صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۶:۲۰ - ۱۶ دی ۱۴۰۰
یادبود شهادت حضرت فاطمه زهرا(س)؛

زهرا؛ برهان محکم

دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاشان به مناسبت فرارسیدن سالروز شهادت مظلومانه حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها دو قطعه شعر سرود.
کد خبر : 633144

به گزارش خبرنگار گروه استان‌های خبرگزاری آنا از کاشان، عبدالرضا مدرس‌زاده شاعر و دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاشان به مناسبت فرارسیدن سالروز شهادت مظلومانه حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها دو قطعه شعر سروده که از نظر مخاطبان می گذرد. ‍


زهرا؛ برهان محکم


امید ما به جهان پر از غمی زهرا


برای هر چه مصیبت تو مرهمی زهرا


نشاط جان علی پیش حال خنده توست


سرور قلب نبی‌ مکرمی زهرا


میان قهقهه‌های دروغ عصر ستم


شکوه دولت جاوید ماتمی زهرا


برای اهل وفا سجع نام تو مُهر است


برای حلقه ایمان چو خاتمی زهرا


به وقت هجمه تردید و شک به جان ولا


چو وحی‌، صاحب برهان محکمی زهرا


عفاف سر بنهد پیش چادرت ز شرف


چو دید مادر عذرای مریمی زهرا


ز پا نیفتی و جاوید دولتی داری


به جنگ اهل سقیفه چو پرچمی زهرا


گداخت دیده که در پیش اهل ستم


 میان آتش‌شان همچو شبنمی زهرا



‍‍ خشم تبر بهر یاس در کوچه



 نسیم خورد زمین مثل باد در کوچه


 به وقت تاختن گردباد در کوچه


 فدای یاس سپیدی که در اوان بهار


 به روی خشم ِ تبر در گشاد در کوچه


 به پیش خانه وحی‌ آمدند با شمشیر


 کسی نداشت چنین فتنه یاد در کوچه


سقیفه خانه شوم سیاه‌مردانی است


 که ریختند شرار فساد در کوچه


 به زیر پای فکنده‌است یاس طاها را


 هجوم مردم ِآتش‌نهاد در کوچه


 نداشتند حیا پیروان دین مبین


 که ریختند چنان قوم عاد در کوچه


 ندیده‌اند به تاریخ، بانویی از ظلم


میان آتش و خون؛ طفل زاد در کوچه


به مثل پهلوی زهرا، علی شکست دلش


 که خوانده بود بسی و ان‌یکاد در کوچه


 پس از شهادت مادر میان آتش و خون


کسی ندید دگر طفل ِشاد در کوچه


 شکسته، سوخته از بین راه برمی‌گشت


نگاه هر که به در می‌فتاد در کوچه


چگونه دادرسی از خدای خواهد یافت


 هر آن که داد ِ چنین ظلم داد در کوچه


 چه جای مهدی صاحب‌زمان که می‌لرزید


 اگر که بود ز غم کیقباد در کوچه


انتهای پیام/۴۱۱۷/


انتهای پیام/

ارسال نظر