رسانه‌ها درآمدزایی انیمیشن را برای سرمایه‌گذاران توضیح دهند/ پیچینگ می‌تواند جلوی دلالان صنعت پویانمایی را بگیرد
به گزارش خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، پویانمایی در کشور ما سابقه‌ای بسیار طولانی دارد و معروف‌ترین نمونه آن نیز به آثار باستانی کشف شده از شهر سوخته سیستان بازمی‌گردد. اما با این وجود، حالا دیگر همه «انیمیشن» را صنعتی خارجی می‌دانند و تصور غالب این است که هنر پویانمایی چند دهه است در کشور ما پررنگ شده است. شاید دلیل اصلی این ماجرا سبک کاری هنرمندان این حوزه است. انیمیشن‌سازان موفق زیادی در ایران داریم که بسیاری از آنها در جشنواره‌های معتبر خارجی برنده جوایز گوناگون شدند یا با کمپانی‌های بزرگ و مطرح خارجی کار می‌کنند، اما با این وجود هنوز نتوانستیم این هنر را آنطور که شایسته است صنعتی کنیم.
یکی از نکات مهم در این زمینه بحث رابطه سفارش‌دهنده و سازنده آثار است. اکثر سرمایه‌گذاران و سفارش‌دهندگان پویانمایی در کشور ما سازمان‌های دولتی و ارگان‌ها هستند و کمتر سرمایه‌گذار خصوصی میل و علاقه‌ای برای حضور در این عرصه از خود نشان می‌دهد. این مسئله نیز چند دلیل عمده دارد، مواردی همچون عدم اعتماد به هنرمندان جوان و با استعداد، توجه صرف به انیمیشن سازهای پایتخت نشین و عدم شفافیت مالی در قراردادهای کاری این حوزه.
یکی از اتفاقاتی که چند سالی است در انیمیشن ایران رخ داده و قصد دارد روش حرفه‌ای ارتباط گرفتن تولیدکننده و سرمایه‌گذار را پیاده‌سازی کند، رویداد پیچینگ «رویازی» است، رویدادی که در آن انیمیشن سازهای با استعداد از سراسر ایران گرد هم جمع می‌شوند و تلاش می‌کنند با طرح ایده‌هایشان سرمایه‌گذار جذب کنند. در حالی که این روزها ثبت نام برای چهارمین دوره رویداد رویازی آغاز شده است، با علیرضا طاهری گفت‌وگو کردیم، انیمیشن ساز قزوینی که با سریال «چل پله زیرزمین» یا (موزه انقراض) در دوره سوم این رویداد شرکت کرد و موفق شد برای این اثر 26 قسمتی خود سرمایه‌گذار مناسبی پیدا کند.
آنا: مهم‌ترین ویژگی انیمیشن «چل پله زیر زمین» از نظر شما چیست؟
طاهری: شیوه صحیح زندگی کردن و مهارت‌های زندگی مهم‌ترین ویژگی انیمیشن «چل پله زیر زمین» است که براساس خیال‌پردازی و تخیلات در قالب داستان‌ها به مخاطب منتقل می‌شود.
آنا: یکی از نقدهایی که همیشه منتقدها نسبت به انیمیشن‌های سینمایی ایران داشتند، بحث داستان و فیلمنامه است اکثراً معتقدند ما از نظر تکنیکی و فنی جایگاه خوبی داریم ولی داستان‌هایمان ضعف‌های زیادی دارد؛ نظر شما چیست؟
طاهری: من هم با این انتقاد موافقم و دلیل آن این است که خیلی از انیمیشن‌هایی که ما ساختیم از لحاظ شخصیت پردازی آنقدر که لازم بوده در ذهن مخاطب نفوذ نکردند و ماندگار نشدند و تماشاگر نتوانسته با آنها ارتباط برقرار کند و به عنوان یک سرگرمی کارها را تماشا کند. حتی اگر هم دیده شخصیت‌ها در ذهنش نمانده و دوست نداشته که با آنها زندگی کند، یعنی آن شخصیت و داستان اثرگذار نبودند که در ذهن مخاطب ماندگار شوند.
آنا: انیمیشن « چل پله زیر زمین» در زمینه قصه این ضعف را پوشش داده است؟
طاهری: نویسنده این مجموعه، خانم نسیم خراشادی‌زاده از نویسندگان خیلی خوب کشورمان است که بسیار توانمند توانسته آن فضای احساسی و همزادپنداری را از طریق شخصیت‌های مختلف با مخاطب ایجاد و سعی کند بر اساس داستانی که در ذهن مخاطب می‌ماند آن مفاهیم را انتقال دهد. در حالی که همه چیز به صورت مستقیم هم منتقل نشود و در قالب داستان باشد تا قصه هم در ذهن مخاطب بماند.
