تهدید کاغذی ایران از سوی بایدن؛ واکنش، نمایش یا تحریک؟

به گزارش گروه جهان خبرگزاری آنا، دوشنبه شب که مصطفی الکاظمی، نخست‌وزیر عراق در واشنگتن به دیدار جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا رفته بود تا در خصوص روند خروج نیروهای نظامی ایالات‌متحده از عراق گفت‌وگو کند، اتفاق نادری رخ داد که توجه بسیاری از کارشناسان منطقه را به خود جلب کرد.

در این دیدار یک‌ تکه کاغذ یادداشت در دست چپ بایدن بود. روی این تکه کاغذ دو جمله نوشته شده بود با این بهانه که رئیس‌جمهور این دو مطلب مهم را در مذاکره با الکاظمی فراموش نکند یا اینکه تأکید بیشتری بر آن‌ها داشته باشد. این رفتار در عرف دیپلماتیک مخصوصاً در دیدار دوستانه دو مقام بلندپایه بسیار به‌ندرت اتفاق می‌افتد. البته در قالب یک سخنرانی یا کنفرانس خبری خیلی عجیب نیست اما در دست داشتن یادداشت در گفت‌وگویی دوستانه اصلاً مناسب به نظر نمی‌رسد آن‌ هم با وجود این همه دستیار و مشاوری که بایدن همیشه در کنار خود دارد.

بایدن در بلوف زدن پا جای پای بولتون گذاشته است

البته در اینکه بایدن به استناد بسیاری از گزارش‌های پزشکی دچار زوال عقل شده و ممکن است موضوعات مهم و حتی اسم فرد مقابل را فراموش کند، شکی نیست اما اینکه بر اساس یک سناریوی از پیش نوشته‌شده تکه کاغذی در درست چپ وی باشد تا دوربین‌های خبرنگاران بتوانند آن را بهتر شکار کنند خیلی ناشیانه بود. درواقع رئیس‌جمهور آمریکا درصدد این بود که یک پیام برای مقاومت عراق بفرستد و یک پیام برای ایران.

آنگونه که تصاویر گرفته شده توسط دوربین خبرنگاران نشان داده بایدن روی آن تکه کاغذ نوشته بود: «آمریکا آماده است به حملات علیه خود واکنش نشان دهد.» در جمله دوم هم نوشته بود: «ایران باید توقف حملات علیه آمریکا را جدی بشمارد.» این دو جمله یا این دو پیام با توافقی که بین آمریکا و عراق در حال انعقاد بود متفاوت بود زیرا الکاظمی، نخست‌وزیر و بایدن برای خروج نظامیان امریکا از عراق تا پایان سال جاری میلادی به توافق رسیدند. البته دو طرف توافق کردند که تعداد معدودی از نیروهای آمریکایی‌ها برای آموزش ارتش این کشور در عراق بمانند.

بایدن و بولتون زمانی دست به انجام چنین نمایش زدند که طرف مقابلشان در موضع بهتری قرار داشت یعنی اینکه نیروهای آمریکایی یا نیروهای همسو با آمریکا چه در عراق و چه در ونزوئلا دست برتر را در تحولات میدانی نداشته و ندارند

در اینجا به تفاوت سیاست واشنگتن در قبال عراق پی می‌بریم. از یک‌سو توافق بر این است که نظامیان ایالات‌متحده از عراق خارج شوند یعنی اینکه دخالت مستقیم در امور داخلی عراق نداشته باشند از سوی دیگر دو عبارت یادداشت شده توسط بایدن یعنی خط‌ونشان کشیدن برای مقاومت عراق و ایران می‌تواند به این معنی باشد که کاخ سفید به این زودی‌ها دست از منافعش در عراق بر نخواهد داشت.

