در جریان این حمله دو نارنجک دستی به شیشه جلو و شیشه کنار اتوبوس برخورد کرد و چند نارنجک دیگر هم به اطراف اتوبوس‌های در حال حرکت پرتاب شد که خوشبختانه به اتوبوس‌ها برخوردی نداشت. این اتفاق وحشتناک، باعث شد برای چند ثانیه کنترل هر دو اتوبوس حامل بازیکنان و اعضای تیم از دست برود و حتی برای دیگر خودروهای عبوری خطر آفرین شد اما با شجاعت راننده‌های اتوبوس، اتفاق بدتری رخ نداد.
این حمله، وضعیت به شدت بد و پر استرسی بین اعضای تیم ایجاد کرد چون هر لحظه بیم آن می‌رفت که با چند مرحله بودن این حمله، تهدیدهای دیگری برای اعضای تیم فوتبال پرسپولیس ایجاد شود. این در حالی بود که بازیکنان و دیگر اعضای تیم برای به حداقل رسیدن آسیب‌های احتمالی، بخشی از مسیر را در اتوبوس و روی صندلی‌ها نیم‌خیز بودند.
در جریان برخورد مواد انفجاری به اتوبوس‌ها بر اثر شوک ناشی از انفجار و کور شدن دید راننده به دلیل دود حاصله، یکی از اتوبوس‌ها درحال منحرف شدن از مسیر خود بود که با هوشیاری راننده شرایط تحت کنترل قرار گرفت که در غیر این‌صورت فاجعه‌ای غیر قابل تصور روی داده بود. خطری که دیگر خودروهای عبوری را هم تهدید می‌کرد.
این اتفاق در شرایطی روی داد که جامعه فوتبال ایران هنوز خاطره حمله سنگین و خودروی حامل مدیران باشگاه پرسپولیس در اصفهان و در سال ۱۳۸۲ را فراموش نکرده است و اتفاقی که برای سرباز احمدی به دلیل برخورد چنین مواد منفجره‌ای حادث شد نیز فراموش‌شدنی نیست.
به محض رسیدن اتوبوس حامل سرخپوشان به ورزشگاه، منصور قنبرزاده سرپرست دبیرکلی فدراسیون فوتبال، حسین زرگر ناظر داوری، سهیل مهدی، رئیس کمیته مسابقات سازمان لیگ و ناظر بازی و حسین شریفی، سرپرست دپارتمان روابط عمومی فدراسیون فوتبال، از نزدیک همه چیز را مشاهده کرده و در جریان این اتفاقات قرار گرفتند.
انتهای پیام/۴۱۲۷