تجارت اعضای بدن در چین

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا به نقل از روزنامه شرق، با وجود گزارش‌هایی که از برداشت اعضای بدن انسان‌های زنده توسط تروریست‌های «داعش» و طبق برخی گزارش‌ها توسط رژیم اسرائیل منتشر می‌شود، اما شواهد بسیاری نشان می‌دهد که حزب کمونیست چین بیش از هر گروهی دست به این عمل زده است. هفته‌نامه «نشنال‌ریویو» در ماه می ‌٢٠١٥ اذعان کرد که «چین هنوز درحال کشتن و برداشت اندام تمرین‌کنندگان فالون‌گونگ است». طبق مدارک و شواهدی که در ادامه به آن اشاره خواهد شد، حزب کمونیست چین توسط بیمارستان‌ها، زندان‌ها و اردوگاه‌های کار اجباری اقدام به برداشت اندام حیاتی بدن ده‌هاهزار انسان زنده کرده و این‌گونه باعث قتل آنان شده است. مسلمانان اویغور، ساکنان تبت و زندانیان عقیدتی بخشی از قربانیان هستند.

اما عمده قربانیان کسانی بوده‌‌اند که روش معنوی فالون‌گونگ را تمرین می‌کرده‌اند. فالون‌گونگ یکی از روش‌های مراقبه و تزکیه چینی است که از سال ١٩٩٢ به دلیل فواید چشمگیر در بهبود سلامت روحی و جسمی، در چین محبوبیت زیادی پیدا کرد. اما حزب کمونیست چین نگران شد که گسترش این روش معنوی باعث حذف باورها و ایده‌های کمونیستی از جامعه شود، بنابراین از سال ١٩٩٩ راه آزار و سرکوب شدید آن را در پیش گرفت.
آمار رسمی می‌گوید در چین، تعداد عمل‌های پیوند عضو از سال ١٩٩٩ به شکلی غیرطبیعی افزایش داشته و تعداد مراکز پیوند عضو نیز رشد عجیبی داشته است؛ یعنی درست از زمانی که بازداشت غیرقانونی تمرین‌کننده‌های فالون‌گونگ آغاز شد. به این معنی که بیمارستان‌های چین از آن تاریخ دارای منبع بی‌انتهای عضو بوده‌اند. دولت چین چندسال پیش به استفاده از اعضای بدن اعدامی‌ها اقرار کرد، اما با رجوع به آمار عفو بین‌الملل درخصوص تعداد اعدام‌ها، دیده می‌شود که تعداد عمل پیوند، ٢٦ برابر بیشتر از تعداد اعدام‌ها بوده است. تعداد عمل پیوند با آمار اعدام به‌هیچ‌وجه جور درنمی‌آید. سهم اهدای داوطلبانه عضو و بیماران مرگ‌مغزی هم کمتر از دودرصد است. منبع بزرگ برای تأمین عضو چه کسانی هستند؟ گزارش‌ها حاکی است که برداشت اعضای بدن در چین همچنان ادامه دارد و از سویی در سال ۲۰۱۵ حدود ۱۴۰ تمرین‌کننده در حبس کشته شدند.
گزارش‌هایی مستند و تکان‌دهنده
در جولای ٢٠١٥ «دیوید ماتاس»، وکیل و محقق سرشناس کانادایی، به گزارشگر روزنامه «استرالین» گفت: «این جریان هنوز درحال وقوع است. افرادی که امروزه از زندان‌های چین آزاد می‌شوند، هنوز درباره آزمایش‌های خون صحبت می‌کنند (تا میزان سلامت اندام آنها برای برداشت مشخص شود)». روزنامه استرالین پرفروش‌ترین روزنامه ملی استرالیاست. «مانفرد نوآک»، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور شکنجه، در گزارشی جداسازی اعضای بدن تعداد بسیار زیادی از این افراد را تأیید می‌کند. «اسماء جهانگیر»، فرستاده ویژه سازمان ملل در زمینه آزادی مذاهب، در گزارش خود از ٢٥٠ منطقه یاد می‌کند که سرقت اعضای بدن در آنها روی داده است. در گزارش حقوق بشر وزارت خارجه ایالات متحده نیز به طور خاص به موضوع سرقت اعضای بدن مسلمانان اویغور و تمرین‌کنندگان فالون‌گونگ اشاره شده است.