بیشتر بخوانید:
چهارمین رویداد رویازی پاییز 1401 برگزار می‌شود
اگر نظام صنایع فرهنگی نداشته باشیم صرفاً تعدادی دکان فرهنگی داریم
تأکید رهبری برای توسعه صنایع خلاق عامل کاهش مهاجرت نخبگان است
آنا: این اثر تا چه میزان قابلیت بین‌المللی شدن دارد؟ آیا می‌توانیم امیدوار باشیم که علاوه‌بر پخش در ایران، به خارج از کشور هم فروخته شود؟
طاهری: داستان انیمیشن «چل پله زیر زمین» به شدت قابلیت این را دارد که به زبان‌های مختلف ترجمه و دوبله شود و در بازارهای جهانی حضور داشته باشد زیرا مفاهیم و داستان‌هایی که نقل می‌کند داستان‌هایی نیست که مخصوص جغرافیای ما باشد؛ از لحاظ بصری آن نشانه‌هایی که مربوط به فرهنگ مناطق مختلف کشورمان هست را به آن پرداختیم اما داستان‌ها، بسیار جهان شمول و انسانی هستند که در اصل مفاهیم انسانی و مهارت‌های زندگی را به مخاطب کودک انتقال می‌دهند.
آنا: چقدر امیدوار بودید که در رویدادی مثل رویازی سرمایه گذار پیدا کنید؟
طاهری: اگر بخواهم حقیقت را بیان کنم من واقعا امیدوار بودم و تقریبا از یک سال پیش برنامه‌ریزی کرده بودم که در رویازی شرکت کنم اما به دلیل کرونا، رویازی را سال قبل از آن برگزار نکردند. با این وجود کاملا با برنامه‌ریزی آمده بودیم و بسیار امیدوار بودیم که پروژه را بگیریم. همه تیمی که پشت این قضیه بودند از نویسنده گرفته تا کادر فنی تلاش خود را کردند و خدا را شکر این اتفاق افتاد.
«پیچینگ» یک فرایند عادلانه در بحث مدیریت منابع انسانی و اقتصاد هنر است
آنا: از تجربه حضور در پیچینگ برایمان بگویید.
طاهری: دوره ای که ما شرکت کردیم برای انیمیشن «موزه انقراض» بود که بعدها تغییر نام داد و شد «چل پله زیر زمین» بسیار دوره خوبی بود. کارگاه‌های آنلاین رویازی و اساتیدی که در این رویداد حضور داشتند بسیار کاربردی بودند و من از همه آنها یادداشت‌برداری کردم. در حال حاضر نیز از بحث بازاریابی بین‌المللی را استفاده می‌کنم. اساتیدی که در این دوره بودند بسیار اطلاعات خوبی داشتند و با محبت و دلسوزی اطلاعات را انتقال می‌دادند در کل این دوره برای من بسیار خوب بود و تجربه خوبی هم بدست آوردم.
آنا: از برگزاری رویداد و سبک اجرای آن راضی بودید حس می‌کردید می‌توانید تاثیرگذار باشد در جلب نظر سرمایه‌گذارها ؟
طاهری: در مورد نوع برگزاری و اجرای پیچینگ رویازی به نظرم بسیار خوب بود البته می‌توانست بهتر هم باشد اما به نظر من تاثیرگذار بود و می‌تواند درآینده سرمایه‌گذارهای بیشتری را به سمت انیمیشن ایران جذب کند، مشروط به اینکه به خوبی در رسانه‌ها و خبرگزاری‌ها اطلاع‌رسانی شود. البته این رویداد نیازمند یک سری جلسات است که سرمایه‌گذارها ماهیت پیچینگ را بدانند و اطلاعاتی در خصوص اینکه این سرمایه‌گذاری به چه کارشان می‌آید کسب کنند، حتی می‌شود شرکت‌های مختلف تولیدی به عنوان سرمایه‌گذار حضور داشته باشند و آن محتوایی که می‌خواهند و آن تیم فنی که لازم دارند برای آثار انیمیشن را نیز پیدا کنند.
آنا: بسیاری از انیمیشن‌سازها مخصوصا جوان‌ترها فکر می‌کنند پیدا کردن سرمایه‌گذار کار بسیار دشواری است و تا زمانی که رابطه یا لینک و آشنایی نباشد نمی‌توانند کارشان را تولید کنند چقدر این ادعا را درست می‌دانید؟
طاهری: در مورد این ادعا که پیدا کردن سرمایه‌گذار سخت و دشوار است من نیز با دوستان موافقم. در کشور ما پیدا کردن سرمایه‌گذار بسیار دشوار است. دلیل این موضوع می‌تواند این باشد که هنوز بسیاری از مردم و حتی مدیران فرهنگی از این که انیمیشن چقدر می‌تواند تاثیرگذار باشد اطلاعی ندارند. از سوی دیگر از ظرفیت درآمدزایی از طریق صادرات و فروش آن محصول و همچنین بازارپردازی فرهنگی این قالب نمایشی هم بی اطلاع‌اند.
