ایران جایگاه فضایی خود را دست کم نگیرد/ ایرانی‌ها به‌جای ناسا، برای سازمان فضایی خود تلاش کنند
به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا، نجوم و فضا همواره به‌عنوان یکی از جذاب‌ترین شاخه‌های علمی شناخته می‌شود. بنا بر گزارش دفتر امور فضایی سازمان ملل یا یونوسا(UNOOSA) حدود ۴۰ سازمان فضایی در سراسر جهان مشغول به کارند که از مشهورترین آنها می‌توان به ناسا، روسکاسموس، سازمان ملی فضایی چین و آژانس فضایی اروپا اشاره کرد.
در سازمان‌های فضایی، مأموریت‌ها و پروژه‌های فضایی برنامه‌ریزی، پیاده‌سازی و مدیریت می‌شود. تاریخچه این سازمان‌ها به آغاز عصر فضا در ۱۹۵۷ باز می‌گردد. اگرچه قسمت اعظم تحقیقات فضایی توسط اخترشناسان با تلسکوپ‌های زمینی انجام شده است، اما کار اصلی سازمان های فضایی، انجام اکتشافات به صورت فیزیکی توسط فضانوردان و کاوشگرها است. معمولاً سازمان‌های فضایی بودجه‌های کلانی را برای اهدافی همچون پرتاب ماهواره، کاوشگر، فضاپیما، اعزام فضانورد، انجام پژوهش‌های خارج از جو و... دریافت می‌کنند. به این بهانه تصمیم گرفتیم با یکی از دانشمندان موشکی ناسا گفت‌وگو کنیم.
کوین دی‌بروین به‌عنوان مهندس سیستم در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در ایالت کالیفرنیا در زمینه‌های گوناگونی فعال بوده است. او در مأموریت فضایی مرتبط با یکی از اقمار جالب توجه سیاره مشتری نقش عمده‌ای را برعهده داشت. دی‌بروین همچنین در بیش از ۳۰ مأموریت فضایی با ناسا همکاری داشته است. بخش دوم گفت‌وگوی اختصاصی سرویس علم و فناوری آنا با وی به شرح زیر است:
آیا کسی در میان مشاهیر تاریخ نجوم معاصر بوده که بتوانید بگویید الگوی شما در طول مراحل زندگی بوده است و بخواهید قدم در جا پای او بگذارید؟
نه، واقعاً کسی به آن صورت نیست. هومر هیکام جونیور الهام‌بخش من از فیلم «اکتبر آسمان» بود اما کسی وجود ندارد که بخواهم دقیقاً مسیر او را دنبال کنم یا جای او باشم. من اولین «کوین جی دی‌بروین» روی زمین هستم!
در ناسا چگونه در مورد یک تصمیم(به‌عنوان مثال کاوش در مریخ یا اعزام فضانورد به ماه) به نتیجه می‌رسند؟
ناسا برنامه‌های بلندمدتی دارد. سرآغاز اتخاذ چنین تصمیماتی در برنامه‌هایی تحت عنوان «تحقیقات ۱۰ ساله» کلید می‌خورد. نتیجه تحقیقات می‌تواند نشان دهد که فرضاً یک جرم آسمانی خاص یا یک حوزه علمی، بیشترین پتانسیل را برای پاسخ به پرسش‌های بزرگ ناسا داراست. بر این اساس برخی مأموریت‌ها از اهمیت بالایی برخوردار هستند و بقیه به‌عنوان پیشنهادهای در دسترس نگریسته می‌شوند. تیم‌های مختلف ناسا پرپوزال‌هایی را تهیه می‌کنند و امیدوارند بتوانند برای مأموریت‌های خود بودجه دریافت کنند. در نهایت تصمیم توسط تیمی که در ستاد مرکزی ناسا قرار دارد گرفته می‌شود. آنها پیشنهادها را بررسی می‌کنند و از بهترین‌ها تقدیر می‌کنند.
