به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، «قرارداد ویلموتس شامل ۳ وضعیت است؛ اول اینکه ۲ میلیون یورو به ضررمان تمام شد. مرحله دوم، نحوه قرارداد با این سرمربی بود که ۶ میلیون یورو برای‌مان آب خورد. از طرف CAS محکوم شدیم. رای دستیاران ویلموتس هم باقی مانده است. اگر در CAS شکست بخوریم، درمجموع مبلغ ۱۰ میلیون یورو، میزان خسارت ویلموتس به فوتبال ایران است. امضاکنندگان قرارداد ویلموتس باید خسارت را از جیب‌شان بپردازند.»
این تازه‌ترین صحبت‌های سیداحسان قاضی‌زاده هاشمی، عضو فراکسیون ورزش مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با برنامه فوتبال برتر است. در این مدت رسانه‌ها بارها چرتکه انداختند تا مشخص شود فوتبال ایران با ندانم‌کاری‌های مدیران وقت چقدر متضرر شده است. کار به مصادره ساختمان‌های فدراسیون و باشگاه پرسپولیس هم کشید و تبعات آن قرارداد یکطرفه و ترکمانچای‌گونه همچنان دامن‌گیر فوتبال ماست؛ قراردادی که ماحصلش سومی ایران در گروه مقدماتی جام‌جهانی و به‌خطر افتادن صعود به مرحله نهایی مقدماتی آن‌هم برای اولین‌بار بوده است.
سوال مهم اما این است که چرا مدام صحبت از لزوم برخورد با عاملان امضای این قرارداد ننگین می‌شود، اما اتفاقی نمی‌افتد؟ چرا کسی شفاف‌سازی نمی‌کند که این پرونده مهم در چه مرحله‌ای قرار دارد و چرا افراد دخیل در آن مشغول زندگی عادی هستند گویی که هیچ تخلفی مرتکب نشده‌اند؟
قاضی‌زاده اعلام کرده که مطالبه پیگیری این قرارداد در سال ۹۹ جزء ۱۰ پرونده موجود بود که مردم خواستار مشخص شدن مقصران این پرونده بودند، اما شاید لازم است از او بپرسیم چرا همکارانش در مجلس خصوصا آنها که مسئول رسیدگی به این پرونده هستند به او توصیه می‌کنند که این‌قدر در این خصوص تند نرود و تلاش می‌کنند با سروصدای کمتر کار را پیش ببرند!
در شرایطی که خیلی از چهره‌های مطرح در سطوح بالا به دلایل مختلف دادگاهی و محکوم شدند، چه اتفاقی افتاده که عاملان عقد یک قرارداد ترکمانچای‌گونه همچنان در سمت‌های دیگر مشغول فعالیتند و کسی آن‌طور که باید یقه‌شان را نمی‌گیرد؟ شایعاتی درباره نفوذ متهمان شنیده می‌شود. صحبت از تلاش برای تغییر دادگاه و طولانی‌تر شدن روند رسیدگی به پرونده و البته صدور رای نه‌چندان قاطعانه شده. آیا زمان پایان وقت‌کشی‌ها برای پایان دادن به این شایعات فرانرسیده است؟
منبع: روزنامه فرهیختگان
انتهای پیام/