آیا گشایش سفره مردم به انتخابات ۱۴۰۰ گره خورده است؟

به گزارش خبرنگار اقتصاد کلان و بودجه گروه اقتصاد خبرگزاری آنا، در شرایطی وارد سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری می‌شویم که نرخ تورم ۴۵ درصد و تورم نقطه‌ای نیز بالای ۲۰۰ درصد است، کارگران و بازنشستگان این تورم را با تمام وجود درک کرده‌اند و سیر بیکاری صعودی است، از سوی دیگر دولت دوازدهم ریشه بیشتر ناملایمات موجود در اقتصاد کشور را به تحریم، خروج آمریکا از برجام و نگاه به غرب گره زده و مدام در حال القا و تکرار آن است به‌طوری‌که بسیاری غافل از نگاه به داخل تنها راه‌حل خروج از اقتصاد منفی را توافق با دولت آمریکا می‌دانند، بنابراین انتخابات ۱۴۰۰ رنگ و بوی متفاوتی با انتخابات پیش‌ازاین داشته و فرد منتخب نیز باید متفاوت باشد.

بعد از اعلام کاندیداهای تأیید صلاحیت شده برای شرکت در انتخابات ۱۴۰۰، رقابت تبلیغاتی آن‌ها آغاز می‌شود اما کدام‌یک مورد اقبال قرار خواهد گرفت چرا که طرف مقابل آن‌ها مردم شعارزده‌ای هستند که دیگر به وعده‌ووعیدها اعتمادی ندارند.

ازآنجایی‌که طی سالیان گذشته نمایندگان اصلاح‌طلبان، اصول‌گرایان و میانه‌روها با هدف گرفتن معیشت مردم با شعارهایی از این جنس آمده‌اند بنابراین طرح چنین شعارهایی در سیزدهمین دوره از انتخابات ریاست جمهوری دور از انتظار نیست چرا که طبق آمار حدود ۸۰ درصد مردم در دهک‌های محروم یعنی دهک‌های ۱، ۲ و ۳ جمع شده‌اند و جلب نظر آن‌ها به معنای پیروزی در انتخابات ۱۴۰۰ است؛ اما در شرایطی که کاندیداها با آماجی از بی‌اعتمادی یا بی‌اعتنایی مردم به شعارها و وعده‌های اقتصادی روبه‌رو هستند تنها راهکار بازگرداندن اعتماد چیست؟

اکنون‌که در آستانه انتخابات سیزدهمین دوره ریاست جمهوری قرار داریم، چگونه باید بین نامزدهای انتخابات ۱۴۰۰، صالح‌ترین شخص را برگزینیم؟

شعار نه! برنامه عملیاتی ارائه دهید

احمد بخارایی، جامعه‌شناس و عضو هیئت‌علمی دانشگاه معتقد است: کاندیداهای ریاست جمهوری فقط برای اقشار ضعیف شعار می‌دهند و صحبت روشن و واضحی در خصوص معیشت مردم، خط فقر مطلق، خط فقر نسبی و اینکه چه برنامه‌هایی دارند عنوان نمی‌کنند، به عبارتی کاندیداها فقط شعاری و کلی حرف می‌زنند.

وی ادامه داد: در حال حاضر حدود ۸۰ درصد اعضای جامعه در دهک‌های ۱ و ۲ و ۳ (دهک‌های محروم) کمترین درآمد را دارند، حدود ۱۵ درصد در دهک‌های ۴ تا ۷ (دهک‌های متوسط) و حدود ۵ درصد در دهک‌های ۸ به بالا (دهک‌های پردرآمد) هستند.

 این استاد دانشگاه تصریح کرد: دهک متوسط در حال تبخیر شدن و نزول پیدا کردن به دهک‌های پایین است.

بخارایی، ضمن انتقاد از سیاسی‌کاری برخی کاندیداها و ورود به عرصه مدیریت کشور با برچسب‌هایی چون چپ، راست یا میانه‌رو گفت: دوقطبی شدن جامعه چه تبعاتی همراه دارد؟ به‌جای سیاسی‌کاری بگویید چه برنامه عملیاتی دارید؟

وی با اشاره به ۲ رویکرد موجود در برابر کاندیداها درخصوص رسیدگی به معیشت مردم گفت: در نظام رفاه اجتماعی می‌توانیم به دنبال اجرای رویکرد توانمند کردن اجتماعی یا اجرای رویکرد امدادرسانی برویم. کاندیداها باید بگویند این‌ها چه تفاوتی باهم دارند؟ و با چه برنامه‌ای کدام رویکرد را اجرا خواهند کرد.

