کودکان هندوستان و ایمنی آنلاین/ از هر 3 کاربر فعال اینترنت یک نفر کودک است
گروه استان‌های خبرگزاری آنا؛ فراگیری پاندمی کرونا مدارس هندوستان را ملزم کرد برای استمرار برنامه‌های آموزشی خود از امکانات فضای مجازی استفاده کنند؛ اما ناشناخته بودن و مخاطرات این فضای جدید سبب شد تا دانش‌آموزان هندی با چالش‌های فرهنگی، اجتماعی و اخلاقی مختلفی روبه‌رو شوند به همین علت نظام آموزشی هندوستان برای حفاظت از دانش‌آموزان و رفع نگرانی خانواده‌ها سازوکار جدیدی را برای همکاری بین خانواده‌ها و مدارس، طراحی کرد.
دبیر اجرایی گروه هسته پژوهشی پدافند رسانه‌ای دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند در پژوهش و تحقیق این هسته پژوهشی، مهم‌ترین ویژگی این سازوکار را مداخله نیروهای معتمد برای توانمندسازی دانش‌آموزان دانست و گفت که چنین سازوکاری می‌تواند در دوران پس از کرونا نیز نتایج مثبتی را نایل شود.
سیده مهناز حسینی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری آنا با ذکر این نکته که تکنولوژی به تنهایی نمی‌تواند از کودکان محافظت کند، بیان کرد که والدین، قیم‌ها و معلمان در کشور هندوستان نقش مهمی برای ایفا در کسب اطمینان از ایمنی کودکان در فضای مجازی دارند.
وی افزود: هندوستان در زمان طراحی مکانیسم امنیت سایبری و ایمنی و طراحی نرم‌افزارهای مناسب برای ایمنی آنلاین کودکان، عوامل مختلفی را در نظر گرفته است که شامل «همراهی والدین با فعالیت‌های آنلاین فرزندان»، «اطلاع والدین از سرویس‌های آنلاین آموزشی مدارس»، «آموزش امنیت سایبری از طریق معلمان به دانش‌آموزان و والدین»، «افزایش آگاهی و اطمینان از نرم‌افزارهای یادگیری مدارس و «اعلام گزارش جرائم آنلاین به مراجع مربوط» است.
کودکان؛ آسیب‌پذیرترین کاربران جهان
حسینی با تأکید بر اینکه نسل جوان برای حضور سازنده در دنیای ناشناخته‌ها نیازمند همراهی و همگامی است، گفت: طبق آمارهای یونیسف، ۷۱ درصد از جمعیت جهان از اینترنت استفاده می‌کنند و از هر سه کاربر فعال اینترنت، یک نفر کودک بوده که جزء آسیب‌پذیرترین کاربران جهان هستند؛ زیرا اثرات ناگوار و بعضاً جبران ناپذیر جرائم آنلاین به لحاظ روانی و عاطفی برای نسل کودک و نوجوان، شدیدتر است.
دبیر اجرایی هسته پژوهشی پدافند رسانه‌ای واحد دماوند ادامه داد: آزار و اذیت سایبری، جعل تراکنش‌های آنلاین، تهدیدات فرهنگی بازی‌های آنلاین، کلاهبرداری‌های مالی و ایمیلی، مزاحمت‌های اینترنتی و سوء استفاده‌های جنسی، محتوای نامناسب برای کودکان زیر ۱۸ سال؛ مهم‌ترین جرائم فضای آنلاین هستند.
وی افزود: قوانین مبارزه با جرائم سایبری هندوستان در حوزۀ کودکان و نوجوانان شامل مراجعه به دستگاه قضائی، پلیس محلی و پلیس جرائم سایبری، سامانه شکایات آنلاین (www.cybercrime.gov.in) قانون فناوری اطلاعات (۲۰۰۰)، قانون کیفری هند (۱۸۶۰)، قانون حفاظت از کودکان در برابر جرائم جنسی و محتوای نامناسب (۲۰۱۲) است.
حسینی افزود: غیر از این قوانین، مدارس هندوستان راهکارهایی را اجرا کردند که به عنوان مثال می‌توان برگزاری کارگاه‌های امنیت سایبری برای کودکان و والدین، نظارت بر فعالیت‌های اینترنتی در مدارس، تمهیدات حفاظتی، خط‌مشی گذاری ایمنی سایبری مدارس و پایش نرم‌افزارهای آموزش آنلاین را ذکر کرد.
وی یادآوری کرد: مدارس مهارت‌های خاص ایمنی و امنیت سایبری را به والدین آموزش می‌دهند، فعالیت اینترنتی دانش‌آموزان را پایش، محتوای نامناسب را فیلتر و کودکان را تشویق می‌کنند که تجربیات‌شان را با دوستان و معلمان به اشتراک بگذارند و این تجربیات – به‌ویژه محتواهای قابل اعتماد- به گفتمان رایج بین دانش‌آموزان تبدیل می‌شود.
دبیر اجرایی گروه هسته پژوهشی پدافند رسانه‌ای دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند گفت: کشورهای فاقد قوانین و یا کشورهایی که به ایمنی آنلاین کودکان و نوجوانان اهمیت می‌دهند، می‌توانند با استناد به این تجربیات و استفاده از الگوی‌های پیشنهادی و موضوعات مشترک منطبق بر ارزش‌ها و فرهنگ کشور خود، قوانین حمایت از ایمنی آنلاین کودکان و نوجوانان را به‌روزرسانی کنند و قوانین بومی خاص خود را تدوین کنند.
انتهای پیام/۴۰۶۲/
انتهای پیام/