اردوهای خارجی باشگاه‌های ایرانی با جیب خالی
به گزارش گروه رسانه های دیگر خبرگزاری آنا به نقل از جام‌جم، پرسپولیسی‌ها که در روزهای گذشته از برپایی این اردو در دبی و باشگاه ایرانیان خبر داده بودند با وجود فراهم بودن مقدمات این سفر ظاهرا به دلیل مسائل مالی یا برخی مسائل غیر‌فوتبالی از برپایی این اردو صرف نظر کردند و هرچند گفته شد این باشگاه برپایی اردو در ترکیه یا کیش را قصد دارد جایگزین اردوی دبی کند با این حال بعید به نظر می‌رسد پرسپولیس به طور اورژانسی بتواند یک کمپ تمرینی مناسب در ترکیه پیدا کند و احتمالا تیم برانکو حداکثر در کیش اردو برپا خواهد کرد.
آنچه در این میان مورد توجه است این‌که در سال‌های اخیر در دو مقطع پیش فصل و نیم‌فصل، یعنی همزمان با برنامه‌های آماده‌سازی و تجدید قوای تیم‌های لیگ برتری بسیاری از این باشگاه‌ها برپایی اردوهای تدارکاتی برون مرزی را در دستور کار خود قرار می‌دهند، اردوهایی که بیشتر آنها در کشورهای همجوار امارات و ترکیه برپا می‌شود و در این میان با توجه به سادگی سفر به ترکیه عمدتا اردوهای باشگاهی و حتی ملی زیادی در سال‌های اخیر در ترکیه برپا شده است. این اردوهای ده یا 15 روزه در حالی در دستور کار این باشگاه‌ها قرار می‌گیرد که در این اردوها تیم‌های ایران در این کمپ‌های تمرینی با برخی باشگاه‌های محلی بازی‌های دوستانه‌ای برگزار می‌کنند؛ بازی‌هایی که از تعداد بالای گل‌های رد و بدل شده در آن، گویای کیفیت فنی آنهاست! هرچند گاهی همزمان با برپایی اردوهای تیم‌های ایرانی، برخی باشگاه‌های دسته اول ترکیه نیز حاضر به برگزاری بازی‌های دوستانه با تیم‌های کشورمان هستند اما با این حال دستاورد فنی این اردوها عمدتا مورد مناقشه بوده و حتی کادرفنی تیم‌هایی که در ترکیه یا حتی دبی اردو می‌زنند، اذعان دارند که در این اردو با توجه به فراهم بودن امکانات، عمدتا به تمرینات بدنسازی پرداخته‌اند.
تنگنای مالی و اردوهای تفریحی
با این‌که بسیاری از باشگاه‌های فوتبال کشورمان امسال به تبع شرایط اقتصادی کشور، با تنگنای مالی جدی مواجه‌اند، برپایی این اردوهای تدارکاتی بسته به امکانات کمپ تمرینی مد نظر، برگزاری یا عدم برگزاری بازی‌های دوستانه و مدت اقامت، حدود 200 تا 300 میلیون تومان آب می‌خورد؛ اردوهایی که اگر به اظهارات مربیان و بازیکنان شرکت‌کننده در آنها رجوع شود، می‌بینیم که از تاثیر روانی مثبت آنها خیلی سخن به میان می‌آورند و گویی نمی‌توان این شرایط روانی را در ایران فراهم کرد! در کنار این مساله و همچنین بحث پیگیری برنامه‌های بدنسازی، ظاهرا کادرفنی تیم‌ها به این دلیل اصرار دارند به اردوهای خارج از کشور بروند که محیطی ایزوله گونه‌ای برای بازیکنانشان فراهم آوردند و در دل این کمپ تمرینی به‌جد و تمام وقت بازیکنان را تحت کنترل خود داشته باشند. به هر ترتیب در ابتدای این فصل باز هم شاهد برپایی اردوی تیم‌های ایرانی در کشورهای همجوار بودیم و حتی تیم فوتبال امید نیز در دو مقطع در ترکیه اردو زد. در حال حاضر باشگاه خصوصی گسترش فولاد در آنتالیا کمپ تمرینی برپا کرده است و گفته می‌شود باشگاه سیاه‌جامگان، تراکتورسازی و سایپا نیز در صدد برپایی کمپ مشابه تمرینی در ترکیه هستند.
در این باره مازیار ناظمی مدیر کل روابط عمومی وزارت ورزش و جوانان و از اعضای شورای برون‌مرزی به جام‌جم گفت: وزارت ورزش از سال گذشته و در راستای اقتصاد مقاومتی به باشگاه‌ها و فدراسیون فوتبال همواره تاکید کرده است که این اردوها در داخل کشور برگزار شود. امیدواریم این مهم مدنظر آنها قرار گیرد.
غفلت از توریسم ورزشی
همه اینها در شرایطی است که صحبت از دغدغه‌های مالی و برپایی اردوهای خارج از کشور، جمع اضداد است و این تضاد جدی برای برخی باشگاه‌ها تلقی می‌شود . از طرفی حتی اگر بر برخی فعل و انفعالات دیپلماتیک رخ داده بین کشورمان با برخی کشورهای همجوار نیز چشم ببندیم، آنچه سال‌ها در این فوتبال حرفه‌ای مورد غفلت قرار گرفته و جای سوال دارد، بحث توسعه زیرساخت‌های اختصاصی در باشگاه‌هاست!
این درست که به باشگاه‌ها نمی‌شود در مورد برنامه‌ریزی و دخل و خرج آنها امر و نهی کرد و حداکثر کاری که می‌شود کرد نقد برنامه‌هاست، اما با این حال غفلت از توسعه زیرساخت‌ها در باشگاه‌ها و همچنین متولیان ورزش در این سال‌ها سوال‌برانگیز است. به اذعان اهالی فوتبال، یکی از ریشه‌های برپایی این اردوهای برون مرزی، نبود کمپ‌های تمرینی مجهز مانند کشورهای همجوار در ایران است. به طور طبیعی اگر چنین کمپ‌هایی وجود داشت، باشگاه‌ها می‌توانستند با هزینه کمتر و دغدغه بسیار کمتر به برپایی اردو در داخل کشور و در شرایط اقلیمی متفاوت اقدام کنند.
از طرفی چنانچه چنین کمپ‌هایی در کشور ساخته شود چه از طرف باشگاه‌ها، بخش خصوصی یا ادارات کل ورزش و جوانان استانها، علاوه بر نقشی که می‌تواند در توسعه ورزش همگانی و درآمدزایی داشته باشند، می‌توانند فرصت جذب توریسم ورزشی تلقی شوند و با شکل‌گیری اصولی و راه‌اندازی کمپ‌های پیشرفته تمرینی، امکان برپایی اردوهای تدارکاتی باشگاه‌های خارجی را در ایران فراهم آورد و برای اقتصاد کشور ارزآور بود. اما متاسفانه این نکته تا به حال به‌جد مورد توجه قرار نگرفته و به نظر می‌رسد همان طور که در بحث هتل سازی، سازمان‌های متبوع و متولی صنعت گردشگری یاریگر بخش خصوصی می‌شوند، ضروری است در بحث ورزش نیز در این رابطه هم خود ورزشی‌ها پیشقدم شوند و هم دیگران دست آنها را بگیرند!
انتهای پیام/