رها کنند تا پوست نرم‌تر و شفاف‌تر شود.

ریزدانه‌های خمیردندان

برخی منتقدان معتقدند که هیچ کدام از این دو مورد با استفاده از ریزدانه‌های پلاستیکی محقق نمی‌شوند، این ریزدانه‌ها نرم‌تر از آن هستند که باعث ریزش سلول‌های مرده پوست شوند و برای اینکه پاره شوند هم به فشاری احتیاج دارند که هنگام شست‌وشو به آنها وارد نمی‌شود. اما این ریزدانه‌ها از تمام صافی‌ها و فیلترهای آب رد و وارد چرخه غذایی انسان‌ها و حیوانات می‌شوند.

به عقیده خانم تیلور، یکی از بدترین آلودگی‌های محیط زیست حال و آینده، یکی از ساده‌ترین راه‌حل‌ها را دارد: تغییر رفتار بشر.

او تولیدکنندگان، مصرف‌کنندگان، کشتی‌های باری و کشتی‌های ماهیگیری را از علل پخش شدن پلاستیک و دیگر ضایعات در دریا دانست و گفت به دلیل اینکه منشا آلودگی این همه متنوع و متغیر است برای غلبه بر مشکل به راه‌حل‌های جامع و فراگیر نیاز است.

تیلور گفت تا به حال تشویق به رفتار داوطلبانه برای پرهیز از استفاده بی‌رویه از محصولات پلاستیکی و بازیافت مناسب آن بی‌نتیجه بوده و اکنون باید به منشا برگشت؛ اینکه آلاینده‌ها از کجا وارد آب‌ها می‌شوند.

گروه‌های محیط زیستی تخمین می‌زنند در صورتی که اقداماتی موثر و هماهنگی اجرا شوند میزان این آلودگی در یک مقطع سه تا پنج ساله به نصف کاهش خواهد یافت.

به گفته تیلور، پاکسازی محیط از این محصولات پلاستیکی همچنان باید انجام گیرد اما راه‌حل موثر، پیشگیری از ورود این آلاینده‌ها به اقیانوس‌ها است.