وقتی منتقدان جواد فروغی چشم خود را به روی ورزشکاران ارتش آمریکا می‌بندند

به گزارش گروه جهان خبرگزاری آنا، مشکل این نیست که عده‌ای از حضور یک ورزشکار از یک‌نهاد نظامی در مسابقاتی بین‌المللی ناخوشندند بلکه مشکل این است که معترضان نادانسته یا به‌عمد چشم خود را به روی حقایقی می‌بندند که لازمه اولیه حق‌طلبی است.

بهتر است بدانیم که جواد فروغی، متولد سال ۱۳۵۸ در شهرستان دهلران از استان ایلام، موفق شده است که در رشته تپانچه ۱۰ متر مردان در المپیک تابستانی ۲۰۲۰ مدال طلا دریافت کند. این مدال نخستین نشان تیراندازی ایران در بازی‌های المپیک بود. فروغی فارغ‌التحصیل رشته پرستاری و جزو کادر درمان بخش کرونای بیمارستان بقیة‌الله است. بیمارستان بقیه‌الله تحت مدیریت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است و به نیروهای مسلح کشور خدمات اراده می‌دهد.

فروغی با ۴۱ سال سن به‌عنوان مسن‌ترین مدال‌آور تاریخ ورزش ایران در المپیک‌ها لقب گرفته است. وی همچنین در مسابقات قهرمانی آسیا ۲۰۱۹ توانست دو مدال برنز، یکی در تپانچه بادی ۱۰ متر مردان و دیگری در تپانچه میکس تیمی (به همراه گلنوش سبقت‌الهی) به دست آورد.

آغوش باز اداره ورزش نیروهای مسلح به روی استعدادها

تا اینجا مشخص شد که جواد فروغی یک ورزشکار بااراده است که در کنار تحصیل و خدمت‌رسانی در کادر پزشکی کشور توانسته در یک رشته ورزشی هم خیلی خوب رشد کند. ازنظر مقررات ورزشی بین‌المللی هم هیچ منعی برای شرکت یک نظامی ورزشکار در مسابقات داخلی و خارجی وجود ندارد که هیچ، بلکه نظامیان مسابقات جهانی مختص به خود تحت عنوان شورای بین‌المللی ورزش‌های نظامی (سیزم) را دارا هستند. سیزم در ۱۸ فوریه ۱۹۴۸ در شهر نیس در فرانسه باهدف ایجاد پیوند میان مهارت‌های نظامی و رشته‌های ورزشی مرتبط تأسیس شد.

نیروهای مسلح آمریکا تا به حال ۴۴۶ ورزشکار به دوره‌های مختلف المپیک اعزام کرده‌اند و این ورزشکاران اعزامی توانسته‌اند ۱۱۱ مدال رنگارنگ برای کشورشان به دست بیاورند

پنج کشور فرانسه، هلند، بلژیک، دانمارک و لوکزامبورگ بنیان‌گذاران سیزم بودند. اما با عضویت آرژانتین، مصر و ۹ کشور اروپایی در سال ۱۹۵۰ و عضویت ایالات‌متحده آمریکا در ۱۹۵۱ این سازمان رفته رفته موقعیتی جهانی یافت. بالاخره در سال ۱۹۹۵، سیزم از سوی کمیته بین‌المللی المپیک به رسمیت شناخته شد و در همین سال اولین دوره بازی‌های ارتش‌های جهان در ایتالیا برگزار شد. هم‌اکنون ۱۲۷ کشور با سیزم همکاری دارند.

کشتی آزاد، کشتی فرنگی، اسکی، کاراته، پنج‌گانه دریایی، پنج‌گانه هوایی، پنج‌گانه مدرن، پنج‌گانه نظامی، تکواندو، تیراندازی، جهت‌یابی، چتربازی، دوچرخه‌سواری، سوارکاری، سه‌گانه، شنا، شمشیربازی، بدمینتون، فوتبال، قایق‌رانی، گلف، و هندبال رشته‌هایی هستند که شرکت‌کنندگان در رقابت‌های قهرمانی ارتش‌های جهان در آن‌ها باهم به رقابت می‌پردازند.

از بابت وجود مسابقات جهانی خاص برای نظامیان که موضوع واضح است اما در بسیاری از رقابت‌های قاره‌ای، جهانی، المپیکی و تورنمنت‌های بین‌المللی نظامیان از همه کشورهای جهان بدون محدودیت حضور دارند و برای کشورهای خود افتخارآفرینی می‌کنند.

بیشتر بخوانید:

نفرات منتخب ارتش برای شرکت در مسابقات جودوی سیزم فرانسه مشخص شدند

والیبال نیروهای مسلح ایران، کره جنوبی را هم برد

به‌عنوان‌مثال در همین مسابقات المپیک توکیو ۲۰۲۰ تعداد زیادی از ورزشکاران کشورهای هند و ایالات‌متحده آمریکا از نیروهای کادر و وظیفه نیروهای مسلح کشورشان هستند که ممکن است در عملیات نظامی یا امدادی هم انجام‌وظیفه کرده باشند.

