دعوای اوباما با کنگره جنگ زرگری نیست/ لغو تحریم‌ها نیازمند رای کنگره است
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، بخش بزرگی از حزب دموکرات، بخشی از جمهوری‌خواهان و مهم‌تر از همه نخبگان آمریکا و افکارعمومی که از جنگ‌های مدام خسته شده‌اند، از توافق هسته‌ای حمایت می‌کنند و روز‌به‌روز به تعداد حامیان توافق هسته‌ای در آمریکا افزوده میشود.
در خصوص جدال داخلی دموکرات‌ها با کاخ سفید و تنش جمهوری‌خواهان تندرو با اوباما با امیرعلی ابوالفتح، کارشناس مسائل آمریکا گفت‌وگویی داشتیم که در در ادامه می‌خوانید.
تحلیلی‌هایی مبنی بر اینکه اختلاف کنگره و کاخ سفید بر سر وضع تحریم‌های جدید علیه ایران، اختلاف ساختگی و جنگ زرگری است، چقدر به واقعیت نزدیک است؟
من به این مساله اعتقادی ندارم، به دلیل اینکه این مساله یک موضوع بسیار حساس و حیاتی برای ایالات متحده آمریکا است. از دید مقامات آمریکایی اصلی‌ترین تهدیدی که علیه آمریکا و متحدین این کشور وجود دارد، برنامه هسته‌ای ایران است و اگر ایران به توانایی ساخت تسلیحات اتمی دست پیدا کند؛ از نظر آنها موازنه قدرت در خاورمیانه برهم می‌خورد و در عین حال کشوری دیگر به جمع تولیدکنندگان سلاح اتمی اضافه میشود. همچنین از نظر آمریکایی‌ها این مساله خطری نیز برای امنیت اسرائیل خواهد بود.
بنابراین این موضوع، مساله‌ای حساس و بسیار با‌اهمیت برای آمریکایی‌ها است و همین اهمیت آن باعث به وجود آمدن این اختلاف‌ها شده است و دلیلی ندارد که دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان جنگ زرگری در آمریکا به راه انداخته باشند. البته این بدان معنا نیست که آنها نقش «پلیس بد و پلیس خوب» را بازی نخواهند کرد.
اما آن چیزی که دولت دموکرات آمریکا و جمهوری‌خواهان این کشور به دنبالش هستند، تاثیر توافق احتمالی یا عدم توافق بر آینده آمریکا است. این موضوع تاثیر زیادی بر تحولات این کشور خواهد گذاشت و همچنین نقش اساسی در انتخابات ریاست‌جمهوری این کشور در آینده خواهد داشت. به همین دلیل دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان به دنبال بهره‌برداری از این مساله هستند. بنابراین استفاده از تعابیری چون جنگ زرگری و جنگ تبلیغاتی با واقعیت‌های موجود تطابق ندارد.
اوباما چطور می‌تواند کنگره‌ای که اکثریت آن در اختیار جمهوری‌خواهان است را برای توافق با ایران راضی کند؟
در حال حاضر یک اختلاف‌نظر در داخل آمریکا وجود دارد. کاخ سفید معتقد است که هر توافقی که با ایران به امضا برسد نیازی به تصویب کنگره ندارد. در قانون اساسی ایالات متحده آمریکا آمده است پیمان‌های بین‌المللی که دولت آمریکا امضا می‌کند باید به تایید کنگره برسد. البته سنا و نه مجلس نمایندگان آمریکا در این مسائل ورود می‌کند.
اما دولت آمریکا معتقد است تفاهم‌نامه با ایران و نتیجه مذاکرات یک توافق‌نامه بین‌المللی نیست. بنابراین نیازی نیست که در کنگره به رای گذاشته شود.
شبیه این دیدگاه در ایران نیز وجود دارد.
بله این دیدگاه هم تا حدودی در جمهوری اسلامی ایران وجود دارد و دولت ملزم نیست که تفاهم‌نامه هسته‌ای را در مجلس شورای اسلامی به رای بگذارد.