«شرارتی که این سیاره تابه‌حال به خود ندیده است»؛ این تعبیری است که «دیوید ماتاس» از وقایع فوق دارد. این وکیل به‌همراه «دیوید کیلگور»، دیگر حقوق‌دان کانادایی، درباره این موضوع پژوهش گسترده‌ای انجام داده‌اند. نتیجه این تحقیقات گزارشی به نام «محصول خونین»١ است که شامل ٥٢ مدرک معتبر و حدود ١٤٠ صفحه است. این گزارش نشان می‌دهد حزب کمونیست از سال ١٩٩٩، از طریق سرقت اعضای بدن، تعداد بسیار زیاد و نامعلومی از تمرین‌کننده‌های فالون‌گونگ را به کام مرگ فرستاده است. ماتاس به‌خاطر پژوهش‌های خود نامزد جایزه صلح نوبل نیز شده است.
پیشینه فالون‌گونگ
برای مردم خارج از چین این سؤال وجود دارد که موضوع فالون‌گونگ (فالون‌دافا) در داخل چین چیست؟ چرا ده‌ها میلیون چینی مشتاقانه به آن گرایش دارند و چرا از سوی حزب کمونیست مورد آزار و سرکوب شدید قرار گرفته است؟ سابقه سرکوب روش‌های معنوی، ادیان الهی و دگراندیشان در چین کمونیستی به انقلاب فرهنگی دهه ١٩٦٠ بازمی‌گردد. میلیون‌ها تمرین‌کننده فالون‌گونگ، همانند اقلیت مسلمان، ساکنان تبت و مسیحیان چین، به‌خاطر باورهایشان با آزار حزب کمونیست روبه‌رو هستند. در سال ١٩٩٩ رهبر حزب کمونیست، «جیانگ زِمین»، دستور داد که «آنها را از نظر مالی ورشکست کنید، خوش‌نامی‌شان را از بین ببرید و جسمشان را نابود کنید»، از آن پس تا امروز، هزاران نفر از آنان بازداشت شده، به قتل رسیده یا بدون هیچ نشانی مفقود شده‌اند. جداسازی اعضای بدن قسمتی از این آزار و سرکوب است. روش‌های تزکیه از دوران باستان در چین رواج داشته و تأکید آنها بر رشد جسمی و روحی از طریق تمرین‌های فیزیکی و آموزش‌های معنوی است.

بررسی‌های علمی نشان داده که تمرین فالون‌گونگ تأثیر چشمگیری روی بهبود سلامت جسمی و روحی مردم داشته است. به‌همین‌دلیل در چین، حدود صدمیلیون‌نفر به تمرین این روش روی آوردند. وقتی تعداد این افراد از تعداد اعضای حزب کمونیست پیشی گرفت، این حزب فالون‌گونگ را رقیب خود دید. فالون‌گونگ یک مذهب نیست، اما در چین کمونیستی مردم را به سمت خداجویی و معنویت هدایت می‌کرد. آموزش‌های فالون‌گونگ با تفکر کفرآمیز کمونیسم در تضاد است. به‌همین‌دلیل کمونیست‌ها سرکوب و آزار شدید مردمی که به آن گرایش داشتند را در پیش گرفتند.
شاهدان عینی، گواهی بر حقیقت تلخ
«آنچه از شاهدان شنیدیم به حدی تکان‌دهنده بود که بیشتر ترجیح می‌دادیم دروغ باشد تا حقیقت» (محصول خونین). نخستین شاهد، همسر سابق یک جراح مغز و اعصاب در بیمارستان «سوجیاتون» در شهر «شن‌یانگ» بود. این خانم گفت که همسرش، طی دوسال، حدود دوهزار قرنیه را از تمرین‌کنندگان فالون‌گونگ خارج کرده است. هیچ‌کدام از قربانیان زنده نماندند، زیرا جراحان دیگر، سایر اندام‌ها را خارج می‌کردند. این شاهد در گفت‌وگو با روزنامه اپُک‌تایمز گفت که انگیزه‌اش از افشای این حقایق، نجات جان هزاران‌نفری بود که هنوز در زندان مخفی پشت بیمارستان محبوس بودند. در آن زمان اپُک‌تایمز از وجود شش‌هزار زندانی فالون‌گونگ در این زندان خبر داد. در ضمایم ١٦ و ١٨ «محصول خونین» گفت‌وگوی کاملی با این شاهد آمده است. یک هفته بعد، پزشکی از ارتش ضمن تأیید گفته‌های این شاهد مدعی شد دست‌کم در ٣٦ اردوگاه کار اجباری در چین، چنین جنایاتی در حال وقوع است. وی شاهد بوده که در شب و با کنترل نیروهای امنیتی، جمع کثیری از تمرین‌کنندگان فالون‌گونگ توسط قطارهای حمل احشام انتقال داده می‌شدند.

