قبل از مصدومیت حدادی هم به مدال‌آوری او امیدی نداشتم/ دوومیدانی بعد از المپیک به یک خانه‌تکانی اساسی نیاز دارد/ مسئولان پشت یک مدال المپیک پنهان شدند
حسین غلامی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه ورزش خبرگزاری آنا، درباره وضعیت احسان حدادی و مصدومیتی که در فاصله دو ماه مانده به المپیک برای او به وجود آمده است، گفت: در المپیک امیدی برای کسب مدال نیست و حتی من با توجه به اتفاقی که برای احسان حدادی رقم خورده است و از ناحیه دیسک کمر دچار آسیب‌دیدگی شده امیدی ندارم که حتی او از مرحله رده‌بندی هم بتواند بالا بیاید. امیدوارم که آسیب‌دیدگی حدادی برطرف شود اما وضعیت برای کسب مدال او در المپیک ناامیدکننده است. حدادی به لحاظ سنی در شرایطی نیست که رکوردشکنی کند بلکه او باید رکوردی که دارد را حفظ کند و وقتی آسیب‌دیدگی پشت سر هم به وجود می‌آید، نشان می‌دهد که فشار مضاعف در تمرینات وجود دارد. او 9 سال پیش در المپیک لندن موفق به کسب مدال نقره شد اما آن زمان چه توانایی داشت و حالا چه توانایی دارد؟ بعد از المپیک لندن حدادی بارها تحت عمل جراحی قرار گرفت.
حتی نتوانستیم یک نفر دیگر را جایگزین حدادی کنیم
وی افزود: البته طبیعی است که بدن او رو به افول باشد اما سؤال اصلی این است که چرا 9 سال بعد از مدال المپیک حدادی نتوانستیم یک نفر دیگر را جایگزین او کنیم؟ چرا نتوانستیم با همان رکورد، حدادی را حفظ کنیم؟ این نشان می‌دهد که احسان حدادی و دیگر ورزشکارانی که این‌طور مطرح می‌شوند، جرقه‌ای کوچک در گوشه و کنار ایران هستند که متأسفانه ما نتوانستیم این جرقه‌ها را افزایش دهیم تا به یک چراغ پرفروغ تبدیل شوند. در فدراسیون دوومیدانی مسئولان پشت همان جرقه پنهان شدند و در این سال‌ها کاری برای پشتوانه‌سازی انجام ندادند. من قبل از اینکه چنین مصدومیتی برای احسان حدادی به وجود بیاید، امیدی برای کسب مدال او نداشتم، به این خاطر که کاملاً به صورت واقع‌بینانه نگاه می‌کنم. حدادی بعد از المپیک لندن چه رکورد خوبی کسب کرد که نزدیک به همان رکورد لندن باشد؟ او رفته رفته افول کرد که البته طبیعی است.
صدمه یک ورزشکار به منزله هشدار برای فدراسیون است
کارشناس دوومیدانی اظهار کرد: حدادی تاکنون سه المپیک را شرکت کرده و المپیک توکیو چهارمین حضور اوست. طبیعی است که در چنین شرایطی دوومیدانی‌کار رفته رفته افت می‌کند. متأسفانه در فدراسیون دوومیدانی هیچ پشتوانه‌سازی صورت نگرفت و پنهان شدن پشت یک مدال و هزینه‌های بی‌محابا باعث شد که دوومیدانی الان چنین شرایطی پیدا کند. صدمه و حادثه برای یک ورزشکار دو مقوله جداست. حادثه به این معنی است که اتفاقی غیرقابل پیش‌بینی در هنگام پرتاب دیسک برای یک ورزشکار رقم بخورد اما صدمه در حین تمرین نشان می‌دهد که به بدن ورزشکار فشار آمده. چرا باید ورزشکاری مثل احسان حدادی دچار صدمه شود؟ این نشان می‌دهد که ما تنها از یک ورزشکار توقع مدال داریم و هیچ پشتوانه‌سازی برای بعد از او انجام نمی‌دهیم. صدمه یک ورزشکار به منزله هشدار برای فدراسیون مربوطه است که بیش از اندازه به آن ورزشکار فشار نیاورد و او را در همان شرایط حفظ کند و به دنبال جایگزین و پشتیبان برایش باشد.
برای حدادی باید به اندازه مدال طلای آسیا هزینه کنند
غلامی در واکنش به هزینه‌هایی که برای احسان حدادی پرداخت شد، عنوان کرد: حدادی جایگاه خاصی در ورزش و به خصوص در دوومیدانی دارد. او مدال المپیک لندن را در کارنامه خود دارد که بسیار ارزشمند است اما نکته قابل توجه این است که بعد از کسب مدال نقره در المپیک لندن چقدر برای او هزینه شد؟ و قبل از به دست آمدن آن مدال چه هزینه‌های پرداخت شد؟ بعد از المپیک لندن چه اتفاقی برای احسان حدادی افتاد؟ او چه عملکرد شگفت‌آوری انجام داد؟ هیچ! البته این صحبت‌ها به این معنی نیست که احسان حدادی را باید فراموش کنیم. من بارها گفته‌ام که او جایگاه ویژه‌ای در دوومیدانی ایران دارد اما عملکرد و رکورد او در این چند ساله نشان داده است که حدادی دیگر نمی‌تواند در المپیک به مدال برسد اما او همچنان ورزشکار تاپ ایران در بازی‌های آسیایی است و باید به اندازه مدال طلای بازی‌های آسیایی برای او هزینه کرد و در کنار آن، جایگاه و احترهام ویژه برای او قائل شد.
