اروپا به‌محض‌ترمیم روابطش با روسیه، نفت و گاز ایران را پس خواهد زد/ طرح تأمین انرژی بروکسل و بازی دو سر باخت برای تهران

گروه جهان خبرگزاری آنا- محمد جعفری؛ در علم حساب، مبحثی وجود دارد به نام "قدرمطلق" یا مقدار مطلق یک عدد حقیقی که فاصله آن عدد از صفر را مشخص می‌کند و بر اساس علم حساب قدرمطلق هیچ عددی هیچ‌گاه منفی نمی‌شود زیرا عدد حقیقی بزرگ‌تر از صفر است. در معادله قدرت در دنیای امروز هم هر کشوری برای خود عددی است که هیچ‌گاه نباید زیر صفر یا حتی صفر در نظر گرفته شود یعنی اینکه جایگاه خود را دارد و اگر به‌دلخواه این یا آن، کشوری را با نادیده گرفتن امتیازش از معادله قدرت حذف کنیم هم بر واقعیات اثبات‌شده خط بطلان کشیده‌ایم که کاملاً غیرعاقلانه است و هم معادله جدیدی ساخته‌ایم که بادوام و ماندگار نخواهد بود.

این مقدمه در خصوص علم حساب را گفتیم تا برسیم به‌ حساب و کتابمان با غربی‌هایی که آمدند و به دلایل واهی ایران و امتیازات اقتصادی و ژئوپلیتیکی‌اش را از معادلات خود حذف کردند. منظور همان مناقشه ۱۸ ساله فعالیت هسته‌ای ایران است که غربی‌ها آن را بهانه کردند و خودبزرگ‌بینانه عدد مثبت ایران را به‌ناحق منفی کردند، توان کشور ما را به هیچ انگاشتند و دست به اعمال تحریم صادرات انرژی ایران زدند.

ایران نقش "قرص مسکن" را برای اروپا ایفا نخواهد کرد

همان‌گونه که دو بعلاوه دو می‌شود چهار و همان‌گونه که قدرمطلق یک عدد، منفی نمی‌شود زیرا ماهیتشان بر اساس اصول ثابت‌شده علم حساب شکل گرفته، ایران هم در معادله واقعی قدرت در جهان سرجایش که باقی ماند هیچ حتی بالاتر هم رفت چون انسان‌هایش، کوه و دشتش و زمان گذشته و اکنونش هرگز به صفر نزدیک نشده و همیشه بالنده بوده‌اند.

بهتر است یکی به این غربی‌ها بگوید که اگر دنیا ترامپ آمریکایی دارد تا سرمست از تاراج ثروت شیوخ سعودی توافق با ایران را به دور بیندازد، پوتین روسی هم در این دنیا هست که شیر نفت و گاز کشورش را بر کشورهای غربی ببندد.

روش برخورد اروپا و آمریکا با ایران مثل قطار شهربازی می‌ماند که شما را روی ریل در مسیری تعیین‌شده به سفر می‌برد اما به‌جایی نمی‌رساند

حالا کشورهای رده اول اتحادیه اروپا که از کرده‌های خود نسبت به ایران خجالت می‌کشند اعضای رده دوم اتحادیه ازجمله لهستان را مکلف می‌کنند که مثلاً با اعزام وزیر خارجه‌اش به ایران سعی کند زمینه بازگشت نفت و گاز ایران به اروپا را فراهم کند. در منطقه هم می‌گردند ببینند تابه‌حال کدام کشور کمتر فریبشان را خورده و کمتر در اذیت و آزار ایرانی‌ها با آن‌ها همراهی کرده تا مقامی از آن کشور را به تهران بفرستند و دل ایران را به دست بیاورند.

در این مسیر وعده‌ووعید هم که ماشاءالله زیاد است اما وقتی موقع عمل به آن می‌رسد می‌شود ماجرای اینستکس که بعد از خروج آمریکا از برجام برای انجام تبادلات بانکی و تجاری با ایران توسط اروپایی‌های برجام تهیه شد اما دست‌نخورده باقی ماند.

بیشتر بخوانید:

اولیانوف: خروج ترامپ از برجام مشکلات زیادی را در حوزه اوضاع انسانی ایران به وجود آورد

امیر قطر این هفته عازم ایران و اروپا می‌شود

استقبال امیرعبداللهیان از وزیر خارجه لهستان

انریکه مورا به تهران می‌آید

وقتی هم در خلال یکی از نشست‌های خبری هفتگی سخنگوی وزارت خارجه یکی از خبرنگاران از سعید خطیب زاده می‌پرسد: در صورت فراهم شدن زمینه صادرات نفت و گاز به اروپا آیا ایران این منفعت اقتصادی کوتاه‌مدت را به همکاری استراتژیک درازمدت با روسیه ترجیح می‌دهد؟ آقای سخنگو اعلام می‌کند که ایران برای تأمین منافع ملی از طریق به دست آوردن سهم خود از بازار صادراتی نفت و گاز به اروپا اصلاً تردید نخواهد کرد و هیچ موضوع دیگری در کار نخواهد بود.

یعنی به‌محض اینکه غربی‌ها در معادله خود قدرمطلق عدد کشور ایران را که منفی کرده بودند حالا مثبت کنند، ایران هم مشتاقانه در معادله آن‌ها نقش ایفا خواهد کرد تا دوباره ببینیم چه زمانی نیاز اروپا برطرف شود و دوباره قدرمطلق ما را منفی کنند.