کمی پیش‌تر واشنگتن‌پست، گزارشی درباره یک جراح چینی منتشر کرد و گفت که او در جداسازی اعضای زندانیان دست داشته است. «ادوارد مک‌میلان اسکات»، نایب‌رئیس وقت پارلمان اروپا، در سفر به چین، با شاهدی دیدار کرد و گفته است که آن شاهد اردوگاه‌هایی را می‌شناخت که در آنجا اعضای بدن را درمی‌آوردند. گزارش کامل او در سایت شخصی‌اش قرار دارد. در مارس ٢٠١٥ نیز «جیانگ یان‎یانگ»، جراح سابق ارتش، در مصاحبه‎ با تلویزیون هنگ‌کنگ جزئیاتی را درباره برداشت اندام فاش کرد. سازمان جهانی بررسی آزار و شکنجه فالون‌گونگ نیز پس از تحقیقی طولانی، به‌‌تازگی فهرستی از ۸۶۵ بیمارستان و ٩هزارو ٥٠٠ پزشک درگیر در این جنایات را اعلام کرده است,٢
منابع بیکران عضو پیوندی و زمان انتظار کوتاه
در چین دریایی از اعضای بدن در دسترس است. منابع این میزان بی‌انتهای عضو پیوندی چه کسانی هستند؟ بی‌بی‌سی به نقل از «پروفسور ویگمور» می‌گوید، «در چین سرعت یافتن عضو گاهی کمتر از یک هفته است و این نشان می‌دهد کسانی از قبل برای این کار گزینش شده‌اند». زمان انتظار در کشورهای دیگر چندماه یا حتی چندسال است. تعداد مراکز پیوند عضو چین در شش‌سال پس از سال ١٩٩٩ افزایش عجیب ٣٠٠ درصدی داشته است!
یکی از پزشکان ارتش از منطقه «شن‌یانگ» گفته است که تعداد واقعی پیوند اعضا در چین، دست‌کم سه‌برابر آمارهای اعلام‌شده در رسانه‌های کشور است. فروش عضو برای بیمارستان‌ها منبع هنگفت درآمد بوده است. بیمارستان پلیس پکن علنا اعلام کرده که پیوند عضو، اصلی‌ترین منبع کسب درآمدش است و درآمد خالص سالانه آن از ٣٠ میلیون‌یوآن عبور می‌کند. ماتاس، از نویسندگان محصول خونین، می‌گوید، اگر منبع عضو صرفا اعدامی‌ها باشند برای این تعداد عمل پیوند، نیاز به حدود صدهزار اعدام‌ در یک سال هست تا اعضای مورد نیاز برای این میزان عمل‌ پیوند تأمین شود که بدیهی است چنین تعداد اعدامی وجود ندارد. اعدام‌ها از سال ١٩٩٩ به‌بعد به‌طور میانگین حدود هزارو ٦٠٠ مورد در سال بوده و روندی کاهشی داشته است. اعضا از کجا می‌آیند؟ این آمار غیرطبیعی مربوط به سال‌هایی است که آزار و شکنجه فالون‌گونگ آغاز شد و ادامه یافت. منظور از محکوم به اعدام، فردی است که در دادگاه به اعدام محکوم می‌شود. حال آنکه تمرین‌کنندگان فالون‌گونگ، مردم بسیاری هستند که به طور غیرقانونی و بی‌گناه بازداشت شده و در اماکن نامعلومی حبس می‌شوند.
آزمایش‌های نامتعارف پزشکی و اجساد بدون‌اندام
آنهایی که از مراکز مرگ جان سالم به‌ در بردند، گفته‌‌اند که دائما مورد آزمایش قرار می‌گرفتند. این به‌خاطر نگرانی از سلامتی نبوده است، چراکه هم‌زمان شکنجه می‌شدند. چندی‌پیش تلویزیون «ان‌تی‌دی»، گفت‌وگویی را با یک تمرین‌کننده فالون‌گونگ پخش کرد. این خانم پس از مدت‌ها حبس در اردوگاه کار اجباری «ماسانجیا»، توانسته بود به ایالات متحده پناهنده شود. او شرح داد چگونه طی یک روز از حدود ٣٠٠ نفر از آنان مقدار زیادی خون گرفتند. پزشکی به نام «ون یی وانگ»، در تحلیل این گفته‌ها می‌گوید که دریافت این میزان خون فراتر از چکاپ معمولی است و به این شکل می‌تواند عملکرد کبد، کلیه و قلب بررسی شود. یکی دیگر از مدارک به‌دست‌آمده، یافتن اجسادی است که فاقد اندام هستند و آثار شکافته‌شدن و بخیه‌های طولانی به‌وضوح دیده می‌شود. ضمیمه ٢٠ «محصول خونین»، حاوی تصاویری از این اجساد است.