ورزشکارسالاری آفت ورزش ایران شده است
وی عنوان کرد: متأسفانه در ورزش ایران شأن دو کلیدواژه پهلوانی و قهرمانی حفظ نشد. ما همان‌طور که برای قهرمان شدن یک ورزشکار هزینه می‌کنیم تا او بتواند در میدان‌های بین‌المللی مدال‌آور باشد، باید پهلوانی همان ورزشکار را هم حفظ کنیم. بها دادن بیش از اندازه به تک‌ورزشکاران،پهلوانی را از بین می‌برد و این موضوع می‌تواند آفت ورزش ایران باشد. حدادی ورزشکاری است که مدال المپیک و آسیا را در کارنامه خود دارد و اگر هزینه‌ای هم برای او پرداخت شده است، حداقل در کارنامه خودش مدال دارد اما تفتیان چرا باید این قدر مورد توجه قرار بگیرد؟ او الان در فرانسه بسر می‌برد و تا نزدیک المپیک هم در همان کشور حضور دارد. در این چند ساله تفتیان نتوانسته موفقیت چندانی به دست آورد و غیر از مسابقات آسیایی که به دلیل غیبت چندین ورزشکار به مدال طلا رسید، چه آورده دیگری برای ورزش ایران داشته است؟ در همان مسابقاتی که تفتیان موفق به کسب مدال طلا شده بود، رضا قاسمی دو سال قبل از آن با رکوردی بهتر از تفتیان به مدال برنز رسید به این خاطر که در آن مسابقه حریفان قدرتمندی داشت. باید این تابوشکنی در ورزش ایران اتفاق بیفتد و یک بار با ورزشکارسالاری مقابله شود. متأسفانه علم روز دنیا می‌گوید تفتیان تا به الان نتیجه نگرفته و بعد از این هم نتیجه نخواهد گرفت و مسئولان فدراسیون باید به جای سرمایه‌گذاری روی یک ورزشکاری که تاکنون درخششی نداشته است، به دنبال استعدادیابی باشندتا بتوانند جایگزین او را پیدا کنند.
حضور پیرجهان در المپیک انگیزه برای شگفتی‌سازی در آسیا می‌شود
کارشناس دوومیدانی در مورد وضعیت مهدی پیرجهان برای کسب سهمیه المپیک گفت: امیدوارم که پیرجهان بتواند از طریق رنکینگ به المپیک راه پیدا کند. این میدان برای او انگیزه‌ای می‌شود که شگفتی‌ساز باشد. البته نه در میدان المپیک بلکه در مسابقات آسیایی. اگر پیرجهان به المپیک راه پیدا کند، باید تست شود. او ابتدای راه است و به عنوان یک ورزشکار دوومیدانی‌کار می‌تواند شگفتی‌ساز باشد. فدراسیون جهانی دوومیدانی در تیر ماه آخرین رنکینگ دوومیدانی‌کاران را منتشر می‌کند و امیدوارم پیرجهان بتواند با رنکینگ، مجوز حضور در المپیک را به دست بیاورد.
دوومیدانی بعد از المپیک به یک خون تازه نیاز دارد
غلامی گفت: فدراسیون دوومیدانی تاکنون عملکرد خوبی داشته است اما نیاز است که بعد از المپیک یک خانه‌تکانی اساسی در مورد برخی ورزشکاران انجام دهد و خون تازه‌ای به دوومیدانی تزریق کند. نیاز است که این رشته بازسازی و استعدادهایی در ماده‌های مختلف کسب شود. هیئت‌های استانی باید فعالیت داشته باشند و من بارها گفته‌ام که نیاز است رؤسای هیئت‌ها ماهیانه به یک کارگروه ویژه جواب و گزارش کار خود را به آنها بدهند. اگر رئیسی در یک هیئت کار نمی‌کند، بی بروبرگرد باید کنار گذاشته شود. در چنین شرایطی می‌توانیم استعدادهای ناب دوومیدانی را در گوشه و کنارایران کشف کنیم و به آینده امیدوار شویم. هیچ ایرادی ندارد که در ابتدای کار به مدال نرسیم اما مهم این است که کار زیربنایی در حال انجام است و دیر یا زود به نتیجه خواهیم رسید.
انتهای پیام/4057/
انتهای پیام/