پرستیوی و فضای کنشگری در بنبست مذاکرات اتمی وین
به گزارش گروه جهان خبرگزاری آنا، همزمان با اوجگیری رایزنیهای دیپلماتیک در چهارچوب مذاکرات هستهای ایران، گمانهزنیهای مختلفی در مورد سرنوشت نهایی این مذاکرات، از سوی ناظران و تحلیلگران حوزه سیاست خارجی و همچنین افکار عمومی به گوش میرسد.
در این راستا، برخی نسبت به حصولِ توافق و احیای برجام خوشبین هستند و عدهای دیگر معتقدند که نمیتوان چندان به احیای برجام خوشبین بود. در این میان، عدهای نیز شانسِ احیای برجام و یا به نتیجه نرسیدن مذاکرات را برابر میدانند. بااینهمه، باید توجه داشت که در شرایط کنونی، پارهای از مسائل عملاً موجب شدهاند تا دستیابی به یک توافق در چهارچوب مذاکرات اتمی وین، روندی چالشی و نَه چندان هموار داشته باشد.
در این راستا، یکی از مهمترین موانعِ دستیابی به یک توافق در قالب مذاکرات اتمی وین، درخواستهای زیادهخواهانه دولت آمریکا و همچنین کشورهای اروپایی است. مسئلهای که به کرات از سوی مقامهای مسئول کشورمان بهویژه "حسین امیرعبداللهیان" وزیر خارجه ایران مورداشاره قرار گرفته است و وی در موقعیتهای مختلف تأکید کرده که اگر واشنگتن، واقعبینی سیاسی پیشه کند و دست از طرح درخواستهای زیادهخواهانه بردارد، حصول یک توافق، کاملاً شُدنی و در دسترس است.
اصرار دولت آمریکا بر خارج نکردن نام سپاه از فهرست سازمانهای تروریستی
در این چهارچوب، یکی از مهمترین موانعی که بهویژه بهتازگی در چهارچوب مذاکرات اتمی وین مانع از دستیابی به توافق نهایی شده، اصرارِ دولت آمریکا بر خارج نکردنِ نام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از فهرست سازمانهای تروریستی این کشور است. مسئلهای که عملاً بهزعم برخی ناظران و تحلیلگران، مذاکرات وین را به نقطه بنبست کشانده است.
سیاهچاله تحریمها
جدای از اینها واشینگتن تأکید زیادی بر حراست از ساختار "تحریمهای کاتسا" علیه ایران دارد. تحریمهایی که در نوع خود به "سیاهچاله تحریمها علیه ایران" شهرت دارند و میتوانند حتی در صورت احیای توافق برجام، مشکلات و چالشهای قابلتوجهی را برای کشورمان ایجاد کنند و عملاً رویههای غیرقانونی و نادرست واشنگتن علیه ایران در عصر پسابرجام (بهویژه در دوره ترامپ) را تکرار کنند.
بااینهمه، اینطور به نظر میرسد که طرفهای غربی با استفاده از سازوکارهای گسترده رسانهای خود که تا حد زیادی همسو با مواضع رسمی این دسته از کشورها هستند، بهراحتی سیاستهای نادرست خود را توجیه کرده و حتی آنها را در چشمان افکار عمومی موجه جلوه میدهند. این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران در دفاع از مواضع خود، صرفاً به اظهارنظرهای رسمی مقامهای دستگاه سیاست خارجی و مجاری رسمیاش اکتفا کرده که این رویکرد، تا حد زیادی توان مقابله با هیاهوهای رسانهای غرب علیه کشورمان را ندارد.
کارزار رسانهای پرستیوی
در این چهارچوب، اینطور به نظر میرسد که "پرستیوی" بهعنوان یک شبکه برونمرزی مؤثر ایرانی میتواند فضای بسیار مساعدی جهت کنشگری در راستای منافع ملی کشورمان داشته باشد. در این راستا، این شبکه میتواند کارزار رسانهای قابلتوجهی را با محوریت تأکید بر این مسئله که اساساً مانعتراشیهای آمریکا در مسیر مذاکرات اتمی وین، از هیچ پشتوانهای برخوردار نیستند به راه بیندازد و از این طریق، به استیفای منافع ملی کشورمان کمک قابلتوجهی کند.
بهطور خاص، در مسئله گنجاندنِ نام سپاه پاسداران در لیست سازمانهای تروریستی آمریکا، اساساً این اقدامِ واشینگتن حتی بر اساس قوانین داخلی خودِ این کشور نیز حرکتی غیرقانونی بوده است. مسئلهای که کموبیش از سوی برخی تحلیلگران و اندیشکدههای آمریکایی نیز مورداشاره قرار گرفته است. بر اساس قوانین داخلی آمریکا، این کشور نمیتواند هیچ سازمان رسمی دولتی را در لیست سازمانهای تروریستی خود قرار دهد و اگر با یکنهاد دولتی خاص مشکل دارد، باید آن را در قالب مذاکرات دوجانبه خود با کشوری که نهاد مذکور در آن به فعالیت میپردازد مطرح، و مشکلات خود را بهصورت رو در رو با کشور و نهاد مذکور حل کند (لیست سازمانهای تروریستی آمریکا بهواسطه "لایحه ضد تروریسم و مجازات مرگ مؤثر" که در سال ۱۹۹۶ در این کشور تصویب شد، ایجاد شد).
درست به همین دلیل است که شاهدیم از ۷۳ سازمان و نهادی که در لیست سازمانهای تروریستی آمریکا هستند، ۷۲ مورد غیردولتی، و تنها سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، یک ارگان و نهاد دولتی است که به دلیل لج بازی و خصومت ورزیهای دولت ترامپ علیه ایران، در لیست مذکور قرار دارد. از این رو، شبکهای نظیر پرستیوی بهواسطه برگزاری مناظرهها و همچنین اطلاعرسانی به اشکال مختلف میتواند نقشی مؤثر در روشن کردن این نکته برای افکار عمومی بینالمللی بازی کند که اساساً اقدام اولیه دولت آمریکا در گنجاندن نام سپاه پاسداران در لیست سازمانهای تروریستی خود، از هیچ بنیان حقوقی بر اساس قوانین موضوعه خودِ آمریکا برخوردار نبوده است که اکنون حذف این سازمان از لیست مذکور بخواهد بهمثابه چالشی از سوی واشنگتن در مسیر حصول یک توافق در قالب مذاکرات اتمی وین ارزیابی شود. در واقع، پرستیوی با کنش ورزیهای مؤثر و هدفمند خود، میتواند هم از منافع ملی کشورمان حمایت کند و هم سست بودنِ بنیان استدلالهای طرف آمریکایی که مدام به مانعتراشی در جریان مذاکرات وین میپردازد را در چشم افکار عمومی بینالمللی برجسته سازد.
انتهای پیام/۴۱۰۶/
انتهای پیام/