ذبح هویت ملی روی فرش قرمز جشنواره‌های خارجی!/ ماجرای چادری‌های فمینیست و تکنسین‌های سوپرانقلابی چیست؟
به گزارش گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، جدیدترین قسمت برنامه «جهان آرا» با موضوع «جریان شناسی سینمای ایران و بررسی پدیده جشنواره عمار» با اجرای امیرحسین ثابتی به روی آنتن شبکه افق رفت. در ابتدای «جهان‌آرا» شب گذشته، پس از مرور اخبار هفته توسط امین سلیمی، گزارش تصویری از خبر سلامتی نادر طالب‌زاده که این روزها در آی‌سی‌یو بستری است و شایعات زیادی پیرامون وضعیت جسمی آن منتشر شده بود، پخش شد. در ادامه برنامه پیرامون موضوع ذکر شده، گفت‌وگویی با مجید شاه‌حسینی، مدرس سینما صورت گرفت.
ذبح هویت ملی روی فرش قرمز جشنواره‌های خارجی!
مجید شاه‌حسینی دبیر سابق ادوار جشنواره فجر درباره تکنسین‌های سینما گفت: افرادی به شدت کمیت محور هستند که به جای توجه به کیفیت اثر به گیشه توجه دارند و از تعداد جوایز می‌گویند؛ تا دیروز فیلم‌سازی گمنام بوده‌اند ولی به محض پا گذاشتن روی فرش قرمز جشنواره‌های خارجی، هویت‌های ملی را زیرپا می‌گذارند. حضور این افراد را هنگام جنگ و دفاع مقدس نمی‌بینیم، بلکه حضور فرصت‌طلبانه و ضد جنگ بعد از جنگ دارند و از گذاشتن یک استوری برای حاج قاسم پرهیز دارند چون فرصت‌های جهانی‌شان می‌سوزد.
تحفه هند در بقچه فیلم‌سازی
به گفته این مدرس سینما، فیلم فارسی در واقع تقلید سینمای ایران از سینمای هند بود و با ورود فرح به دربار پهلوی، نوع جدیدی از سینما به نام موج نو ظهور کرد که آن عملاً تکرار ناشیانه‌ای از سینمای فرانسه بوده است. بخشی از سینمای سفارت‌خانه‌ای به خاطر جوایزی است که در جشنواره‌های خارجی به فیلم‌های ایرانی می‌دهند و بخشی هم به‌خاطر حمایت‌های مالی مستقیم است.
شاه‌حسینی از خودتحقیری فیلم‌سازان مشرقی گفت: غربی‌ها لذت می‌برند که ده‌ها و صدها فیلم از مشرق زمین به جشنواره کن برود، سیاه‌نمایی کنند و بدبختی خودشان را نشان بدهند؛ چون به مردم غرب این حس را می‌دهد که چه خوب است جهان سومی نیستند. آن فیلم‌سازان مشرقی هم جهان وطن می‌شوند و یاد می‌گیرند خودتحقیری کنند.
به عقیده مجید شاه‌حسینی، جشنواره عمار یک فرصت است و قطعا دستاوردهایی داشته و سینما را بین مردم برده و می‌توان گفت با آن مافیایی که بخشی از سینما را در اختیار داشته‌اند به خصوص در عرصه پخش، مقابله جدی داشته است.
چادری‌های فمینیست و تکنسین‌های سوپر انقلابی!
وی تصریح کرد: به برندگان عمار می‌گوییم افسر جنگ نرم، ولی او را بین همان تکنسین‌هایی که گفتیم رها می‌کنیم؛ اگر او شیوه خودش را ادامه داد که خوب است ولی اگر با این جایزه دوره افتاد به دنبال بودجه رفت به یک تکنسین عماری تبدیل شده و در واقع منقطع می‌شود، اشکال کار هم اینجا است. ممکن است با پدیده چادری‌های فمینیست مواجه شویم، یک «سیمون دوبووار» زیر چادر! یا با طلبه فیلم‌سازی که به آنچه اعتقاد دارد، صرفا همان تکنیک سینماست. این‌ها آفات ورود بلاوجه و بدون ایمنی لازم به عرصه تکنیک و منقطعان عمار هستند و عمار درمان این ماجراست.
این مدرس سینما با بیان اینکه صرف تربیت تکنسین انقلابی، ما را به مقصود نمی‌رساند، گفت: احتمال اینکه همان افراد نیز با خودمان چالش پیدا کنند وجود دارد. می‌گویند قدر ما را نمی‌دانید و جشنواره‌های خارجی قدردان ما هستند.
انتها پیام/۱۱۰/
انتهای پیام/