100 میلیون سال جنگ تن به تن + تصاویر
به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از دیلیمیل، این مورچهها در زمانی که دایناسورها هنوز روی زمین، حکمرانی میکردند، در کهربا گیر کردهاند. جالب است که در کنار این دو مورچه کشتیگیر، چند حشره کوچک نیز در شیره درخت گیر افتادهاند و موجب شده است که آنها نیز در این محیط کهربایی فسیل شوند.
دانشمندان معتقدند که این دو مورچه از دو گونه مختلف هستند و در زمان دایناسورها بر سر مواد غذایی یا در طی حمله به یک لانه جنگ تن به تن را شروع کردهاند.
این قطعه کهربا در کنار قطعاتی از کهربا شامل موریانههای سرباز غولپیکر کشف شده است که به عقیده دانشمندان، قدیمیترین مدرکی است که تاکنون از رفتار اجتماعی حشرات باستانی یافت شده است.
این فسیلهای زنده همچنین نشان میدهند که مورچهها و موریانهها دهها میلیون سال توانستهاند بقای خود را روی زمین حفظ کنند و دلیل آن، قابلیت این حشرات در سازماندهی و رعایت سلسلهمراتبی است.
دو نمونه از شش نمونه کشفشده در این کهرباها، کاملا جدید و ناشناخته هستند که دانشمندان نامهای «کریشناترمز یودا» (Krishnatermes yoddha) و «گیگانتوترمز رکس» (Gigantotermes rex) برایشان در نظر گرفتهاند.
گیگانتوترمز رکس، یکی از بزرگترین نمونههای موریانهای است که تاکنون یافت شده که طول آن 2/5 سانتیمتر است، نیمی از قد بدنش را سرش تشکیل میدهد و آروارهای شبیه به قیچی دارد.
دانشمندان معتقدند که این فسیلهای کهربایی کمک شایانی در درک رفتارهای اجتماعی در مورچهها خواهند کرد که شامل حضور طبقات مختلف، از جمله مورچههای ملکه و کارگر میشود. گروه مورچههای کارگر در قطعات مجزا در کهربا گیر افتادهاند که به عقیده دانشمندان، در جستوجوی غذا برای لانههای خود بودهاند و دو مورچه کارگر از دو گونه متفاوت بر سر غذا با هم جنگ را شروع کردند.
این فسیلهای کهربایی در واقع، سرنخهای خوبی به شمار میروند که نشان میدهند گونههای ابتدایی مورچهها ساختارهای اجتماعی شبیه به گونههای مدرن دارند.
فیلیپ باردن، زیستشناس موزه تاریخ طبیعی آمریکا در نیویورک، در این مورد میگوید: «ما میدانیم که مورچههای بدون بال مبارزه نمیکنند و یا از قلمرو خود در برابر گونههای دیگر دفاع نمیکنند. اما مورچههای مدرن همیشه در حال جنگ هستند. رفتار این مورچههای فسیلی، هرگونه ابهام در مورد مسائل اجتماعی و تنوع در اولین مورچهها را برطرف کردهاند».
در میان حشرات دیگری که در کهربا گیر افتادهاند، موریانههایی مثل «کریشناترمز یودا» دیده میشوند که گونهای جدیدی از این حشرات به شمار میروند. بالهای این موریانه نشان میدهد که در زمان گیر افتادن در کهربا در مرحله جفتگیری بوده است
دکتر دیو گریمالدی، جانور شناس آمریکایی، میگوید: «از نظر زیستشناسی، جامعهگرایی پیشرفته یکی از مهمترین ویژگیهای سازگاری در حیوانات است. مورچهها و موریانهها هر دو حشراتی اجتماعی هستند و تاکنون هزاران گونه از آنها کشف شده و حتی احتمال میدهیم که گونههای آنها فراتر از چیزی است که تاکنون شناختهایم».
زیستشناسان حدس میزنند که جامعهگرایی پیشرفته یا رفتارهای اجتماعی حقیقی مشخصهای از وجود طبقات ملکه و کارگر است. ملکهها و نرهای بارورکننده نقش بقای حیات را برای مورچهها و موریانهها ایفا میکنند؛ در حالی که مورچههای سرباز و کارگر وظیفه دفاع و مراقبت از کلونی را برعهده دارند. این وضعیت در بسیاری از بندپایان از برخی میگوها، سوسکها و شتهها دیده میشود اما در زنبورهای عسل، مورچهها و موریانهها نمود بیشتری دارد.
دانشمندان همچنین دریافتهاند که گونههای جدیدی از موریانهها که گیگانتوترمز رکس نام دارند، بزرگترین موریانههای سربازی هستند که تاکنون کشف شدهاند. این حشرات تا بیش از 2/5 سانتیمتر رشد میکنند (سمت چپ). در سمت راست نیز سه طبقه از موریانه کریشناترمز یودا را میبینید که به ترتیب از چپ به راست وظیفه تولید مثل، کارگر و سرباز را ایفا میکنند
گزارش: نسترن صائبی
انتهای پیام/