اگر بخواهیم یک نمونه دیگر ازاین‌گونه پیام‌رسانی‌ها را بررسی کنیم باید به سال ۱۳۹۷ بازگردیم. در آن زمان جان بولتون، مشاور جنگ‌طلب و افراطی امنیت ملی آمریکا در دولت دونالد ترامپ درست در زمانی که ونزوئلا درگیر یک بحران سیاسی و امنیتی بود به همین روشی که آقای بایدن استفاده کرده کاراکاس را تهدید کرد و به‌نوعی از عزم کشورش برای دخالت نظامی در یک کشور دیگر پرده برداشت.

بولتون وقتی در جمع خبرنگاران بود تا با آن‌ها در خصوص موضع آمریکا در خصوص ناآرامی‌های ونزوئلا صحبت کند یک پرونده در دست داشت که روی آن نوشته بود: «آمریکا قرار است پنج هزار سرباز به کلمبیا اعزام کند» یا چیزی شبیه این تا بتواند با یک جنگ رسانه‌ای تا حدی ترس در دل دولت مستقل ونزوئلا بیندازد. بولتون برخلاف بایدن، اصراری به دیده شدن تصویر دست‌نوشته‌اش نداشت. متن دست‌نوشته دوجمله‌ای او به‌اندازه‌ای مهم بود که بلافاصله در رسانه‌های بین‌المللی بازتاب پیدا کرد تا جایی که سه مقام وزارت دفاع آمریکا در مصاحبه با شبکه خبری ان. بی.سی اعلام کردند که این خبر کذب است و قرار نیست که آمریکا هیچ نیرویی به کلمبیا یا ونزوئلا اعزام کند.

بیشتر بخوانید:

ادامه حملات به کاروان‌های لجستیک آمریکا در عراق

انفجار بمب در مسیر کاروان ائتلاف آمریکایی در عراق

به‌هرحال بایدن و بولتون زمانی دست به انجام چنین نمایش‌هایی زدند که طرف مقابلشان در موضع بهتری قرار داشت و نیروهای آمریکایی یا نیروهای همسو با آمریکا چه در عراق و چه در ونزوئلا دست برتر را در تحولات میدانی نداشته و ندارند. به عقیده کارشناسان، این‌گونه پیام‌های تهدیدآمیز تنها نشان از ضعف فرد تهدیدکننده دارند زیرا وی یا یک مقام مسئول دیگر می‌تواند با یک‌فاصله یکی دوساعته اصل موضوع را تکذیب کند درست مثل اتفاقی که در سال ۱۳۹۷ بعد از مصاحبه بولتون با خبرنگاران افتاد و مقامات نظامی آمریکا دست‌نوشته بولتون روی پرونده را با سیاست نظامی واشنگتن مربوط ندانستند.

در مورد نمایش بایدن هم مطمئناً اگر کار به‌ جایی برسد که مرجعی یا خبرنگاری از بایدن یا دستیارانش توضیح بخواهد آن‌ها خواهند گفت که سیاست کاخ سفید همان توافقی است که بین بایدن و الکاظمی منعقد شد که از یادداشتی روی یک‌ تکه کاغذ معتبرتر است.

به‌هرحال همین توافقی هم که صورت گرفت نوعی دهن‌کجی به تصمیم پارلمان عراق در دی‌ماه ۱۳۹۸ بود که خواستار خروج بی‌قیدوشرط همه نظامیان آمریکایی از عراق است. تصمیم پارلمان عراق پس‌ازآن گرفته شد که نیروهای نظامی آمریکا در یک عملیات تروریستی به دستور ترامپ به خودروی حامل سردار حاج قاسم سلیمانی، فرمانده شهید نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ابومهدی المهندس قائم‌مقام حشد الشعبی عراق در نزدیکی فرودگاه بغداد حمله کردند و این دو و چند نفر از مقامات مقاومت را به شهادت رساندند.

