با شروع جنگ تحمیلی در مهرماه سال ۱۳۵۹، جزو اولین گروههای اعزامی به جبهه آبادان رفت و پس از ۳ ماه نبرد بیامان در جبهههای آبادان و خرمشهر در اثر اصابت ترکش خمپاره مجروح شد. وی در اولین مجروحیتش شنوایی کامل گوش راست خود را از دست داد و از گوش دیگرش فقط ۳۰ درصد شنوایی باقی ماند. شکستگی فک و ناشنوایی گوشها باعث شد دکترها او را تا مدتی از رفتن به جبهه برحذر دارند. او مجددا در سال ۱۳۶۰ فرماندهی گروهی از نیروهای بسیج و سپاه کرج را برعهده گرفت و در مریوان همراه حاج احمد متوسلیان مشغول به خدمت شد.
شهید سلیمانی دریکی از عملیاتهای نفوذی برای بار دوم به شدت مجروح شد. ولی این بار به تهران نیامد و بعد از مداوای اولیه در جبهه، برای شرکت در عملیات فتحالمبین همراه با تیپ محمد رسول الله(ص)، شهید همت و زندهیاد حاج احمد متوسلیان به جبهههای جنوب اعزام شد. پس از عملیات پیروزمند فتحالمبین با حضور در عملیات بیتالمقدس، به هنگام شلیک موشک تاو به سمت تانکهای عراقی برای بار سوم مجروح شد. پس از بهبودی، مجددا به جبهه رفت و در عملیات والفجر ۱ برای چهارمین بار از ناحیه سر و گردن مجروح شد.
وی در اکثر عملیاتهای لشگر ۲۷ بهعنوان مسئول طرح و عملیات حضور فعال داشت. سپس برای حضور در عملیات خیبر به جبهه جنوب اعزام شد. در منطقه طلائیه بر اثر اصابت تیر برای پنجمین بار زخمی شد که پس از بهبودی در عملیات بدر شرکت کرد. پس از آن در عملیات والفجر ۸ در جاده امالقصر برای ششمین بار زخمی شد و این بار به دلیل شدت جراحات به تهران اعزام شد. در این مرحله بود که در سن ۲۷ سالگی ازدواج کرد و سپس برای شرکت در عملیات کربلای ۴ و ۵ به جبهه بازگشت. بعد از عملیات کربلای ۵ به دستور فرماندهی سپاه، جهت فراگیری آموزش دافوس ارتش به تهران عزیمت کرد. بعد از آموزش دافوس مجددا به سوی جبهه شتافت و تا آخرین لحظات جنگ جبهه را ترک نکرد.
پس از پایان جنگ به عنوان فرمانده تیپ یکم لشگر حضرت رسول (ص) و قائم مقام آن مشغول به کار شد. وی با بیش از ۳۵ درصد جانبازی بعد از جنگ همراه با تمام مسئولیتهایش، ورزش رزمی جودو را آغاز کرد و با پشتکار فوقالعاده با کسب کمربند مشکی (دان دو) لیگ جودوی سپاه را بنیانگذاری کرد. پس از تشکیل قرارگاه ثارالله تهران به عنوان مسئول عملیات قرارگاه مشغول به خدمت شد و نقش مؤثری در مبارزه با شورشها و اغتشاشات داخلی داشت. او در آذر سال ۱۳۸۳ به سمت معاونت عملیات نیروی زمینی سپاه منصوب شد و در ۱۹ دیماه ۱۳۸۴ همراه با سردار حاج احمد کاظمی و جمعی از فرماندهان و یادگاران دفاع مقدس، به سوی حق تعالی شتافت.