آسمان‌خراش‌های پایتخت روی گسل زلزله بنا شده‌اند/ ضرورت تشویق دانشجویان به انجام پژوهش‌های کابردی
به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا؛ افزایش جمعیت و رشد شهرنشینی چند دهه اخیر، دست‌اندرکاران این حوزه را بر آن وا داشته تا برای تأمین نیاز مسکن شهروندان، ساختمان‌های بلندمرتبه ایجاد کنند و رشد عمودی شهر را گسترش دهند. طبیعتاً هنگام ساخت این آسمان‌خراش‌ها باید استانداردهای مهندسی رعایت شود. همچنین باید در ساخت این سازه‌ها، امکاناتی از قبیل پارکینگ‌های طبقاتی، فضای سبز، سالن‌های، کتابخانه، آمفی تئاتر، مراکز خرید اختصاصی، بهداشتی و ... در نظر گرفته شود. قطعا باید با به‌کارگیری فناوری‌های نوین و انرژی‌های پاک تدابیری نیز برای بهبود کیفیت ساخت و مصرف بهینه انرژی این ساختمان‌ها اندیشیده شود؛ اما متاسفانه امروزه هنگام ساخت و ساز بناها در ایران به این قبیل مسایل کمتر توجه می‌شود و اغلب کلانشهرهای کشور به علت افزایش ازدحام و تراکم جمعیت با مشکلات زیست محیطی و آلودگی‌های صوتی و هوایی مواجه‌اند.
علی یاران، دکتری معماری مسکن (ساختمان‌های بلند مرتبه)، پژوهشگر و استاد تمام وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، عضو قطب معماری اسلامی در این خصوص به آنا می‌گوید: امروزه کشورهای غربی و پیشرفته دیگر به دنبال بلندمرتبه‌سازی نیستند زیرا پروژه موفقی نبوده است. حتی برخی از این کشورها در حال تخریب برج‌هایشان هستند. در حالی که هنوز در ایران برای بلندمرتبه‌سازی ساختمان‌ها و ایجاد آسمان‌خراش‌ها جواز صادر می‌شود. بلندمرتبه‌سازی اکنون یکی از معضلات اساسی است که امروزه در کلانشهرهای ایران با آن مواجهیم. ساختمان‌هایی که اصلا استاندارد نیستند و بر مبنا و پایه علمی ساخته نشده‌اند. این معضل به‌ویژه در تهران مشهودتر و ملموس‌تر است. اکنون ساختمان‌های بلندمرتبه‌ای بدون در نظر گرفتن استانداردهای لازم مهندسی به روی گسل‌ها ساخته شده‌اند؛ ساختمان‌هایی که هنگام وقوع زلزله یا سوانح دیگری مثل آتش‌سوزی آسیب‌پذیرند و می‌توانند پیامدهای ناگواری را به بار بیاورند.
بیشتر بخوانید:
از بهبود عملکرد ساختمان در برابر زلزله تا کاهش مرگ و میر در تصادفات/ ۲ اختراعی که ثبت جهانی شدند
درمان لرزش زمین با فناوری/ سوسک‌های روباتیک جان آدم‌ها را نجات می‌دهند
همچنین در بسیاری از موارد هنگام بلندمرتبه‌سازی، توجهی اصولی به فضاهای عمومی مانند پارکینگ یا فضای سبز کافی و مناسب نشده است. طی سالیان اخیر شکایت‌های مختلفی پیرامون این مسئله داشته‌ایم. اکنون پرونده‌های قضایی زیادی وجود دارد که عمدتا در فضای عمومی یا فضای سبز بلندمرتبه‌سازی انجام شده است. نمونه بارز این بلندمرتبه‌سازی‌ها را می‌توان در غرب تهران مشاهده کرد. برج‌هایی در غرب تهران سر به آسمان کشیده‌اند که فضای پایتخت را خفه کرده‌اند. برج‌هایی که غیر اصولی، در مکانی ساخته شده‌اند که آلودگی هوای پایتخت را تشدید کرده است. این فضا می‌توانست بخشی از پارک جنگلی چیتگر باشد.
