پلاستیک‌ها مهمانان دائمی رودخانه‌ها شدند
به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا، تحقیقات جدید دانشگاه لستر نشان می‌دهد زباله‌های پلاستیکی، بستر رودخانه‌ها را به مدت طولانی‌تری از آنچه قبلاً تصور می‌شد، مسدود می‌کنند.
ماکروپلاستیک(Macroplastic) یا زباله پلاستیکی با اندازه بیش از ۵ میلی‌متر بسیار کُندتر از آنچه قبلاً تصور می‌شد(یعنی با سرعت متوسط کمتر از ۰.۰۱ کیلومتر در ساعت) از رودخانه‌ها عبور می‌کنند و می‌توانند برای مدت زمان قابل توجهی در جای خود باقی بمانند.
اگر این آلودگی به طریقی رفع نشود نه تنها ممکن است زباله‌ها سرانجام در اقیانوس ظاهر شوند بلکه به احتمال زیاد بر حیات وحش و استفاده انسان از رودخانه‌ها نیز تأثیر منفی می‌گذارند. پلی‌اتیلن ترفتالات (PET) که یک ماده رایج برای بطری‌های پلاستیکی یک‌بارمصرف شناخته می‌شود، برای تجزیه به بیش از ۴۵۰ سال اشعه فرابنفش نیاز دارد.
یک مطالعه «اثبات مفهوم» (proof of concept) که یکی از نخستین تحقیقات این حوزه است به‌تازگی توسط رابرت نیوبولد(Robert Newbould)، محقق دانشکده جغرافیا، زمین‌شناسی و محیط زیست لستر، در کنار دکتر مارک پاول(Mark Powell) و میک ویلان(Mick Whelan) انجام گرفته است.
در طی این تحقیق ۹۰ نمونه بطری پلاستیکی PET در شاخه‌ای از رودخانه سور(River Soar) در نزدیکی ویستو در لستر ردیابی شد. میانگین مسافت حرکت هر ردیاب طی یک شبانه‌روز ۲۳۱ متر بود و بیشترین مسافت حدود ۱.۱ کیلومتر ثبت شد.
نیوبولد می‌گوید: «ما از این که بطری‌های پلاستیکی به‌راحتی در دام افتادند و مسافت نسبتاً کم آنها شگفت‌زده شده‌ایم. کار ما از برآوردهای تحقیقات دیگری که جریان حرکتی پلاستیک رودخانه به اقیانوس را بیش از حد ارزیابی کرده بود پشتیبانی می‌کند اما برای تأیید این امر به تحقیقات بیشتری نیاز است.»
در پایان آزمایش، محققان ۹۶ درصد از ردیاب‌های پلاستیکی را از سیستم رودخانه بازیابی کردند و همچنین سایر زباله‌ها را برای اطمینان از کاهش خالص آلودگی ماکروپلاستیک خارج کردند.
مرکز تحقیقات «دورنمای آب‌وهوایی» در دانشگاه لستر قرار دارد. در این مرکز، مطالعات کاربردی برای حل چالش‌های مهم جهانی در اختیار شرکای صنعتی قرار داده می‌شود.
موضوعات تحقیق این مرکز شامل روش‌های مشاهده زمین برای نظارت بهتر بر اکوسیستم، درک تعاملات انسان با محیط زیست، به علاوه چرخه آب و کربن است.
انتهای پیام/۴۱۶۰/پ
انتهای پیام/