شهرداری سیاست‌زده؛ علت انباشت چالش‌های بزرگ در پایتخت
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، شهرهای بزرگ چالش‌های بزرگ دارند و حل چالش‌های بزرگ نیازمند برنامه‌های دقیق و قابل اجرا است. تهران به عنوان بزرگترین شهر ایران و دومین شهر بزرگ در منطقه غرب آسیا مدیریت‌های مختلفی را به خود دیده است. طرح‌ها و پروژه‌های عظیمی که آثار آن بعد از دهه ها با پایتخت همراه است.
از همان سال‌های پس از مشروطه که بلدیه‌ی طهران تاسیس شد تا امروز که مستاجران ساختمان بهشت یکی پس از دیگری جای خود را به بعدی واگذار می‌کنند منصب شهرداری ترکیبی از سیاست‌گذاری فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و شهرسازی را تجربه کرده و چنان که باید، شهرداری نهادی تک بعدی نبوده است.
با این وجود در برخی دوره‌ها شهرداری تهران بیش از آن که نهادی مدیریتی و خدماتی باشد، به نهادی صرفا سیاسی بدل شده است، تا حدی که بسیاری از گزینه‌های شهرداری و شورای شهر بدون داشتن اندک تجربه‌ای در حوزه مدیریت شهری و صرفا به دلیل قرابت به جریان‌های سیاسی و گاه سوابق اجرایی در نهادهای سیاسی وارد این میدان شده‌اند.
غلبه‌ی نگاه سیاسی به شهرداری موجب چند آسیب جدی در این سال‌ها شده است. نخست آنکه بسیاری از مجربین و افراد دارای تخصص و ایده صرفا به دلیل عدم قرابت با گروه حاکم بر شهرداری کنار گذشته می‌شوند و دیگر اینکه شهرداری و نهادهای زیر مجموعه آن به محلی برای سیاست‌گذاری جناحی بدل می‌شود حال آنکه شهرداری نهادی عمومی و موظف به خدمات دهی به همه مردم یک شهر است. سوم و از همه مهمتر اینکه تمرکز وفعالیت گروه‌های سیاسی در شهرداری‌ها موجب نادیده گرفتن اولویت‌های اصلی و تل‌انبار شدن چالش‌ها و ابرچالش‌های شهر تهران شده است.
کارشناسان شهری معتقدند در حال حاضر چهار ابر چالش پیش روی مدیریت شهری تهران وجود دارد که تمام گروه‌های مدعی در انتخابات پیش رو با آن دست و پنجه نرم خواهند کرد و باید برای حل آن برنامه‌ی منسجم و قابل اجرا داشته باشند. این چهار ابرچالش پاییتخت عبارت‌اند از: ترافیک آزاردهنده، هوای مسموم‌کننده، بودجه شکننده شهرداری و خدمات شهری ناعادلانه.
توضیح ابعاد مختلف هر کدام از ابر چالش‌ها می‌تواند موضوع چند پرونده ویژه باشد و در این یادداشت نمی‌گنجد اما پر واضح است سیاسی شدن انتخابات شورای شهر و رقابت در رویکرد سیاسی به جای ارایه برنامه تا چه حد می‌تواند حواس رای دهندگان را از چالش‌های اساسی پرت کند.
از این رو ملاک شهروندان در انتخابات شورای ششم به جای شخص و جناح سیاسی باید به برنامه متکی باشد یا به عبارتی باید بر سر برنامه‌های مدنظر برای تهران تا ۱۴۰۴ و پس از آن باشد. برنامه‌های مطلوب اداره تهران تا سال ۱۴۰۴ باید به عنوان یک عیارسنج برای انتخاب نامزدهای شورای شهر جدید عمل کند.
شهردار آینده پاییتخت با رای شورای شهر آینده(به شکل غیرمستقیم توسط مردم) انتخاب خواهد شد.
منبع: نورنیوز
انتهای پیام/
انتهای پیام/