نظرات بیش از 30 منتقد درباره آثار خلیل جوادی منتشر می‌شود/ جوادی: طنز‌پرداز باید مؤدب باشد
خلیل جوادی در گفت‌وگو با خبرنگار آنا، از جمع‌آوری نقدهای بیش از 30 شاعر، منتقد ادبی و اعضای هیات علمی دانشگاه‌های داخلی و خارجی خبر داد و گفت: «سالار عبدی که خود شاعر و منتقد ادبی است، مسئولیت جمع‌آوری این نقدها و یادداشت‌ها را به عهده دارد و قرار است این مطالب در قالب کتابی شاید با اسم «خلیل جوادی از نگاه دیگران» منتشر شود.»
وی درباره نویسندگان مقالات و نقدها افزود: «از اهالی قلمِ داخل کشور مثلا رسول یونان و پوران فرخزاد درباره آثارم نوشته‌اند و از اعضای هیات علمی دانشگاه‌ها مجید پویان از دانشگاه یزد، محمدرضا روزبه از دانشگاه لرستان، حیدر حسنلو از دانشگاه زنجان و ... بخشی از نقدها هم توسط منتقدانی از تاجیکستان و افغانستان خواهد بود.»
این طنزنویس در ادامه و در پاسخ به این سوال که شرایط طنز در سال‌های اخیر را چطور ارزیابی می‌کنید، توضیح داد: «طنز در کشور ما در ده سال اخیر شاهد حضور و فعالیت بسیاری از علاقه‌مندان بوده. دلیل این توجه نیز گشایش برخی انجمن‌های طنز بوده است؛ مثل انجمن «شب شعر حلقه رندان» که به همت ابوالفضل زرویینصرآباد در حوزه هنری استارت خود و سرآغاز این جریان بود و انجمن «شکرخند» که بعدتر در فرهنگسرای ارسباران آغاز به کار کرد.»
وی اظهار داشت: «این انجمن‌ها با استقبال زیادی روبرو شد و خیلی‌ها را به سمت طنز‌نویسی سوق داد. همچنین انعکاس برخی از شعرهای طنز که اولین بار در چنین انجمن‌هایی خوانده می‌شدند، مخاطبان زیادی را جذب می‌کرد؛ مثل شعر «محکمه الهی» که در ارسباران خواندم و به سرعت پخش بلوتوثی و اینترنتی در ابعاد گسترده پیدا کرد.»
جوادی با بیان این مطلب که این جریان رو به جلو، آسیب‌هایی نیز به همراه داشت، گفت: «اگرچه جذب شدن چهره‌ها و قلم‌های جدید به طنز، اتفاق خوبی بود اما انبوه‌نویسی و طنز‌نشناسی را باید یکی از آسیب‌های طنز سال‌های اخیر در کشورمان دانست.»
وی توضیح داد: «همانطور که می‌دانید پزشکان بعد از دریافت مدرک عمومی خود، به سراغ اخذ تخصص می‌روند. طنز نیز به نظر من یک تخصص است و نباید آن را دست کم گرفت و همیشه باید توجه داشت که طنز با هجو، هزل، فکاهه، لودگی و... فرق دارد.»
سراینده مجموعه «خیابان‌خواب‌ها» خاطر نشان کرد: «طنز همیشه بر پایه نقد استوار است و بنابراین یک طنز نویس باید در حوزه‌های مختلف اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و ... اطلاعات داشته باشد. از طرفی اساس طنز، بر انصاف است و وقتی بدون اطلاع وارد این حوزه شویم، قطعا نمی‌توانیم انسان‌های منصفی باشیم.»
وی گفت: «یکی دیگر از لازمه‌های طنزپردازی، ادب است! نمونه‌اش عمران صلاحی که بسیار انسان نجیبی بود و گاهی هنگام خواندن کارهایش در جمع، از نجابتش سرخ می‌شد. یا همین ابوالفضل زرویینصرآباد که بسیار مودب و نجیب است.»
جوادی همچنین درباره نمود و بروز طنز در مطبوعات سال‌های اخیر نیز خاطرنشان کرد: «استقبال جامعه از طنز، مطبوعات را بر آن داشت که ستون‌های طنز داشته باشند. برخی این ستون‌ها نیز به تبع علاقمندی جامعه، با استقبال مواجه شدند و حتی می‌شود گفت بخشی از تیراژ روزنامه‌ها به دلیل برخی ستون‌های طنزشان بود. مثلا یادم می‌آید که خیلی‌ها روزنامه نشاط را برای ستون طنزش می‌خریدند.»
وی همچنین با انتقاد به برخی قلم‌فرسایی‌ها به نام طنز در مطبوعات کشور گفت: «شاید یکی از آسیب‌های اصلی در مطبوعات، به کار گرفتن افراد آماتور و ضعیف در حوزه طنز باشد. این اتفاق باعث شده طنزِ واقعی و غنی به مردم معرفی نشود. همچنین یکی دیگر از این آسیب‌ها، دست کم گرفتن ساخت طنز و رعایت نکردن شان و ظرفیت‌های آن است.»
انتهای پیام/