سایت رسمی وزارت دفاع آمریکا اعلام کرده است در کاروان ورزشی که این کشور به المپیک توکیو اعزام کرده است ۱۹ ورزشکار و سه مربی نظامی حضور دارند.

ستوان یکم امبر انگلیش (اسکیت زنان)، گروهبان ستاد نائومی گراهام (بوکس زنان)، گروهبان ستاد نیکلائوس موورر (تیراندازی)، گروهبان ستاد سندرا اوپتاگرافت (تیراندازی زنان)، گروهبان سامانتا شولتز (پنج‌گانه مدرن)، گروهبان آمور الگزیری (پنج‌گانه مدرن)، گروهبان ایلدار حافظ‌اُف (کشتی فرنگی)، گروهبان وظیفه آلخاندرو سانچو (کشتی فرنگی)، گروهبان وظیفه برنارد کتر (دوومیدانی)، گروهبان پاتریک ساندرمن (تیراندازی)، گروهبان وظیفه ساگن مادالنا (تیراندازی زنان)، گروهبان وظیفه آلیسون ویز (تیراندازی زنان)، گروهبان فیلیپ یونگمن (تیراندازی اهداف پروازی)، ستوان یکم سام کندریکس (پرش با نیزه)، گروهبان ستاد جان استفانوویچ از نیروی دریایی (کشتی فرنگی) و ستوان یکم گارد ساحلی نیکول بارنز (قایق بادبانی)، ۱۶ نفری هستند که هم نظامی هستند هم ورزشکار برجسته و در قالب تیم آمریکا به توکیو اعزام شده‌اند.

به علاوه گروهبان ستاد اسپنسر مانگو به‌عنوان مربی کشتی، استوار یکم دنیس باوشر به‌عنوان مربی پنج‌گانه مدرن، و گروهبان ترنسی جنینگز به‌عنوان مربی تکواندو در المپیک توکیو حضور خواهند داشت. در ضمن الیزابت مارکز (شنا)، جان وین جاس (تیراندازی) و کوین انگوین (تیراندازی) سه نظامی آمریکایی دیگر هستند که در بازی‌های پارالمپیک توکیو ۲۰۲۰ شرکت خواهند کرد.

به‌غیراز تیم آمریکا نمونه‌های دیگری هم موجود است. کاریس آرتینگستال ۲۶ ساله که یک نظامی بریتانیایی است در رشته بوکس به‌عنوان نماینده این کشور در توکیو به روی رینگ خواهد رفت.

یک آزاداندیش واقعی نباید دیدگاه آمریکا را فصل الخطاب تعیین خوب و بد بداند

۱۲ نظامی هندی هم در تیم اعزامی این کشور به المپیک حضور دارند. آمیت پانگال (بوکس)، مانیش کائوشیک (بوکس)، ساتیش کومار (بوکس)، آویناش سابل (دوومیدانی)، نیجار چوپرا (دوومیدانی)، آریون لال‌جات و آرویند سینگ (روئینگ)، ویشنو ساراوانان (قایقرانی) و پاروین جادهاو (تیروکمان)، تاروندیپ رأی (تیروکمان)، ساندیپ کومار (دوومیدانی)، و گورپریت سینگ (دوومیدانی) همگی نظامیانی هستند که شایستگی لازم برای حضور در تیم اعزامی هند به المپیک توکیو را داشته‌اند.

حضور نظامیان آمریکایی در دیگر دوره‌های المپیک هم مشهود بوده است. به‌عنوان نمونه اندی سول نظامی آمریکایی که در افغانستان براثر انفجار مجروح شد در رشته اسکی صحرانوردی در بازی‌های پارالمپیک زمستانی ۲۰۱۰ ونکوور کانادا شرکت کرد و صاحب مدال برنز شد.

نمونه دیگر برد اسنایدر عضو نیروی دریایی ارتش ایالات آمریکا است که در مأموریتی در افغانستان در جریان یک انفجار بینایی‌اش را از دست داد. وی در بازی‌های پارالمپیک ۲۰۱۲ لندن در شنای ۴۰۰ متر آزاد مردان و شنای ۱۰۰ متر آزاد مردان صاحب دو مدال طلا شد و یک مدال نقره هم در ماده ۵۰ متر آزاد به دست آورد.

نمونه دیگر سام کندریکس عضو ارتش ایالات‌متحده در بازی‌های المپیک ۲۰۱۶ ریو موفق شد در رشته پرش با نیزه به مدال برنز دست پیدا کند.

مثال دیگر وینسنت هانکوک تفنگدار ارتش ایالات‌متحده است که توانست در بازی‌های المپیک ۲۰۱۲ لندن در رشته تیراندازی اهداف پروازی به مدال طلا دست پیدا کند.