آیا فکر می‌کنید رقابت فضایی بین کشورهای مختلف اتفاق مثبتی است و همه کشورها باید برای کشف ماورای زمین با هم متحد شوند؟
به اعتقاد من، همه ما باید به همکاری‌های بین‌المللی و همچنین تعامل مبتنی بر اعتماد متقابل با شرکت‌های دولتی و خصوصی تن دهیم. ما در یک زمین و یک سیاره قرار داریم و یک گونه حیات هستیم، باید بتوانیم در کنار هم کار کنیم و این اصلاً چیز عجیبی نیست و به غیر از این جای تعجب دارد.
من بسیار تأکید دارم که ایرانی‌ها باید به جای اینکه بخواهند وارد ناسا شوند، تلاش کنند برای سازمان فضایی کشور خودشان کار کنند.
ما از برنامه‌های تلویزیونی و اینترنتی می‌دانیم که آزمایشگاه پیشرانه جت(JPL) مکان مهمی در ناساست و به عنوان مثال در فرود مریخ‌نورد «استقامت» مشاهده کردیم که JPL اتاق کنترل محسوب می‌شد. لطفاً برای مخاطبان آنا توضیح دهید که متخصصان در این آزمایشگاه چه کاری انجام می‌دهند؟
آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا مسئول تمام اکتشافات روباتیک منظومه شمسی است. از مریخ‌نوردهای سیاره سرخ گرفته تا فضاپیمای جونو در مدار سیاره مشتری، کاسینی در مدار زحل و فضاپیماهای وویجر که از کنار پلوتو عبور کردند، تحت مدیریت و نظارت JPL، طراحی، توسعه و ساخته شدند. به عبارت دیگر کار این آزمایشگاه، انجام مأموریت‌هایی خارج از جو زمین است که مستقیماً فضانورد انسانی در آن دخیل نیست.
بخش دیگری از فعالیت‌های JPL در حوزه رصد سیاره زمین است. آزمایشگاه پیشرانه جت در ابتدا غالباً روی فناوری‌های پیشرانه جت فعالیت می‌کرد؛ اما سرانجام به مکانی که امروزه می‌بینید تبدیل شده و دامنه پروژه‌ها و کارکردهایش گسترش یافته است.
به یک جوان ایرانی که همچون شما مشتاق است در زمینه نجوم و فضا به فعالیت بپردازد، چه توصیه‌ای دارید؟
تا آنجا که می‌توانید مطالعه کنید و بیاموزید و سعی کنید خود را درگیر پروژه‌های تحقیقاتیِ که جنبه عملیاتی دارند، کنید. من بسیار تأکید دارم که ایرانی‌ها باید به جای اینکه بخواهند وارد ناسا شوند، تلاش کنند برای سازمان فضایی کشور خودشان کار کنند. بشریت برای رشد و پیشرفت حداکثری در حوزه نجوم و کاوش‌های فضایی باید بتواند با یکدیگر همکاری کند و ما به تعامل با سازمان‌های فضایی سراسر جهان احتیاج داریم.
در صورت امکان، راجع به علایق خود صرف نظر از فضا و نجوم صحبت کنید.
من اعتقاد دارم افراد باید در کنار فعالیت شغلی و علایق شخصی خود به سلامتی و تناسب اندام نیز بها دهند. شخصاً به ورزش‌های رزمی علاقه دارم و یک مبارز نینجا هستم. همچنین پیش از این در زمینه بدنسازی و پرورش اندام فعالیت داشتم. ورزش در زندگی من (و فکر می‌کنم زندگی همه انسان‌ها) کلیدی است و کمک می‌کند فرد در تصمیمات ذهنی بهتر عمل کند و کنترل نفس خود را به دست داشته باشد تا به رشد و پیشرفت مستمر دست یابد.
انتهای پیام/۴۱۶۰/پ
انتهای پیام/