ورود اورژانس اجتماعی به چند پرونده کودک‌آزاری در مشهد

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا به نقل از شهرآرا، نازنین چهار ساله که از تاریخ بیست‌ و هشتم مهر ماه امسال در بیمارستان امام‌ رضا(ع) مشهد با مرگ دست‌ و پنجه نرم می‌کرد، با تلاش پزشکان دلسوز این مرکز درمانی از مرگ حتمی نجات یافت و به آغوش زندگی بازگشت.

با دستورات صریح مقام قضایی و پیگیری‌های اورژانس اجتماعی١٢٣‌ سازمان بهزیستی خراسان‌رضوی، دختر چهارساله به یکی از مراکز نگهداری کودکان سازمان بهزیستی تحویل داده شد تا زندگی جدیدی را در سایه دلتنگی‌های خود تجربه کند.

زندگی دختر خردسال در کنار مادر و ناپدری کریستالی که از راه گدایی روزهای سخت و نکبت‌بار زندگی خود را می‌گذرانند به صلاح او نیست و نمی‌تواند آینده‌ای روشن برایش ترسیم کند.

اگرچه او هیچ‌گاه تصویری از خاطرات تلخ زندگی در کنار مادر معتاد و ناپدری‌اش که با آب جوش بدن نحیفش را سوزانده بود، از یاد نخواهد برد.

رهایی نوزادان در خیابان

در هفته‌ای که گذشت، دو خانواده که به موادمخدر اعتیاد داشتند، نوزادان چندروزه خود را در هوای سرد، بی‌رحمانه رها کردند و مثل پدر و مادر نازنین چهارساله متواری شدند. این دو نوزاد نیز پس‌از هماهنگی‌های قانونی، با دستورات مقام قضایی به یکی از شیرخوارگاه‌های سازمان بهزیستی در مشهد تحویل داده شدند.

اما کودک دیگری که قربانی اعتیاد والدینش بوده و در یکی از مهدهای کودک بود، با هوشیاری مربی وظیفه‌شناس این مرکز شناسایی شد. درپی گزارش این مربی، موضوع به پلیس و سازمان بهزیستی اعلام شد و حمایت‌های لازم ازطریق اورژانس‌اجتماعی١٢٣‌ برای این طفل معصوم به عمل آمد.

پناه امن قانون برای یک فرشته

خوشبختانه با احساس مسئولیت مسئولان مهدکودک و با حمایت سازمان‌های مسئول، فرشته شش‌ساله نیز از دست پدر و مادر شیشه‌‌ای‌ خود که با توهمات خطرناک، ممکن بود هر لحظه از سوی آن‌ها، هدف صدمه و آسیب قرار گیرد و همچنین پدربزرگ و دایی‌هایش که آن‌ها نیز در منجلاب اعتیاد غوطه‌ور بودند و نمی‌توانستند پشتوانه و حامی‌اش باشند، نجات یافت و به یکی از مراکز سازمان بهزیستی کشور تحویل داده شد.

واقعیت این است کودکانی که در یک خانواده معتاد رشد می‌کنند، ممکن است هیچ نقطه امن و پناهگاهی در محیط خانه خود نداشته باشند؛ چون افرادی که کودکان باید به آغوش آن‌ها پناه ببرند، خودشان از مشکلات ناشی از بیماری اعتیاد در عذاب هستند و نمی‌توان از آن‌ها انتظار داشت که بتوانند توجه و محبت کافی به فرزندان خود داشته و آن‌ها را به‌طورکامل تحت حمایت خود قرار دهند.

در کنار نقش‌هایی که دولت می‌تواند برای آگاهی و آموزش همگانی به مردم، پیشگیری از وقوع و پیگیری قاطعانه «پدیده اعتیاد» ایفا کند، این خود افراد هستند که باید با خودکنترلی و تقویت مهارت «نه»گفتن به خواسته‌های نامعقول دیگران، تمرین و آموزش مهارت‌های پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی، دفاع از حق خود و... را در فاصله‌گرفتن از چنین‌آسیب‌هایی ایفا کنند.