جشن عروسی در دیگر نقاط دنیا

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا به نقل از خراسان، مرور برخی از آن ها، خالی از لطف نیست.

ازدواج در هند، بیش از آنکه به معنی پیوند یک زن و یک مرد باشد، وصلتِ دو خانواده است. به همین دلیل خانواده ها در شناخت و هماهنگیِ با یکدیگر، حساسیت زیادی به خرج می دهند. هندی ها، به شکل معمول از کودکی نشان کرده و نامزد می شوند اما این روزها و با گذشت زمان، این رسم دستخوش تغییر و تحول شده است. عروس در مراسم ازدواج قرمز می پوشد که نماد عشق و عاطفه است و داماد، کت و شلوار شیری رنگ به تن می کند و پارچه قرمزرنگی بر سر می گذارد. پدر یا عموی عروس، با قرار دادن گوشه ای از دامنِ پیراهن عروس خانم که «ساری» نام دارد در دستِ داماد، اجازه با هم بودنشان را صادر می کند و سپس، در حالی که داماد، عروس را چهار بار به دور کتاب و آتش مقدس می چرخاند، کشیش عقد را می خواند و رسما زن و شوهر می شوند.

در چینِ قدیم، ازدواج و عروسی شش مرحله داشت که به آن «لیولی» گفته می ‌شد اما با گذشت زمان، فقط برخی از این رسم و رسوم باقی مانده که مرورشان جالب است. «ناکای» یا خواستگاری، «وِنمینگ» یا آشنایی، «ناجی» که چیزی شبیه بله برون است، «کینجی» یا نامزدی و در نهایت «ینگ چین» یا جشن ازدواج که در آن، رنگِ قرمز که نماد شادی و خوشبختی است، بی نهایت دیده می شود. عروس، پیراهنی قرمز می پوشد و خانواده داماد به دنبال او و خانواده اش می آیند. عروس در بدو ورود به خانه داماد از روی آتش می پرد که نماد پشت سر گذاشتن و رد کردنِ تمام سختی ها و بلایاست. سپس هر دو خانواده دست به دعا برمی دارند و برای خوشبختی زوج دعا می کنند. در مرحله بعد چند تار مو از موهای عروس چیده و به داماد داده می شود و چند تار موی داماد هم به عروس خانم داده می شود که نماد «گرو برداشتن» و «متعهد ماندن» است. پس از آن عروس و داماد و مهمانان با غذا و نوشیدنی پذیرایی می شوند و جوانان مجرد حاضر در مجلس، برای سرگرمی مهمانان، بازی های بامزه و خنده داری اجرا می کنند.

نام کشور ایتالیا شما را یاد چه چیزهایی می‌اندازد؟ پیتزا، اسپاگتی، روغن زیتون و پدرخوانده؟ خب، بد نیست بدانید ایتالیایی‌ها نه فقط برای غذاخوردن یا حفظ روابط خانوادگی، بلکه برای نحوه برپایی جشن عروسی هم صاحب فرهنگ غنی و آداب و رسومی خاص هستند. رنگِ غالب عروسی های ایتالیایی، آبی آسمانی است که معتقدند شگون دارد و باعث خوش یمنی است. دامادهای ایتالیایی معمولا برای همسران خود، حلقه ای مزین به الماس تهیه می کنند چون اعتقاد دارند الماس، سنگی است که از شعله های عشق به وجود آمده است. در برخی نقاط ایتالیا، در روز عروسی، داماد اجازه ندارد عروس را تا پیش از عقد در لباس عروسی ببیند. اما در برخی نقاط هم، داماد به دنبال عروس خانم می رود و با هم به سمت کلیسای محل جشن به راه می افتند. قدیم رسم بر این بود که اطرافیان، برای امتحان روحیه عروس و داماد در طول مسیر، موقعیت های متفاوتی ایجاد می کردند؛ مثلا یک جارو در مسیر می گذاشتند و اگر عروس خانم توجهش جلب می شد، نتیجه می گرفتند خانه دار خوبی است یا فرد مسنی را سر راهشان قرار می دادند و اگر داماد به او کمک می کرد، نتیجه می گرفتند که خیرخواه و مهربان است. غذا در عروسی های ایتالیایی خیلی مهم است و در طول جشن، در وعده های مختلف سِرو می شود. غیر از آن، یک مدل شیرینی به اسم واندا، کیک جشن و قهوه اسپرسو، از خوراکی های اصلی جشن عروسی در ایتالیاست. در نهایت مادربزرگ عروس خانم برای تامین بخشی از هزینه هایی که صرف برپایی جشن شده، کیف کوچکی از جنس ساتن و اطلس به دست می گیرد و بین مهمانان می گرداند و مهمانان با گذاشتن هدایای نقدی خود درون کیف، محبت و همدلی و همراهی خود را نشان می دهند.