اصغر سلیمی عضو کمیسیون اقتصادی مجلس می‌گوید: دیگر زمان وعده وعید دادن کاندیداهای تصدی ریاست قوه مجریه نیست چرا که کشور با مشکلات و مسائل پیچیده‌ای روبه‌روست که برطرف کردن آن‌ها با شعار ممکن نبوده و تنها نیاز به داشتن برنامه کارشناسی  با قابلیت اجرایی و حضور نخبگان در عرصه تصمیم‌گیری است.

راه‌حل مشکلات اقتصادی از دریچه اقتصاد می‌گذرد نه سیاست

محمد خوش‌چهره اقتصاددان می‌گوید: گره زدن رونق تولید و دیگر گشایش‌های اقتصادی به تسهیل روابط خارجی سمّ مهلک است. متأسفانه حل بعضی از مشکلات به عوامل برون‌زا گره خورده که این موضوع اصلاً درست نیست. ما باید در بخش قاچاق و یا واردات که یکی از موانع مهم رونق تولید است سیاست‌گذاری‌های مناسبی را اعمال کنیم، علاوه بر این در بخش نظارت و استانداردسازی نیز عملکرد مثبتی صورت نگرفته است.

وی ادامه داد: البته افراد دلسوزی در کشور وجود دارند اما این عدم درک صحیح باعث می‌شود تا مصادیق بیرونی و امیدهای واهی به تولید ملی و رونق آن گره بخورد، به‌عنوان نمونه چندین سال است بحث برجام و مناسب‌سازی روابط مطرح است که همین موضوعات اولویت اصلی برای تحقق رونق تولید قرار گرفته است البته بنده تلاش برای مناسب‌سازی روابط در عرصه بین‌المللی را اقدامی مؤثر می‌دانم اما نباید رفع مشکلات را به این موضوع گره بزنیم. قائل شدن به این مطلب یک سم مهلک برای اقتصاد به شمار می‌آید.

خوش‌چهره تصریح کرد: تصمیم‌گیران در دولت و مجلس بعضاً باور درستی از تولید ملی ندارند و حتی توسعه تولید ملی را با موضوعاتی از جمله سرمایه‌گذاری خارجی و یا روش‌های مناسب‌سازی روابط در معاملات جهانی جست‌وجو می‌کنند که این موضوع اصلاً درست نیست. هویت‌دهنده اقتصاد ملی تولید ملی است، به‌نحوی‌که اگر درآمد مالی کشور متأثر از تولید ملی باشد به‌طور حتم اقتصاد کشور مسیر پیشرفت را طی خواهد کرد و همه از این درآمد منتفع خواهند شد اما وقتی درآمد ملی متأثر از تولید ملی نباشد و ما این موضوع را به متغیرهای خارجی وصل کنیم به‌طور حتم آسیب‌پذیر خواهیم شد.

احسان سلطانی پژوهشگر اقتصاد نیز معتقد است: امروز راه نجات اقتصاد کشور رونق تولید است اما رانت و سوءمدیریت‌ها مانع اجرای این موضوع شده است. جالب اینجاست سال گذشته با افزایش قیمت ارز برخی از صنایع بزرگ به‌خاطر عدم کاهش قیمت‌ها اجناس خود را احتکار می‌کردند، چرا با آن‌ها برخورد نشد؟ به‌نظر می‌رسد دست‌های پشت‌پرده خواستار تشدید رکود در اقتصاد کشور هستند تا درنهایت تن دادن به مذاکرات را راه نجات کشور عنوان کنند، درحالی‌که این موضع اشتباه مطلق بوده و به‌نوعی خیانت به کشور است.

انتخابات ۱۴۰۰ متفاوت‌ترین انتخابات از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون خواهد بود چرا که امید بسیاری از مردم به این رویداد مهم کشور گره خورده است.  مردم گشایش سفره‌های بیش‌ازحد کوچک‌شده خود را در دستان توانمند سیزدهمین رئیس‌جمهور کشور می‌بینند و باید فارغ از بحث‌های سیاسی و جناحی فقط به‌صورت شفاف به معیشت جامعه پرداخت تا دوباره امید در دل‌ها زنده شود.

انتهای پیام/پ