با احترام به قهرمانان ورزشی راه را بر سیاسی کردن المپیک ببندیم

دیدیم که برخی از این نظامیان ورزشکار آمریکایی در اشغال افغانستان عضو نیروهای عملیاتی کشور خود بوده‌اند زیرا یک نظامی تابع دستور فرمانده خود است.

یک موضوع دیگر این است که در بسیاری از کشورها که دارای نیروهای نظامی قدرتمند هستند ازجمله ایران، ترکیه، هند، چین، روسیه و ایالات‌متحده، ورزش در نیروهای مسلح به‌صورت سازمان‌یافته و جدی دنبال می‌شود. اصلاً این کشورها در پی جذب نیروهای مستعد ورزشی در ساختار نظامی و انتظامی خود هستند تا در همان ساختار مدون که ذکر شد رشد یافته و افتخارآفرینی کنند.

نگاه غیرسیاسی به آوردگاه المپیک و دیگر رقابت‌های ورزشی بین‌المللی لازمه زنده نگه‌داشتن گردهمایی‌هایی است که به بهانه ورزش و رقابت و درواقع به هدف نزدیک کردن انسان‌ها با هر عقیده، رنگ، نژاد، و ملیت به یکدیگر برگزار می‌شوند

حال اشکال کار کجاست که ایران هم از یک نظامی که ورزشکار برازنده‌ای هم هست در مسابقات المپیک استفاده کند؟

یک موضوع مهم هم هست که باید حتماً واکاوی شود. می‌گویند فروغی کادر سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است و ایالات‌متحده هم سپاه پاسداران را به‌عنوان سازمان تروریستی شناسایی و تحریم کرده به همین دلیل، ادعا می‌کنند مدال فروغی باید از وی پس گرفته شود!

سؤال اینجاست: مگر ایالات‌متحده مرجع قانون‌گذاری در دنیاست؟ این کشور بنا بر منافع خود با یک سازمان ضدیت می‌کند و با یک نهاد یا سازمان دیگر دوستی. سپاه پاسداران یک نهاد قانونی در ایران است که مأموریت‌های مشخصی در حراست از انقلاب اسلامی برایش مشخص شده. حال وظایف قانونی این نیرو به مذاق واشنگتن خوش نیامده است. منظور از این مقدمه‌چینی این است که یک آزاداندیش واقعی نباید دیدگاه آمریکا را فصل الخطاب تعیین خوب و بد بداند. در حال حاضر تحریم‌های یک‌جانبه آمریکا علیه ایران، کوبا، سوریه، ونزوئلا و روسیه را بسیاری از کشورها و نهادهای بین‌المللی ظالمانه می‌دانند. در جریان توافق هسته‌ای موسوم به برجام هم‌پیمانان غربی آمریکا ازجمله انگلیس، فرانسه وآلمان به‌صورت ظاهری هم که شده مخالفت خود را با اعمال تحریم‌های یک‌جانبه آمریکا علیه ایران اعلام کردند. همین دو سه هفته پیش هم سازمان ملل خواستار لغو تحریم‌های یک‌جانبه آمریکا علیه کوبا شد.

بیشتر بخوانید:

سازمان ملل قطعنامه رفع تحریم کوبا را تصویب کرد

سازمان ملل تحریم‌های یک جانبه را محکوم کرد

به بیان دیگر، دیدگاه آمریکا نسبت به سپاه پاسداران فقط یک دیدگاه است و اصلاً مبنای حقوقی و اجرایی در برندارد. روی آوردن به این دیدگاه آمریکا برای کوبیدن یک فرد یا نهاد نهایت بی‌احترامی به شعور افکار عمومی است.

این در حالی است که بر اساس وب‌سایت مرکز رسانه‌ای وزارت دفاع آمریکا، تابه‌حال نیروهای مسلح این کشور ۴۴۶ ورزشکار به دوره‌های مختلف المپیک اعزام کرده‌اند و این ورزشکاران اعزامی توانسته‌اند ۱۱۱ مدال رنگارنگ برای کشورشان به دست بیاورند.

به نظر می‌رسد که نگاه غیرسیاسی به آوردگاه المپیک و دیگر رقابت‌های ورزشی بین‌المللی لازمه زنده نگه‌داشتن گردهمایی‌هایی است که به بهانه ورزش و رقابت و درواقع به هدف نزدیک کردن انسان‌ها با هر عقیده، رنگ، نژاد، و ملیت به یکدیگر برگزار می‌شوند. مطمئناً افکار عمومی بیدار در داخل و خارج کشور به آن سطح از بلوغ رسیده که حرف حساب و ناحساب را متوجه شود زیرا هرگونه اقدام به فضاسازی سیاسی آن‌هم علیه قهرمانان ورزشی یک کشور خیلی زود رنگ خواهد باخت زیرا ماه تا ابد پشت ابر باقی نخواهد ماند.

انتهای پیام/۴۱۵۵/