بنابراین رسانه‌ها باید بیشتر در این زمینه اطلاع‌رسانی کنند.شاید الان جا انداختن این مسائل برای مدیران فرهنگی و سرمایه گذاران کار سختی باشد، اما با تلاش رسانه‌هایی مثل شما که در حوزه صنایع فرهنگی فعال هستند و البته رویدادی مثل «پیچینگ رویازی» بذر این موضوع که با ساخت انیمیشن هم می‌توان سرمایه به دست آورد در ذهن سرمایه‌گذارها کاشته می‌شود. اگر در آینده هم فرهنگ‌سازی و اطلاع‌رسانی کنیم که انیمیشن هم یک محصول سودآور و ارزشمند است، این فرآیند جذب سرمایه از طریق سرمایه‌گذار هم می‌تواند موفق باشد و حتی به جذب سرمایه‌گذار خارجی نیز بیانجامد.
آنا: حضور گروه‌های انیمیشن‌ساز از سایر شهرها در رویازی را چگونه دیدید؟
طاهری: اتفاق بسیار خوب و امیدوارکننده‌ای بود که از شهرهای کرمان، اردبیل، اصفهان، بیرجند و حتی شهرهای دور افتاده نیز هنرمندان مختلف حضور پرقدرتی داشتند. اصولاً اینکه فرصتی برابر هست که شهرهای مختلف می‌توانند حضور داشته باشند واقعا در رویازی و دیگرجشنواره‌های حوزه هنری دیدم و تجربه کردم. در رویازی نیز این نگاه ادامه داشت که به نظرم حرکت درستی است و باعث می‌شود ارتباط بسیار خوبی بین هنرمندان در شهرهای مختلف بوجود بیاید. من از همین رویدادها در کل کشور دوستان خیلی خوبم پیدا کردم که با آنها در ارتباط هستم و این فرصت برابری که برای شهرها بوجود آمده واقعا قابل تقدیر است.
آنا: رویدادهایی مانند رویازی تا چه میزان می‌تواند به رشد انیمیشن ایران کمک کند؟
طاهری: درست است که پیچینگ‌هایی مثل رویازی اتفاق جدیدی در کشور ما هستند، اما سالیان سال است که در کشورهای خارجی برگزار می‌شوند و چند مزیت دارند: اولین مزیت این است که تیم‌های فنی و هنرمندان توانایی خود را در معرض نمایش قرار می‌دهند و سرمایه‌گذارها را از توانایی خود مطلع می‌کنند که بخشی از پیچینگ نیز به همین قضیه (معرفی تیم فنی و نمونه کارهایی که تا به حال تولید کردند) اختصاص دارد.
با تلاش رسانه‌ها و برگزاری رویداد های مرتبط با صنایع فرهنگی این موضوع که با ساخت انیمیشن هم می‌توان سرمایه به دست آورد برای سرمایه‌گذاران روشن می شود.
نکته بعدی این است که این رویداد در نهایت یک فرایند عادلانه در بحث مدیریت منابع انسانی و ایجاد اقتصاد هنر می‌انجامد و باعث می‌شود تا هنرمندان از این فرصت برابر استفاده کنند. برای مورد بعد هم به طور خیلی خاص اشاره می‌کنم که جلوی حضور بسیاری از دلالان در این صنعت گرفته می‌شود، افرادی که از طریق رابطه سالیان سال بر روی سیستم انیمیشن ما تاثیر منفی می‌گذاشتند و فقط بخش کوچکی از سرمایه موجود در این هنر به دست هنرمندان می‌رسید. در کل به عنوان کسی که 15 سال مشغول ساخت انیمیشن است، رویازی را اتفاق خوبی می‌بینم
آنا: فکر می‌کنید تولید پروژه «چل پله زیر زمین» چقدر زمان ببرد و ما کی می‌توانیم شاهد پخش آن باشیم؟
طاهری: در خصوص زمان تولید پروژه، طبق برنامه‌ریزی ما حدوداً یک سال زمان می‌برد و در مورد پخش دقیق نمی‌توانیم بگوییم اما امیدوارم که بعد از بررسی‌ها در اولین فرصت نمایش داده شود زیرا هر کاری تولید می‌شود در بستر زمان خود خوب است و بهتر است که زودتر روی آنتن رفته و پخش شود.
انتهای پیام/4104/
انتهای پیام/