ضرورت استفاده از فناوری‌های پاک در ساختمان سازی
یاران می‌گوید؛ اکنون ایران در مقایسه با کشورهای اروپایی و غربی که اغلب در ساختمان‌سازی‌شان از تکنولوژی‌های نوین استفاده می‌کنند، بسیار عقب‌افتاده‌تر است. حتی از کشورهای آسیایی و منطقه نیز در زمینه به‌کارگیری تکنولوژی‌های نوین و استفاده از فناوری‌های پاک عقب مانده‌ایم. در حال حاضر ترکیه، دبی و امارات نیز عقب‌تر هستیم. اکنون در اغلب ساختمان‌های این کشورها، فناوری‌های نوینی مانند نانو استفاده می‌شود. این کشورها برای تامین سیستم‌های سرمایشی و گرمایشی‌شان از انرژی‌های پاک استفاده می‌کنند.
به گفته یاران؛ اکنون موقعیت جغرافیایی ایران در شرایطی قرار دارد که می‌توانیم به‌راحتی از انرژی پاک خورشیدی برای تأمین سیستم‌های گرمایشی استفاده کنیم اما متأسفانه در این زمینه غفلت کرده‌ایم. تنها کافی است به روی سقف و سطح ساختمان‌هایمان پنل خورشیدی تعبیه کنیم. این در حالی است که وزارت نیرو اخیرا اعلام کرده مردم در فصل سرد سال از گاز و برق کمتری استفاده کنند و برای صرفه‌جویی در خانه لباس بیشتری بپوشند. ما حتی کشور خودمان را با کشورهای غربی و منطقه مقایسه نکنیم، ببینیم کشور دوست‌مان چین در رابطه با مصرف انرژی تاکنون چه اقداماتی انجام داده است. کشوری که یک میلیارد و نیم جمعیت دارد. جمعیت کشور چین ۱۰ تا ۱۵ برابر ایران است اما آنها از نظر استفاده از تکنولوژی از ما جلوتر و پیشگام‌تر هستند.
این پژوهشگر می‌گوید؛ شهرداری و وزارت مسکن و شهرسازی دو بال یک پرنده‌اند که باید با یکدیگر همکاری و تعامل خوبی داشته باشند. در حالی که اکنون این دو نهاد مانند برادری می‌مانند که سر ارث پدری با یکدیگر دعوا و مرافعه دارند. به عنوان مثال اکنون ما ماده پنج و شورای عالی شهرسازی را داریم اما اصلا شهرداری به این مسائل توجهی نمی‌کند و کار خودش را انجام می‌دهد.
توجهی به پژوهش‌های کاربردی نمی‌شود
یاران می‌گوید؛ اکنون پژوهش‌های کاربردی خیلی خوبی در زمینه بلندمرتبه‌سازی انجام شده است. مثلا رساله بیش از ۵۰ دانشجوی من مربوط به بلندمرتبه‌سازی است. پژوهش‌هایی که توجه زیادی به مسایل زیباشناسی، استراتژی‌ها و مقاوم‌سازی‌های ساختمان و ... داشته‌اند اما متاسفانه این پژوهش‌های کاربردی از اقبال زیادی برخوردار نیستند. مراکز تحقیقاتی به دنبال این پروژه‌ها نیستند و وزارت علوم، تحقیقات و فناوری نیز مصوبه‌ای برای خرید پژوهش‌های کاربردی این حیطه ندارد. در حالی که رساله‌های دکترای بسیاری از دانشجویان دانشگاه‌ها کاربردی هستند. دانشجو باید برای انجام کارهای تحقیقاتی و پژوهشی تشویق شود تا بخش پژوهشی کشورمان تقویت پیدا کند. مانند این می‌ماند که ما به جای بنزین، آب به داخل باک ماشین بریزیم و توقع حرکت از خودرو داشته باشیم. تا زمانی که بخش پژوهشی ما تقویت نشود و خروجی بیرون ندهد، تا هنگامی بخش پژوهشی دانشگاه‌هایمان خواب هستند، کاری از پیش نخواهیم برد. در حال حاضر بخش پژوهشی ما فقط باید به دانشگاه‌ها بودجه‌های پژوهشی پرداخت می‌کند. متاسفانه ما حرف زیاد می‌زنیم اما عمل نمی‌کنیم.
انتهای پیام/پ
انتهای پیام/