دست به آچار شدن زنان در فضا/ موفقیت در دنیایی فارغ از جنسیت

به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا، نقش زنان در توسعه علوم فضایی به‌ندرت مورد توجه قرار گرفته است. با اینکه والنتینا ترشکوا (Valentina Tereshkova) در سال ۱۹۶۳ به عنوان اولین زن فضانورد از جو زمین خارج شد؛ اما تا پیش از آغاز هزاره سوم میلادی، زنان به‌ندرت نقش مهمی در تحقیقات فضایی ایفا کردند. این وضعیت از سال ۲۰۰۱ تغییر کرده است و بسیاری از زنان از آن زمان در تحقیقات فضایی مشارکت دارند و به بخشی جدایی‌ناپذیر از برنامه‌های علمی مبدل شده‌اند.

بررسی تأثیر گرانش بر مغز استخوان

یکی از مسائل مهم در حوزه فضا، بررسی تأثیر خلأ و گرانش‌های مختلف بر بدن به‌خصوص روی استخوان‌هاست. بدین منظور آژانس‌های فضایی در همکاری با سازمان‌های پزشکی به مطالعه تأثیر فضا بر بدن انسان می‌پردازند. یکی از این تحقیقات به‌تازگی توسط آنه مک‌کلین (Anne McClain) انجام شده است. این زن در اولین پرواز فضایی خود از دسامبر ۲۰۱۸ تا ژوئن ۲۰۱۹ بر روی نمونه‌های مغز استخوان کار ‌کرد و طی یک تحقیق طولانی‌مدت به تأثیرات منفی گرانش بر مغز استخوان انسان پی برد. این تحقیقات احتمالاً منجر به تدوین استراتژی‌هایی تازه برای جلوگیری از آثار سوء خلأ بر بدن کاوشگران فضایی خواهد شد.

تحقیق بیماران سرطانی

دانشمندان در اقصی‌نقاط جهان برای درمان سرطان تلاش می‌کنند. گاهی این درمان‌ها در نگاه اول امیدبخش به نظر می‌رسد اما تجربه نشان داده است که بیماری خود را با درمان‌های گوناگون تطبیق می‌دهد. سرنا ام. آنون چنسلر (Serena M. Auñón-Chancellor) یکی از فضانوردان زنی است که در عملیات تحقیقاتی شرکت آنجی‌ایکس(AngieX) برای تحقیقات سرطان فعالیت می‌کند.

بیشتر بخوانید:

زنان، مرکز توجه هفته جهانی فضا/ نام روزهای هفته جهانی فضا اعلام شد

زباله‌های فضایی مشکل‌ساز هستند؟

این تحقیقات ممکن است روش تست دارویی مقرون‌به‌صرفه‌ای را فراهم کند تا درمان‌های ایمن‌تر و مؤثرتر برای بیماران سرطانی مقدور شود. او در اولین مأموریت فضایی خود از ماه ژوئن تا دسامبر ۲۰۱۸ به مدت ۱۹۷ روز در فضا ساکن بود. چنسلر از اعضای کادر پزشکی پروازهای فضایی است و پیش از انجام مأموریت حدود ۹ ماه در روسیه تعلیم دیده تا دوره‌های پزشکی و عمل جراحی در شرایط خلأ را آموزش ببیند.

نقشه‌برداری از زمین

رصد زمین از طریق ماهواره‌ها در طی دهه‌های اخیر منجر به توسعه روش‌هایی جدید برای نقشه‌برداری هوایی شده است. دانشمندان می‌کوشند با به‌کارگیری روش‌های جدید روند تصویربرداری را تسهیل کنند. سامانتا کریستوفورتی(Samantha Cristoforetti)، از فضانوردان آژانس فضایی اروپا(ESA)، نخستین زن ایتالیایی در فضاست که تحقیقات «اسفیرز ورتیگو» (SPHERES-Vertigo) را در ماژول آزمایشی ژاپن (JEM) انجام داد. این زن در این تحقیقات از ماهواره‌های پرواز-آزاد (free-flying satellite) برای آزمایش فناوری‌های بازرسی بصری و ناوبری در محیط‌های پیچیده استفاده می‌کرد. کریستوفورتی در اولین مأموریت خود از نوامبر ۲۰۱۴ تا ژوئن ۲۰۱۵ رکورد مدت‌ زمان حضور خارج از جو زمین در تک‌مأموریت را برای همه فضانوردان ESA (چه مرد و چه زن) شکست (۱۹۹ روز). کریستوفورتی قرار است در دومین مأموریت خود در ایستگاه فضایی ‌بین‌المللی حضور پیدا کند و هم اکنون در حال آموزش برای انجام این مأموریت است(که برای سال ۲۰۲۲ برنامه‌ریزی شده است).

