روایت فرشته سپیدپوش از تخریب‌چی‌هایی که به دل کرونا زده‌اند/ پرستاری که فقط یک آرزو دارد
گروه استان‌های خبرگزاری آنا؛ پرستاری عشق می‌خواهد و از جان گذشتن. افرادی که رشته پرستاری را برای تأمین آینده شغلی خود انتخاب کرده‌اند، به این موضوع واقفند که باید دارای روحیه بالایی باشند.
تصور غلطی که در جامعه وجود دارد اینکه پرستاران پشت‌میزنشین بوده و فعالیت‌هایشان محدود به وصل کردن سرم، تزریق آمپول و گزارش دادن به پزشک است. این تصور غلط موجب شده بسیاری از مردم شناخت عمیقی از رسالت سنگین و حساس پرستاران نداشته باشند، در حالی که با از جان گذشتگی و ایثار همت خود را به کار می‌گیرند تا بیماران کمترین کمبودی را احساس نکنند.
از طرفی پرستاران نیاز دارند تا دانش و اطلاعات خود را به‌روز کنند تا گایدلاین‌های جدید(مجموعه‌ای نظام‌مند از آخرین و معتبرترین شواهد علمی) به این قشر در ارائه خدمات بهتر پرستاری ارائه شود.
نوع نگاه پرستار به بیمار نیز حائز اهمیت است، به این صورت که پرستاران باید با هوشیاری به بیماران بنگرند، نه صرفاً به‌عنوان بیماری که قصد درمان خود را دارد. همدلی بین پرستاران از دیگر نیازهای مجموعه بیمارستانی است که این مجموعه‌ها را در پیشبرد اهداف خود یاری خواهد کرد، داشتن روحیه بالای پرستاران به بیماران نیز منتقل و در نهایت موجب بهبود جسم آنان خواهد شد.
تنش در محیط کار در بازیابی سلامت جسم بیماران تأثیر منفی دارد و مجموعه‌های بیمارستانی و درمانگاهی باید سعی کنند تا حد امکان این تنش در مجموعه‌شان نباشد. همانگونه که اشاره شد مجهز کردن پرستاران به علم روز دنیا نیاز هر کشوری است و در ایران نیز باید علاوه بر تعبیه استانداردهای لازم، پرستاران را با دانش روز آشنا کنند.
یکی از نکات منفی که در حرفه پرستاری وجود دارد و بعضاً مورد انتقاد کارشناسان این رشته قرار دارد، تک‌بُعدی بودن این شغل است، در حالی که پرستاران باید علاوه بر حرفه شغلی به پژوهش و آموزش نیز مشغول باشند. پژوهش و آموزش علاوه بر بالابردن سطح حرفه پرستاری، پرستاران را به دانش روز تجهیز می‌کند و در نتیجه مجموعه‌های درمانگاهی می‌توانند با خیال راحت‌تر به بیماران خود رسیدگی کرده و عنان کار را به دست پرستاران بادانش بسپارند.
یکی از پرستارانی که دانش را در کنار شغل توأمان حفظ کرده و روزانه به دنبال بالابردن سطح علمی خود بوده، نسترن سیاحیان است. پرستاری که عاشقانه به حرفه خود می‌پردازد و سعی می‌کند در برخورد با بیماران علاوه بر صبر و حوصله روحیه از دست رفته بیمار را به وی بازگرداند.
خبرنگار خبرگزاری آنا در حاشیه مراسم قدردانی دانشگاهیان دانشگاه آزاد اسلامی واحد هشتگرد از کادر درمان بیمارستان امام جعفر صادق(ع) هشتگرد گفت‌وگویی را با سیاحیان ترتیب داده است که مشروح آن در پی می‌آید.
آنا: لطفا خودتان را معرفی کنید؟
سیاحیان: نسترن سیاحیان کارشناس پرستاری و از سال ۱۳۹۰ در بیمارستان امام جعفر صادق(ع) هشتگرد مشغول به‌کار هستم.
آنا: چرا پرستاری را برای ادامه حرفه شغلی انتخاب کردید؟
سیاحیان: عشق و علاقه به رشته پرستاری با گرایش‌های پیراپزشکی موجب شد این رشته را انتخاب کردم و از سوی دیگر این رشته بازار کار خوبی در کشور دارد.
آنا: خانواده‌تان با شغل پرستاری شما مشکلی نداشتند؟
سیاحیان: خانواده از مشوق‌های من در انتخاب رشته تحصیلی و شغل پرستاری بوده و هستند، از سوی دیگر اقتضای شغل پرستاری ایجاب می‌کند که به‌صورت شیفت در محل کار حاضر باشیم و قطعاً این موضوع تداخلی را بین کار و زندگی خانوادگی پیش می‌آورد که مدیریت این مسائل نیاز به همکاری دو طرف (بیمارستان و خانواده) دارد. با لطف خدا تاکنون توانسته‌ام آنچه که در حیطه مسئولیت من بوده (در بیمارستان و منزل) انجام دهم.
شاخص‌های پرستار نمونه
آنا: شاخص‌های یک پرستار نمونه چیست؟
سیاحیان: نخستین شاخص در مواجهه با بیماران، اخلاق و رفتار خوب است و از صبر و حوصله هم نباید به سادگی گذشت؛ چراکه بیشتر مراجعان از بیماران هستند و نحوه برخورد با آنان که دچار رنج و درد جسمی شده‌اند، بسیار مهم است. سعی می‌کنم در آن لحظه خود را جای بیماران قرار دهم و با آنان ابراز همدردی کنم.