غرب باید به این نتیجه برسد که ایران به‌هیچ‌وجه نقش تأمین‌کننده آرامش روانی بازار انرژی را ایفا نخواهد کرد

همین چند ماه پیش بود که سید ابراهیم رئیسی رئیس‌جمهور کشورمان در رأس هیئتی بلندپایه به مسکو رفت و با ولادیمیر پوتین همتای روسی خود دیدار کرد تا به همه دنیا اثبات شود ایران به حدی از توانمندی رسیده که در حال تبدیل‌شدن به یکی از شرکای استراتژیک ابرقدرت روسیه است. شراکت استراتژیک یا راهبردی یعنی دو طرف این شراکت آن دور دورها را برای آینده همکاری‌هایشان می‌بینند و نتیجه گام‌های برابر و همسان امروزشان است که آن آینده را می‌سازد. یعنی اینکه اگر قرار باشد که یکی از دو طرف شراکت استراتژیک، گام‌های نابرابر و ناهمسان بردارد که اصل شراکت را نقض کرده است.

حالا خود همین تلاش مستقیم و غیرمستقیم اروپایی‌ها و پیشنهاد خرید نفت و گاز از ایران هم که به این سادگی‌ها عملی نمی‌شود که وقتی "نه به دار است و نه به بار" گام‌های اول با شریک استراتژیک خود را با اکراه برداریم. بی شک اول باید اربابان بزرگ حاکمان قاره سبز یعنی مقامات واشنگتن که خودشان وامدار لابی صهیونیستی هستند پای توافق احیای برجام را امضاء کنند. دست‌کم یک ماه و نیم است که مذاکرات وین بین ایران و گروه ۱+۴ شامل انگلیس، فرانسه، روسیه، چین و آلمان متوقف شده است. به گفته سعید خطیب زاده توافق بین ایران و ۱+۴ نهایی شده بود و در اختیار آمریکایی‌ها قرار داده شده بود تا تصمیم‌گیری کنند اما آن‌ها در این ۴۵ روز گذشته شاید ۴۵ جور حرفشان را چرخانده‌اند. سنا و مجلس نمایندگان یک‌جور و مقامات دولت آمریکا هم هرکدام یک‌جور یکی به میخ می‌زنند یکی به سندان، گاه از تمایل به حل‌وفصل دیپلماتیک مناقشه با ایران سخن می‌گویند و گاه به اعمال تحریم‌های جدید دست می‌زنند، اتهامات حقوق بشری مطرح می‌کنند، در برنامه دفاعی ایران دخالت می‌کنند و در منطقه علیه ایران یارگیری می‌کنند.

بازی چماق و هویج غربی‌ها در خصوص ایران گره‌گشا نیست

این پازل را جلوی هر انسان غیرسیاسی هم که قرار دهید می‌گوید که این روش برخورد اروپا و آمریکا با ایران مثل قطار شهربازی می‌ماند که شما را روی ریل در مسیری تعیین‌شده به سفر می‌برد اما به‌جایی نمی‌رساند. منظور این است که غربی‌ها اصلاً دوست ندارند پای ایران بار دیگر در بازار انرژی جهانی به‌ویژه در کشورهای غربی باز شود و اگر اقدامی هم می‌کنند و نماینده به ایران می‌فرستند می‌خواهند اندکی جو بازار جهانی انرژی را آرام کنند که ببینید! ایران دارد وارد بازار انرژی می‌شود. همین کافی است که قیمت‌ها تا حدی متعادل باقی بماند و از طرفی باعث کدورت بین تهران و مسکو هم بشود و کرملین بگوید این هم از تهران و شراکت استراتژیکش با مسکو!

اخبار و گزارش‌هایی هم که از آمریکا می‌رسد خیلی خوشایند نیست. جو بایدن رئیس‌جمهور دموکرات آمریکا که با این روند فزاینده حواس‌پرتی و گاف‌هایش خیلی هنر کند به پایان دوره ریاست‌جمهوری‌اش برسد اما در آن‌سوی میدان دونالد ترامپ رئیس‌جمهور سابق خیلی فعال شده و اگر خودش هم نامزد جمهوری‌خواهان در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۲۴ نشود حتماً راه را برای ورود یک جمهوری‌خواه دیگر به کاخ سفید خیلی بهتر از رقبای دموکراتش فراهم کرده است.

بهتر است دستگاه دیپلماسی ما حالا که میزبان انریکه مورا هماهنگ‌کننده اتحادیه اروپایی برجام در تهران خواهد شد، اندکی واقع‌بینانه با او که از نزدیک روند مذاکرات را مانیتور می‌کند و پیام‌رسان ایران به‌طرف آمریکایی هم هست صحبت کند. غرب باید به این نتیجه برسد که ایران به‌هیچ‌وجه نقش تأمین‌کننده آرامش روانی بازار انرژی را ایفا نخواهد کرد، از بازی چماق و هویج غرب خسته شده، از وعده‌ووعید به وجد نمی‌آید و از تهدید هراسناک نمی‌شود، ارزش‌هایش ازجمله عهد و پیمان با شرکای استراتژیک را به دلیل دستیابی به منافع بی‌پشتوانه زیر پا قرار نمی‌دهد زیرا قدرمطلق ایران همیشه مثبت بوده، هست و خواهد بود.

انتهای پیام/۴۱۵۵/