پس این جدال از کجا نشات می‌گیرد؟
یک طرحی را باب کورکر و لیدنسی گراهام دو سناتور جمهوری‌خواه دنبال می‌کنند و خواستار این هستند که این طرح در کنگره به تصویب برسد. اگر این طرح تصویب شود براساس آن دولت ملزم میشود توافق‌نامه احتمالی را به اطلاع کنگره برساند. هرچند هنوز معلوم نیست این تنها «به اطلاع رساندن» است با به رای گذاشتن و تصویب کنگره.
اما کاخ سفید در قبال این اقدامات اعلام کرده است که این مساله را نخواهد پذیرفت و هر تصمیم کنگره را وتو خواهد کرد. بنابراین مشخص نیست که در پایان این کشکمش دولت آمریکا ملزم شود این تفاهم‌نامه را به رای بگذارد یا خیر.
جدا از به رای گذاشتن توافق احتمالی هسته‌ای، موضوع تحریم‌ها چه سرانجامی خواهد داشت؟
جدا از اینکه این توافق‌نامه به رای گذاشته شود یا نشود، اما لغو تحریم‌ها نیازمند نظر کنگره است. تنها کنگره آمریکا می‌تواند تحریم‌هایی که علیه ایران وضع کرده است را لغو کند و حالا که جمهوری‌خواهان دست بالا را در کنگره دارند معلوم نیست که چه اتفاقی خواهد افتاد.
علت حمایت برخی از دموکرات‌ها از وضع تحریم‌های جدید علیه ایران چیست؟
در ساختار سیاسی آمریکا نمایندگان ملزم نیستند که از تصمیمات حزب‌شان حمایت کنند. برخی از این دموکرات‌ها تحت تاثیر لابی صهیونیست‌ها هستند و لابی اسرائیل هم تلاش می‌کند که با نفوذی که دارد نتیجه را به نفع خود هدایت کند.
در کل برخی از دموکرات‌ها اصولا راهکار دولت اوباما را راهکار صحیحی نمیدانند و معتقدند که اوباما بیش از اندازه به وعده‌های ایران خوشبین است و زیادی به ایران اعتماد کرده است و در کنار اینها گروه دیگری از دموکرات‌ها معتقدند برای تقویت دولت در پای میزمذاکره باید از مواضع رادیکال استفاده شود تا ایران به دلیل نگرانی از وضع اقتصادی پای میز مذاکره امتیازاتی را واگذار کند.
مجموعه این عوامل باعث میشود تا برخی از آنها در این مساله به گروه جمهوری‌خواهان بپیوندند اما تعدادشان زیاد نیست. سناتوری چون رابرت منندز که اخیرا نیز با اوباما رئیس‌جمهوری این کشور درگیری لفظی داشته است یکی از دموکرات‌هایی است که به جمهوری‌خواهان نزدیک شده است.
اما اینکه چه تعداد از دموکرات‌ها از منندز حمایت کنند، واقعا مشخص نیست. در کنار این مسائل باید این موضوع را هم مورد توجه قرار داد که روز گذشته 11 تن از دموکرات‌های کنگره طرح جلوگیری از تصویب تحریم‌های جدید علیه ایران را دنبال کردند.
پیش‌بینی شما از این تحولات چیست؟
پیش‌بینی در عرصه سیاست بسیار دشوار است ولی برآیند تحولات نشان می‌دهد که آن گروهی که مخالف به نتیجه رسیدن مذاکرات هسته‌ای هستند یا تلاش می‌کنند تحریم‌های جدید وضع کنند، موقعیت‌شان رو به تضعیف است زیرا تمامی اعضای حزب‌جمهوری‌خواه از این گروهی که به دنبال تصویب تحریم‌های جدید هستند، حمایت نمی‌کنند.
حتی به نظر می‌رسد اگر بنا باشد تحریم جدیدی به رای گذاشته شود، در روز رای گیری تمامی جمهوری‌خواهان از آن حمایت نخواهند کرد. زیرا برخی جمهوری‌خواهان می‌دانند که تنها راه رسیدن به توافق با ایران، میز مذاکره است. حتی برخی از مقامات جمهوری‌خواه نیز تحلویحا اشاراتی به این مساله داشته‌اند.
انتهای پیام/
انتهای پیام/