آنا: انتظارات بیماران از حرفه پرستاری در مقایسه با گذشته تغییر یافته است؟
سیاحیان: در گذشته دانش پرستاری به‌صورت امروزی آکادمیک نبود و اکنون انتظارات از پرستاران بیشتر است، با برگزاری کلاس‌ها و دوره‌های آموزشی در بیمارستان‌ها سطح علمی و کیفی پرستاران ارتقا یافته و این موضوع موجب ارائه خدمات بهتر به بیماران شده است.
آنا: بهترین خاطره فعالیت پرستاری از دیدگاه شما چیست؟
در گذشته دانش پرستاری به‌صورت امروزی آکادمیک نبود و اکنون انتظارات از پرستاران بیشتر است.سیاحیان: در بیمارستان خاطرات خوب و بد با هم رخ می‌دهد، خاطرات خوب مربوط به بازگشت دوباره بیماران به زندگی است، مانند کودک ۵ ساله که به‌دلیل غرق‌شدگی پس از یک ساعت احیای قلبی و تنفسی امیدی به بازگشت او نبود؛ اما دوباره به زندگی برگشت و موجب خوشحالی پرستاران و خانواده خود شد.
آنا: کدام فرآیند در خدمت پرستاری بیمارستان نیاز به بهبود دارد؟
سیاحیان: اکنون جذب کمک‌بهیار در بیمارستان‌ها ضروری به نظر می‌رسد و با توجه به اینکه بعضی از بیماران هنگام مراجعه به بیمارستان همراه ندارند یا به‌دلیل محدودیت بخش‌ها اجازه حضور همراه به بیمار داده نمی‌شود، کمک بهیار موجب خدمت‌رسانی بهتر به بیماران می‌شود. در نتیجه این موضوع رضایتمندی بیماران و سریع‌تر آنان را به‌دنبال خواهد داشت.
آنا: استاندارد اعتباربخشی چه نقشی در بهبود خدمات پرستاری دارد؟
سیاحیان: اعتبارسنجی موجب ارتقای سطح علمی و کیفی کارکنان می‌شود و برای رعایت استانداردهای لازم باید اطلاعات پرستاران به‌روز باشد و این قشر از آخرین تغییرات در ارائه خدمات آگاهی داشته باشند.
فرقی میان بیماران و بستگانم برای خدمت‌رسانی نیست
آنا: اگر خدای ناکرده یکی از نزدیکان شما در بیمارستان بستری شود آیا رفتار متمایزی با او در پیش می‌گیرید؟
سیاحیان: پرستاران از درد بیماران ناراحت و از بهبودی آنها خوشحال می‌شوند و اینگونه نیست که بخواهیم یا بتوانیم به بستگان‌مان خدمات ویژه‌ای ارائه کنیم و فرقی بین آنان برای خدمت‌رسانی نیست.
آنا: در دوران شیوع پاندمی کرونا شرایط دشواری را سپری می‌کنید، درست است؟
سیاحیان: پرستاران واقعاً از زمان آغاز کرونا تاکنون عاشقانه برای بهبود حال بیماران از جان مایه گذاشته‌اند و بسیاری از مدافعان سلامت حتی جان خود را برای نجات جان دیگری داده‌اند، میدان کرونا دفاع مقدس دیگری است که تخریب‌چی‌های آن پرستاران بوده و شبانه‌روزی در حال خدمت‌رسانی هستند.
آنا: انتظارات شما از مسئولان چیست؟
سیاحیان: با توجه به اینکه بیشتر قشر پرستاران بیشتر از خانم‌ها هستند، شرایط زندگی و خانوادگی آنان باید مدنظر قرار گیرد و با توجه به اینکه در کشور ما نسبت پرستار به بیمار با کمبود شدیدی مواجه است در بیشتر مواقع مجبور به حضور بیش از موظفی در محل کار هستیم که این موارد با جذب پرستار رفع می‌شود.
از سوی دیگر اجرای قوانین در حوزه کاری پرستاری موجب افزایش انگیزه است، مانند اجرای قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری که بیش از ۱۴ سال از تصویب آن می‌گذرد؛ اما هنوز اجرایی نشده است.
آنا: روزی که آرزوی رسیدنش را دارید....
سیاحیان: آرزو دارم روزی فرا برسد که با حمایت مسئولان و ارتقای سطح پرستاری، پرستاران با علاقه و اشتیاق در محل کار حاضر باشند و شرایط انگیزشی به نحوی باشد که هیچکدام از همکاران وقتی بر بالین بیمار حاضر می‌شوند، دغدغه‌ای روحی ـ روانی و مالی نداشته باشند.
آنا: و کلام آخر...
سیاحیان: امیدوارم به‌عنوان عضو کوچکی از جامعه پرستاری گوشه‌ای از مسائل و مشکلات پرستاران را انعکاس دهم و روزی فرا برسد که از بیماری منحوس کرونا رهایی یابیم تا مردم با صلح و صفا در کنار خانواده‌هایشان زندگی کنند.
انتهای پیام/۴۰۷۸/۴۰۶۲/پ
انتهای پیام/