ناگفته‌هایی از رامسفلد، بنیان‌گذار دو جنگ آمریکا علیه افغانستان و عراق
به گزارش گروه جهان خبرگزاری آنا، رامسفلد که جوان‌ترین وزیر دفاع دولت جان فورد و پیرترین وزیر دفاع دولت جورج بوش پسر بود در دهه ۱۹۷۰ به پنتاگون راه یافت و در اندک مدتی چنان تبحری در به خاک و خون کشیدن کشورهایی همچون افغانستان و عراق یافت که زبانزد عام و خاص شد اما مرگش در روز جمعه یازدهم تیرماه نشان داد که حتی برای رسانه‌ها و افکار عمومی در کشور زادگاهش پشیزی ارزش نداشته است.
در یکی از نوارهای کاستی که از نیکسون به‌جامانده، وی رامسفلد را حرامزاده کوچک بی‌رحم خطاب می‌کند
رامسفلد در مناصب گوناگونی در دولت ریچارد نیکسون مشغول به کار بود. وی کاخ سفید را در سال ۱۹۷۳ ترک کرد تا به‌عنوان سفیر آمریکا در ناتو مشغول شود و زمانی که نیکسون استعفا داد، بازگشت و ریاست دولت انتقالی را بر عهده گرفت و پس‌ازآن هم به‌عنوان مدیر کاخ سفید در دولت جان فورد به کار گرفته شد. وی تا سال ۱۹۷۵ مدیر کاخ سفید بود و پس‌ازاینکه همه نیروهای آمریکایی ویتنام را ترک کردند در اکتبر ۱۹۷۵ به سمت وزیر دفاع ارتقاء یافت.
استعداد شگرف رامسفلد در انجام سیاست‌های جنایت‌کارانه آمریکا
در دوره‌ای که رامسفلد در زمان نیکسون و فورد در کاخ سفید و ناتو مشغول به کار بود امپراتوری آمریکا درزمینهٔ کشتار، مثله کردن و آتش زدن کشاورزان ویتنامی برای حمایت از یک دولت فاسد و غیر مردمی اما هم‌پیمان آمریکا هر توان داشت به کار گرفت.
در یکی از نوار کاست‌هایی که از نیکسون به‌جامانده، رئیس‌جمهور وقت آمریکا رامسفلد را با لحنی تشویقی، حرامزاده کوچک بی‌رحم خطاب می‌کند. بهتر است بدانیم چه شخصی ممکن است این نوع تحسین را از نیکسون به دست آورد، مردی که به‌طور غیرقانونی علیه دشمنان سیاسی داخلی خود توطئه کرد و بر میزان کشتار در ویتنام، لائوس و کامبوج نظارت و راهبری کامل داشت. به‌جز سال اول خدمتش در دوره نیکسون، رامسفلد مستقیماً در ماشین جنگی امپریالیسم درگیر بود.
بیشتر بخوانید:
اگر استانداردهایی که ایالات‌متحده برای محاکمه جنایتکاران جنگی اسیرشده پس از جنگ جهانی دوم برای مقامات آمریکایی اعمال می‌کرد برای مقامات واشنگتن هم کاربرد داشت همین خدمت در ماشین جنگی ایالات‌متحده برای رامسفلد کافی بود تا وی نیز محاکمه و مجازات شود.
اما این تازه اول جنایات رامسفلد بود. بیشترین مشارکت شخصی وی در اقدامات غیرانسانی در دوره دوم به‌عنوان وزیر دفاع روی داد. وی دست به اشغال افغانستان زد تا طولانی‌ترین جنگ تاریخ افغانستان را آغاز کرده باشد. توجیه رسمی این حمله امتناع دولت طالبان در افغانستان از تحویل اسامه بن‌لادن سرکرده شبکه تروریستی القاعده به واشنگتن پس از حملات ۱۱ سپتامبر اعلام شد.
رامسفلد از پایه‌گذاران زندان گوانتانامو
به‌طور مداوم، این اصل که پناه دادن به تروریست‌ها زمینه کافی برای جنگ است، به کوبا اجازه می‌دهد تا میامی را بمباران کند. این بهانه آمریکا همچنین می‌تواند برای ایجاد تنش و درگیری بین بسیاری از کشورهای جهان و راندن جهان به‌سوی آشوب و جنگ بکار گرفته شود.
در سال ۲۰۰۶ ولفگانگ کالک دادستان برلین علیه رامسفلد به دلیل ارتکاب به جنایت علیه بشریت اعلام‌جرم کرد اما هرگز پای رامسفلد به این دادگاه باز نشد
در خلال سال دوم وزارت دفاع رامسفلد در دولت بوش، یک طرح اشغال یک کشور دیگر اجرا شد. بوش, رامسفلد، چنی و دیگر خلاف‌کاران عراق را اشغال کردند. اما توجیه آن‌ها ضعیف‌تر از توجیه حمله به افغانستان بود. حمله به عراق به این بهانه بود که صدام حسین دیکتاتور رژیم بعثی عراق امکان داشت از تسلیحات کشتارجمعی استفاده کند یا آن‌ها را در اختیار القاعده قرار دهد. عراق در سال ۲۰۰۳ اشغال شد و ده‌ها هزار بی‌گناه کشته شدند.
از سال ۲۰۰۳ تابه‌حال عراق روز خوش ندیده است و با بحران‌هایی ازجمله ظهور داعش روبرو شد. هنوز هم جنگنده‌های آمریکایی هرازگاهی مناطقی از عراق را بمباران می‌کنند و هنوز در عراق نیروی نظامی آمریکایی جولان می‌دهد. در افغانستان هم پس از دو دهه اوضاع مشابه است.
تخریب زیرساخت‌های این دو کشور و کشتار مردم را که در کنار بحران آوارگان جنگی قرار دهیم تازه متوجه می‌شویم که رامسفلد چه تیشه‌ای به ریشه منطقه غرب آسیا و کشورهای مسلمان زد.
در دوره رامسفلد به بهانه مبارزه با تروریسم بسیاری به زندان گوانتانامو انتقال یافتند و تحت بازجویی‌های غیرقانونی و شکنجه‌های روحی و روانی قرار گرفتند.
در سال ۲۰۰۶ ولفگانگ کالک دادستان برلین علیه رامسفلد به دلیل ارتکاب به جنایت علیه بشریت اعلام‌جرم کرد اما هرگز پای رامسفلد به این دادگاه باز نشد.
تنها جمله‌ای که می‌تواند پس از مرگ رامسفلد بجا باشد این است ای‌کاش رامسفلد زنده بود و به دلیل جنایت‌هایش در دادگاهی صالح محاکمه و مجازات می‌شد.
انتهای پیام/۴۱۵۵/
انتهای پیام/