شرکتهای کرهای چگونه بازار لوازمخانگی دنیا را تسخیر کردند؟
به گزارش خبرنگار کشاورزی، صنعت و تعاون خبرگزاری آنا، پس از آغاز تحریمهای آمریکا علیه کشورمان، شرکتهای کرهای که بخش زیادی از بازار لوازمخانگی را در اختیار داشتند کشور را ترک کردند. این اقدام شرکتهای کرهای موجب شد تا بازار لوازمخانگی دستخوش کمبود و التهاب شود، قیمتها به شکل عجیبی افزایش یابد و مردم برای تهیه کالاهای خود دچار مشکل شوند.
بهواسطه حضور سالیان زیاد برندهای کرهای در کشور و در اختیار داشتن بیش از ۶۰ درصد بازار لوازمخانگی، شرکتهای داخلی نتوانستند آنچنانکه باید توان تولید خود را افزایش دهند تا در زمان ترک بازار توسط دو برند معروف بتوانند جای آنها را در بازار پر کنند.
ترک بازار توسط شرکتهای خارجی و گذشت زمان این فرصت را به شرکتهای داخلی داد تا با بهروز کردن فناوریهای خود و همچنین سرمایهگذاری بیشتر بتوانند بهآرامی کالاهای باکیفیت تولید کرده و بخش زیادی از نیاز بازار را تأمین کنند.
درحالیکه شرکتهای داخلی در حال افزایش تولید و بالا بردن کیفیت کالاهای خود بودند به ناگاه بانگ واردات لوازمخانگی کرهای به کشور از سوی برخی از ذینفعان بلند شد اقدامی که در صورت اجرایی شدن میتوانست زحمات سه سال گذشته تولیدکنندگان داخلی را از بین ببرد که با دستور مقام معظم رهبری مبنی بر ممنوعیت واردات برندهای کرهای در راستای حمایت از تولید داخل ناکام ماند.
بیشتر بخوانید:
۲ گام مهم برای رسیدن به اقتصاد پایدار/ چگونه صنعت لوازم خانگی کشور احیا شد؟
نگاهی گذرا به سیاستهای سایر کشورها در حمایت از تولیدکنندگان داخلی نشان میدهد که ممنوعیت واردات یکی از ابزارهای حمایتی از صنایع داخلی در همه کشورها بوده تا صنعت موردنظر بتواند روی پای خود بایستد.
دولت کره جنوبی چگونه به توسعه صنعت لوازمخانگی و محصولات الکترونیکی کمک کرد؟
سند رسمی وزارت برنامهریزی و مالی کره جنوبی (Ministry of Economy and Finance) که با همکاری مدرسه سیاستگذاری عمومی کا دی آی (KDI) سئول تهیهشده نشان میدهد دولت این کشور در نقطه آغاز توسعه صنعت الکترونیک و لوازمخانگی کره جنوبی، با مشکلاتی شبیه وضعیت ایران روبهرو بود.
بنگاههای داخلی بهطور همزمان از قاچاق گسترده رادیو و محصولات برقی رنج میبردند و معمولاً واردات این اقلام آزاد بود. همین موضوع نیز موجب شده بود تا تقاضای گسترده برای رادیو و سایر محصولات به افزایش تولید در کارخانهها کرهای منجر نشود. شرکت گلداستار که بعدها به الجی تغییر نام داد در سال ۱۹۵۸ تأسیس شد، نخستین محصولات خود را با قطعاتی از آلمان و بر مبنای برند سانیو (SANYO) ژاپن تولید کرد.
در گام نخست یکسوم از کل قطعات رادیوهای ساخت گلداستار در خود شرکت تولید میشد و مابقی قطعات وارداتی بود. با اینکه قیمت محصول گلداستار از عمده رقبای خارجی ۳۰ درصد ارزانتر بود و همان کارکردها را داشت اما شبکه فروشندگان داخلی این حرکت گلداستار را نپسندیدند و روایتی منفی درباره تولیدات داخلی ارائه کردند.
تداوم این روند دولت دموکراتیک کره جنوبی را مجبور کرد تا در سال ۱۹۶۰ لایحهای را به تصویب برساند که بر طبق آن در برنامه توسعه اقتصادی پنجساله، صنعت الکترونیک از طریق ممنوعیت واردات موردحمایت قرار گیرد. درعینحال ممنوعیت واردات قطعات محصولات الکتریکی نیز ابلاغ شد.
قانون ممنوعیت محصولات الکتریکی خارجی در دهم ماه می همان سال ابلاغ شد و کمی بعد هم فروش کالاهای قاچاق باقدرت توسط دولت ممنوع شد. اثر این سیاست در سال ۱۹۶۲ با افزایش فروش رادیوهای گلداستار به ۴۰ درصد کل سهم بازار رادیو بروز یافت.
توصیه دولت به گلداستار این بود که با توجه به توسعه فرستندههای تلویزیونی، تولید تلویزیون در این شرکت جدی گرفته شود. گلداستار تا ۱۹۶۵ برنامهای به دولت برای بومیسازی تولید تلویزیون و صادرات محصولات الکترونیکی ارائه کرد و در ۱۹۶۶ دولت به گلداستار اجازه داد از محل ارز حاصل از صادرات محصولات الکترونیکی، تا ۵۰ درصد واردات کل قطعات تلویزیون توسط شرکتهای داخلی مجاز شود.
داستان تولید تلویزیون در کره جنوبی
در ۱۹۶۶، گلداستار اولین مدل تلویزیون سیاهوسفید داخلی خود را با نام VD-۱۹۱ تولید کرد. این کار پس از اتحاد فنی گلداستار با برند هیتاچی ژاپن محقق شد. قبل از عرضه تلویزیون، درخواست گلداستار از دولت این بود که تعرفه واردات قطعات و مالیات را کاهش دهد، این درخواست به این دلیل مطرح شد که تلویزیونهای گلداستار در رقابت قیمتی بازی را به تلویزیونهای وارداتی میباختند.
پس از یک دوره زمانی کوتاه که دولت از کاهش تعرفه واردات قطعات و مالیات امتناع کرد، گلداستار بهشدت در فروش تلویزیون ضعیف عمل کرد، سرانجام وزارت بازرگانی و صنعت کرهجنوبی درخواست گلداستار برای کاهش بار تعرفهای قطعات وارداتی را پذیرفت و گلداستار توانست محصولاتش را با قیمت کمتری نسبت به تلویزیونهای وارداتی تولید کند. راز همراهی دولت با گلداستار این بود که دولت فهمیده بود گلداستار نیت خوبی مبنی بر توسعه صنعتی که حاوی منفعت عمومی است، دارد و در پیشنهادش تنها به دنبال رانتجویی شخصی نیست، در نتیجه در کنار این موارد دولت کره جنوبی با حمایتهای دیگری که از تولیدکنندگان داخلی انجام داد توانست فضا را برای پیشرفت این صنایع مهیا کند.
انتهای پیام/پ
انتهای پیام/