وضعیت امروز هندبال نتیجه تفکر حاکم بر فدراسیون آن است
به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری آنا، هادی خلیلی؛ إِنَّ اللَّهَ لا یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّی یُغَیِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ (الرعد: ۱۱)؛ خدا وضع و حال هیچ قومی را عوض نخواهد کرد مگر آنکه انسانها به خودشان وضع و حال خودشان را تغییر دهند.
حضور تیم ملی کشور در مسابقات انتخابی جهان طی هفته های آتی بهانه خوبی است برای اینکه از سرانجام وظیفه و تذکر، فراتر از تعارفات و تشریفات و کلیشهها، این واقعیت مهم و البته نه چندان خوشایند را یادآور شوم که وضع هندبال کشور آنطور که مدعیان ادعا داشتند و در برنامه ها و صحبت هایشان اعلام می کردند که هندبال دوباره به قله افتخار باز می گردد ، هندبال در بین 10 تیم برتر دنیا قرار خواهد گرفت و یا املاک و مستقلات خود را وقف این رشته خواهند نمود و . . . شایسته و مورد انتظار است، هنوز رو به راه و به سامان نیست.
اظهارات مسئولین ارشد این فدراسیون مبنی بر اینکه: «خیلی زود به سطح اول آسیا بازگردیم» تایید بر سخن آغازین بنده است و معلوم میدارد که صحبتم واقعنگرانه است و از سربدبینی و خدای ناکرده سیاهنمایی و این حرفها نیست. البته طی ماه ها و سالهای گذشته مسئولین فدراسیون توضیح این سخن خود، بیشتر به مسائل روزمره و گرفتاریهای مالی، بد شانسی و...اشاره و استناد میکند، اما به گواه بسیاری از کارشناسان این رشته ضمن تایید این مشکلات که جدی هم هست، حرفمان کمی فراتر از این است. حرفی همیشگی و تکراری که تکرار آن لازم و ضروری است.
به همین دلیل هم هست که میبینیم علیرغم چیزی کمتر از یک قرن از ورود ورزش مدرن به کشورمان هنوز ورزش از حیث مدیریتی و اداری از ساختار منسجم و نظام تعریف شده و کارآمدی برخوردار نیست. بدون زیادهگویی و حاشیهروی باید گفت، مدیریت ورزشی در معنا و مفهوم جدید آن مثل خیلی چیزهای دیگر که «جدید» هستند و از مشخصات دنیای امروز به حساب میآیند، از همان ابتدا و در دوره تجددگرایی تقلیدی به شکل صوری و تشریفاتی و تبلیغاتی وارد کشورمان شد. یعنی دکوراسیون آن را وارد کردیم نه سازوکار و فرهنگ آن را. یعنی اسمش آمد، رسمش نیامد، صورتش وارد شد، اما سیرتش نه! و این است که میبینیم بعد از گذشت سالها، هندبال کشورمان علیرغم، داشتههای فنی و مایههای سرشار و کمنظیر، به ویژه در ابعاد انسانی، به خاطر ضعف ساختاری، تشکیلاتی و مدیریتی هنوز از رشد و پیشرفت محسوس و مطابق برنامه برخوردار نیست، و هنوز بسیاری از گامهای ابتدایی و اقدامات بدیهی برای داشتن یک فدراسیون مستحکم و ساختارمند برداشته نشده است و کماکان آنچه حاکم بر مدیریت این رشته است «روزمرگی» و حرکت به شیوه «باری به هر جهت» است!
هندبال ما در گذشته نشان داده است که ظرفیت های بسیار زیادی در خود دارد اما متاسفانه به خاطر فقدان تشکیلات و ساختار متناسب و همچنین مدیریت ناکارآمد، نتوانسته است، راه خود را به سوی پیشرفت و توسعه پایدار پیدا یا هموار نماید.
با این اوصاف شک نداشته باشید ، کاری که باید مسئولان انجام دهند و راهی را که هندبال و ورزش کشور باید در پیش بگیرد مشخص است. شکی نیست که برای ساختن و سازمان دادن هندبال و راهاندازی آن در مسیر بایسته، یک عزم عمومی و اراده جمعی احتیاج است موضوعی که با شعار درمانی، حرکت های نمایشی و بده بستان های سیاسی حل نمی شود و نتایج تیم های ملی طی 8 سال گذشته و مخصوصا طی سالهای اخیر کاملا مشهود بوده و نتوانسته ایم بر خلاف شعارهای بسیار داده شده در جمع 3 تیم برتر حضور داشته باشیم .
علاوهبر تشکیلات ادارهکننده ورزش، خیلی از سازمانها و نهادهای دیگر باید به نقش و وظیفه خود درباره این ورزش عمل نمایند، دولت و دولتمردان باید درباره سروسامان دادن به امر ورزش و هندبال، جدیتر و عملیتر وارد گود شوند، اما با توجه به مسائل گوناگون و مشکلات فراوان که در داخل و خارج کشور با آن درگیر هستیم، این انتظار هست که حداقل مسئولان ورزش به ویژه وزیر محترم، کار و وظیفه خود را جدی بگیرند و در حد توان و تا آنجا که در حیطه اختیارات و وظایف تعریف شده آنان است، برای روبهراه کردن این رشته ورزشی و ایجاد فضا و شرایط سالم و مناسب ، کوشا باشند. قطعا عملکرد و نوع نگرش و بینش «مدیران» و «ادارهکنندگان» هندبال در حال و روز ورزش تاثیر مستقیم دارد و این اعتقاد ما هم ریشه در «اعتقادات» ما دارد و هم در تجربه بشری و علوم برآمده از آن، امام علی(ع)است که میفرماید: الناس بامرائهماشبه من آبائهم»! (مردم به امیران خود شبیهترند، تا به پدران خود!) بر همین منوال باید گفت: اوضاع هندبال، چه خوب و چه بد، بازتاب دهنده کار و بار مدیریتی حاکم بر آن است و بس. اگر خواهان بهبود وضع این رشته ورزشی هستیم باید در ساز و کار مدیریتی آن تأمل و تحول ایجاد کنیم و بزرگان و همچنین جامعه هندبال بدون ملاحضه کاری های معمول گذشته در مورد این رشته و مشکلات آن شفاف سازی نمایند و راه درست را به مدیر کم تجربه آن نشان دهند.
انتهای پیام/4146
انتهای پیام/