صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۲:۲۳ - ۲۰ دی ۱۳۹۴
مدیر کل مطالعات اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران:

مناطق خوش‌خوراک تهران را بشناسید/ در مناطق 2، 3، 6 و 22 میانگین هزینه خوراک خانوار در بالاترین حد است

مدیر کل مطالعات اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران گفت: 23 درصد هزینه‌های شهروندان تهرانی برای تهیه مواد خوراکی صرف می‌شود و ایجاد یک الگوی مناسب تغذیه می‌تواند سلامت بیشتر جامعه را تضمین کند.
کد خبر : 60670

به گزارش گروه اجتماعی آنا به نقل از روابط عمومی و اموربین الملل سازمان زیباسازی شهر تهران، علی اصغر محکی با اشاره مطالعه پیرامون تغذیه و سلامت با عنوان «سنجش عدالت در سلامت در شهر تهران» اظهار کرد: از نظر نسبت هزینه‌های خوراکی به هزینه های غیرخوراکی، 23 درصد هزینه‌های شهروندان تهرانی، از نوع هزینه‌های خوراکی هستند. البته بین مناطق مختلف شهر این میزان متفاوت است.


به گفته وی از نظر تغذیه، یافته‌های این مطالعه نشان می‌داد که عوامل متعدد اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و فردی می‌توانند بر دریافت‌های غذایی افراد به ویژه از نظر دریافت کالری و همچنین وزن افراد موثر باشند بنابراین اینکه در ایجاد الگوهای تعذیه‌ای به سمت تبلیغات شهری برویم بسیار خوب است.


محکی با اشاره به تجزیه و تحلیل داده‌های این تحقیق افزود: در مناطق 2، 3، 6 و 22 که میانگین هزینه خوراک خانوار در بالاترین حد است، مصرف گروه‌های غذایی گوشت، لبنیات و میوه‌ها بالاترین مقدار است. در نظر داشته باشیم که مصرف این سه گروه غذایی می‌تواند نشان دهنده کیفیت الگوی غذایی خانوار باشد چون این سه گروه مواد غذایی نقش کمی در تامین کالری دارند و عمدتا باعث تامین ریزمغذی‌های مهمی مانند ویتامین‌ها و مواد معدنی همچون آهن، کلسیم و روی می‌شوند. از طرف دیگر این مواد در سبد هزینه خوراک خانوارها سهم بالایی دارند زیرا نوعا مواد غذایی گران‌تری هستند و از لحاظ قیمت قابل مقایسه با مواد تامین کننده کالری مانند نان، روغن، قند و شکر نیستند.


مدیر کل مطالعات و پژوهش شهرداری‌ تهران در ادامه به یافته‌های اشاره کرد و افزود: خانوارهای مناطق برخوردار، نه تنها این مواد غذایی را بیشتر مصرف می‌کنند و طبعا هزینه بیشتری را می‌پردازند بلکه مواد غذایی خریداری شده در این مناطق، قیمت بالاتری داشته‌اند که بخش مهمی از تفاوت قیمت، به ویژه در مورد گوشت و میوه، احتمالا ناشی از تفاوت کیفیت است.


محکی توجه به اصول ارتقاء آگاهی‌ها را یکی از بهترین روش‌های تغییر سبک زندگی و بهبود تغذیه شهروندان دانست و یادآور شد: ‌آگاهی‌ها را می‌توان از راه‌های مختلف بالا برد مانند آموزش‌های چهره به چهره و ارایه مشاوره‌های بهداشت و تغذیه سالم، اطلاع رسانی محیطی، برنامه‌های رسانه‌ای و بهره‌گیری از بستر فضای مجازی.


به گفته مدیر کل مطالعات اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران، شهرداری تهران برای بالا بردن دانش تغذیه و سلامت شهروندان، آمیزه‌ای متنوع از ظرفیت‌های ارتباطی را به کار گرفته است.


این دانش آموخته علوم ارتباطات و استادیار پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران اطلاع رسانی در قالب تابلوهای و بیلبوردهای شهری و فضاهای تبلیغات محیطی، هوشمندانه دانست و افزود: تبلیغات محیطی به گونه‌‌ای هوشمندانه در خدمت ارایه محتوای آموزشی قرار گرفته است و از بدیع‌ترین قالب‌های گرافیکی و طرح‌های هنری زیبا برای انتقال پیام استفاده شده است به گونه ای که علاوه بر جلب نظر شهروندان به این موضوع مهم، موجب ماندگاری پیام در ذهن آنان و یادآوری آن در زمان لازم ( مانند هنگام خرید، پخت و مصرف مواد غذایی) شده است.


عضو هیات مدیره انجمن علمی مدیریت اطلاعات ایران در ادامه گفت: بررسی‌های انجام شده درباره اثربخشی این نوع فعالیت‌ها بیانگر افزایش سطح دانش و آگاهی‌های شهروندان نسبت به موضوع سلامت و تغذیه سالم است. اما این که این ارتقاء آگاهی‌ها آیا لزوما منجر به اصلاح رفتار و الگوی تغذیه شهروندان شده است یا خیر باید درنظر داشته باشیم که همه چیز به تبلیغ و آموزش محدود و منحصر نمی‌شود، بلکه مولفه‌های مهم دیگری همچون درآمد، طبقه اجتماعی - اقتصادی، شیوه زندگی، اشتغال، و سطح تحصیلات نیز بر این موضوع اثرگذار است.


محکی افزود: رویکردهای یک بعدی و تک رشته ای برای شناخت کامل پیچیدگی‌ها و مدیریت بر مسائل مرتبط با سلامت، به ویژه در زندگی اجتماعی و فرهنگی شهرها کافی نیست و نیازمند رویکردهایی میان رشته‌ای و چند رشته‌ای بر اساس شواهد و پژوهش‌هاست.


انتهای پیام/

ارسال نظر