به دلیل غیرقابل‌اعتماد بودن مقامات آمریکایی، گروه‌های مقاومت عراقی بارها بر لزوم خروج نظامیان آمریکایی از عراق بر اساس مصوبه پارلمان این کشور تأکید کرده و گفته‌اند که حملات تا زمان خروج این نیروها ادامه خواهد یافت

لازم به ذکر است که توافق اخیر بین بایدن و الکاظمی دارای یک جدول زمانی است که به‌موجب آن مأموریت نیروهای آمریکایی در عراق تا پایان سال جاری به پایان خواهد رسید اما به گفته یکی از اعضای هیئت مذاکره‌کننده عراقی خروج نیروهای آمریکایی از عراق منحصر به نیروهای رزمی امریکا خواهد بود و اقدامات مستشاری و جنگنده‌های اف-۱۶ ارتش ایالات‌متحده همچنان ادامه خواهند داشت. این امر یعنی نادیده گرفتن مصوبه پارلمان عراق.

حمله به کاروان‌های آمریکایی در عراق نتیجه طبیعی اشغالگری است

به نظر می‌رسد که توافق اخیر بین آمریکا و عراق نقطه عطفی در پایان حضور نظامی آمریکا در منطقه نباشد به همین دلیل است که روزنامه آمریکایی «پولیتیکو» به نقل از چند مقام آگاه نوشته که توافق اخیر میان بغداد و واشنگتن به معنای پایان حضور نظامی امریکا در عراق نیست و نظامیان آمریکایی با مأموریتی جدید در این کشور باقی خواهند ماند.

در آخرین نمونه از عملیات ضد اشغالگری در عراق، بعدازظهر سه‌شنبه یک کاروان آمریکا در استان الدیوانیه (جنوب عراق) هدف حمله قرار گرفت. این کاروان حامل تجهیزات لجستیک برای نظامیان آمریکایی بود.

می‌بینیم که بعدازظهر همان روزی که صبحش مقامات ارشد بغداد و واشنگتن از توافق برای خروج نیروهای آمریکا از عراق صحبت کردند به کاروان لجستیک ایالات‌متحده حمله شد که به معنی عدم اطمینان مردم عراق به قول و قرار آمریکا است.

بیشتر بخوانید:

تکرار ادعاهای ضد ایرانی وزارت دفاع آمریکا

به دلیل غیرقابل‌اعتماد بودن وعده‌های مقامات آمریکایی، گروه‌های مقاومت عراقی بارها بر لزوم خروج نظامیان آمریکایی از عراق بر اساس مصوبه پارلمان این کشور تأکید کرده و گفته‌اند که حملات تا زمان خروج این نیروها ادامه خواهد یافت.

آمریکا همیشه مبارزه با تروریسم داعش را دلیل حضورش در عراق می‌داند. اواسط تیرماه بود که جوئی هود، دستیار موقت وزیر خارجه آمریکا با ادعای اینکه در جنگ با داعش همراه بغداد است، از گروه‌های عراقی خواست که کاری به نظامیان ایالات‌متحده نداشته باشند.

وی در آن زمان تأکید کرد: ما از شبه‌نظامیان عراقی می‌خواهیم، از آن‌ها خواهش می‌کنیم کاری با ما نداشته باشند و ما هم کاری با آن‌ها نخواهیم داشت تا بتوانیم با این دشمن مشترک، یعنی داعش بجنگیم.

در این میان مقامات نظامی و دیپلماتیک آمریکایی چه در دوره ترامپ و چه در دوره بایدن با فرافکنی قصد این را داشته‌اند که ناامنی در عراق به‌ویژه حمله به کاروان‌های لجستیکی آمریکا را به ایران و گروه‌های عراقی همسو با ایران نسبت دهند اما برای اثبات این مدعا هیچ سند محکمه‌پسندی ارائه نداده‌اند.

در مقابل، دستگاه دیپلماسی ایران هم که همیشه از استقرار ثبات در عراق حمایت کرده حمله به کاروان‌های کشور اشغالگر را نتیجه طبیعی اشغال دانسته و هرگونه اتهام علیه ایران مبنی بر مداخله در امور داخلی عراق را بی‌اساس دانسته است.

انتهای پیام/۴۱۵۵/پ