شواهدی در بخش پذیرش بیمارستان‌ها
«ماتاس» و «کیلگور»، وکلایی که به آنان اشاره شد، در تحقیق خود از افرادی استفاده کردند که با بیمارستان‌های چین تماس گرفته و خود را متقاضی معرفی می‌کردند. تماسی که با یک بیمارستان شروع می‌شد، گاهی به یک زندان یا بازداشتگاه ارجاع داده می‌شد! در تماس با ٨٠ بیمارستان، ١٠ مورد پذیرفتند که عضو پیوندی را از تمرین‌کنندگان فالون‌گونگ تأمین می‌کنند. پنج مورد گفتند که می‌توانند از اندام تمرین‌کنندگان فالون‌گونگ استفاده کنند و ١٤ بیمارستان قبول کردند که اندام‌ها را از زندانیان زنده تهیه می‌کنند. موارد دیگر پاسخ روشنی ندادند. گاه پاسخ‌های حیرت‌انگیزی شنیده می‌شد: «ما موجودی فالون‌گونگ داریم، می‌توانیم یک هفته‌ای عضو را بدهیم!» یا «همه آنها [عضوها] زنده هستند...». متن مکالمات در ضمیمه ١٤ «محصول خونین» آمده است. افراد پاسخ‌گو به فالون‌گونگ اشاره می‌کردند، چراکه مردم می‌دانستند تمرین‌کنندگان فالون‌گونگ به‌خاطر انجام تمرینات خود، از سلامت خوبی برخوردار هستند و می‌توانند به عضو اعتماد کنند.
بیمارستان‌های چین در ارتباط با زمان انتظار کوتاه جهت پیوند تبلیغ می‌کنند. به گفته «محصول خونین»، مرکز دستیاری بین‏المللی پیوند اعضای چین و بیمارستان چانگ‏زانگ در شانگهای زمان انتظار برای تهیه کلیه و کبد را یک هفته می‌دانند. این درحالی است که زمان انتظار برای یک کلیه در کانادا حدود سه‌سال است. رئیس مؤسسه اهدا و پیوند عضو سوئیس زمان انتظار پیوند کلیه در اروپا را دو تا سه سال می‌داند. این آمار نشان می‌دهد که بیمارستان‎های چین براساس تقاضا اقدام به کشتن افراد زنده می‌کنند.
تلاش‌ها برای پایان‌دادن به تراژدی
بخشی از افراد کلیدی که در جداسازی اعضای بدن انسان‌های زنده در چین دست داشته‌‌اند، در دوسال اخیر در جریان مبارزه با فساد درونی حزب کمونیست، بازداشت یا محاکمه شده‌اند. هرچند دلیل بازداشت آنان فساد مالی است، اما تمام آنها به تناوب در نقض حقوق بشر در چین دست داشته‌اند. طبق آمارهای دولتی، در سه‌سال اخیر، نزدیک به ۸۰۰ مقام عالی‌رتبه از جمله ۱۳۳ نفر در سطوح استانی و حوزه وزارت و ۶۵۶ نفر در سطوح پایین‌تر به‌دلیل فساد تحت‌تعقیب بوده‌ و شمار زیادی بازداشت شده‌اند.
بیش از ٥/١ میلیون‌نفر از کشورهای مختلف تا ابتدای سال ٢٠١٤ با امضای یک دادخواست و ارائه آن به کمیساریای حقوق بشر سازمان ملل متحد، خواستار پایان فوری برداشت اندام انسان‌های زنده در چین شده‌اند. سازمانی به نام پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن، متولی این کمپین است و نسخه‌های جدیدتری از این دادخواست همچنان درحال امضاست. پارلمان اتحادیه اروپا نیز در دسامبر ۲۰۱۳، قطع‌نامه‌ای در محکومیت وقایع فوق تصویب کرد. در فوریه ٢٠١٥ کمیته فرعی حقوق بشر پارلمان کانادا، در بیانیه‌ای برداشت اندام تمرین‎کنندگان زنده فالون‌گونگ را محکوم کرد و در ژانویه ٢٠١٥ نیز کاخ سفید آمریکا در پاسخ به دادخواهی‌ها، برداشت اعضای بدن در چین را محکوم کرد. ١٠٦ نماینده کنگره ایالات متحده نیز خواستار افشای اطلاعاتی شدند که احتمالا دولت آمریکا در این زمینه به دست آورده است. در یکی از جلسات این کنگره، شاهدان از قتل ٦٠ هزار تمرین‌کننده فالون‌گونگ از راه جداسازی اندامشان حکایت کردند. با دادخواهی‌های بیشتری انتظار می‌رود جامعه جهانی برای پایان‌دادن به این جنایات هولناک گام‌های مؤثری بردارد.
پی‌نوشت‌ها:
(١) محصول خونین (Bloody Harvest) قابل دسترسی
در سایت organharvestinvestigation.net
(٢) فهرست کامل در این پایگاه
در دسترس است: www.upholdjustice.org/node/٢٦٨