تحقیقات بیولوژیک

تحقیقات بیولوژیک در خارج از جو زمین اهمیت زیادی دارد زیرا بر مبنای نتیجه این تحقیقات، ‌مأموریت‌های انسانی بعدی برنامه‌ریزی می‌شود. بدین منظور دانشگاه آلاباما در بیرمنگام (UAB) نوعی صندوق را طراحی کرد که می‌تواند محیط کنترل‌شده‌ای را برای انجام آزمایش‌های علمی در دمای ۲۰- تا ۴۸.۵ درجه سانتی‌گراد ایجاد کند. استفانی ویلسون (Stephanie Wilson)، فضانورد زن ناسا این صندوق قفل‌دار ریزگرانشی (MERLIN) را با اهداف تحقیقاتی در ماژول آزمایشی ژاپن (JEM) مستقر کرد. با توجه به اهمیت آزمایش‌های علمی خارج از فضا، این دستگاه امکان انتقال نمونه‌ها به ایستگاه فضایی(و از آنجا به زمین) را فراهم می‌آورد. ویلسون که در حال حاضر به عنوان رئیس شعبه پشتیبانی مأموریت‌های سرنشین‌دار در دفتر فضانوردان ناسا مشغول به کار است، بیش از ۴۲ روز در فضا حضور داشت و مأموریت نصب و راه‌اندازی این دستگاه را برعهده داشت و کار با آن را به بقیه آموزش می‌داد.

بیشتر بخوانید:

چین تجهیزات مأموریت آتی به ماه را نمایش می‌دهد

تیره شدن رنگ زمین به دلیل تغییرات آب‌وهوایی

همچنین فضانورد زن روس، النا سروا (Elena Serova)، در آزمایش‌های بیولوژیک ASEPTIC همکاری می‌کرد. او طی تحقیقات خود، قابلیت اطمینان و کارایی تجهیزات فنی را از منظر ایجاد شرایط آسپتیک(یا استریل) در ایستگاه فضایی مورد ارزیابی قرار ‌داد. النا سروا اولین زن روسی بود که به مدت یک سال از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۵ در ایستگاه فضایی بین‌المللی حضور داشت.

راه‌اندازی میکروسکوپ

کارن نیبرگ (Karen Nyberg)، فضانورد ناسا در دومین پرواز خود به ایستگاه فضایی، میکروسکوپ فلورسانس چند-منظوره را در آزمایشگاه کیبو ایستگاه راه‌اندازی کرد. این ابزار برای طیف گسترده‌ای از تحقیقات علمی و فعالیت‌های آموزشی مورد استفاده قرار می‌گیرد. او در اولین پرواز فضایی خود در سال ۲۰۰۸ با شاتل فضایی دیسکاوری که ماژول آزمایشی ژاپن را به ایستگاه می‌رساند مشارکت داشت(و نامش به عنوان پنجاهمین زن در فضا ثبت شد). او همچنین تحقیقات جامعی در مورد تنظیم حرارت بدن انسان و آزمایش و کنترل متابولیک در لباس‌های فضایی انجام داده است.

تصفیه آب در فضا

منابع آب در فضا ناچیز است به همین علت فضانوردان آموزش می‌بینند که از حداقل امکانات حداکثر استفاده را ببرند. سیستم تصفیه آب برای تزریق درون‌وریدی نمک باعث می‌شود تا خدمه بیمار یا مجروح در مأموریت‌های فضاییِ طولانی‌مدت‌ به طور راحت‌تری درمان شوند. بدین منظور در مأموریت ایوجن(IVGEN)، یک ابزار سخت‌افزاری خاص برای انجام این قابلیت توسعه یافته است. یکی از فضانوردان زن ناسا به نام تریسی کالدول دیسون(Tracy Caldwell Dyson) این ابزار سخت‌افزاری را در مأموریت طولانی‌مدت خود در سال ۲۰۱۰ در ایستگاه فضایی راه‌اندازی کرد.

تعمیر دستگاه‌های فضایی

هر چند برخی از فضانوردان صرفاً برای سرگرمی یا تغییر رکورد راه‌پیمایی‌های فضایی انجام می‌دهند، اما زنی به نام سونیتا ویلیامز(Sunita Williams) در دومین پرواز فضایی طولانی‌مدت خود در سال ۲۰۱۲ (که ۶ ساعت و ۲۸ دقیقه به طول انجامید)، سوئیچ اصلی یونیت گذرگاه برق (MBSU) و همچنین یک دوربین را روی بخش روباتیک ایستگاه فضایی بین‌المللی نصب کرد. ویلیامز همچنین در هفت راهپیمایی فضایی شرکت کرد و دومین زنی بود که به عنوان فرمانده ایستگاه فضایی انتخاب شد. او هم در شاتل فضایی و هم در سایوز سفر کرده و مأموریت بعدی وی پرواز با فضاپیمای جدید بوئینگ سی‌اس‌تی-۱۰۰ استارلینگر است که بخشی از برنامه‌های تجاری‌سازی ناسا در زمینه پروازهای فضایی سرنشین‌دار محسوب می‌شود.

انتهای پیام/۴۱۶۰/پ