آشنایی با عمیقترین و طولانیترین تونلهای حفر شده
به گزارش گروه رسانههای دیگر خبرگزاری آنا، بیایید تصور کنیم که از یک طرف دنیا، شروع به حفر یک چاه کردیم و آنقدر ادامه دادیم که به طرف دیگر دنیا رسیدیم.
حالا باید بپریم به داخل تونل. فکر میکنید که در این سفر ممکن است چه چیزی اتفاق بیفتد؟ آیا میتوانیم سریعترین سفر از یک سر دنیا تا به سر دیگر آن را در تاریخ جهان به نام خودمان ثبت کنیم؟
اگر به داخل تونل بپریم، نیروی جاذبه با قدرت تمام ما را به سمت مرکز کره زمین میکشاند. وقتی از هسته زمین عبور میکردیم و به طرف دیگر میرفتیم، جاذبه سرعت ما را کاهش میداد؛ ما تا رسیدن به آن طرف زمین به حرکت ادامه میدادیم و وقتی به آن طرف زمین میرسیدیم متوقف میشدیم.
در همان لحظه اول که داخل تونل بپریم، نیروی جاذبه خیلی زیاد است. اما هر چقدر که هسته زمین نزدیکتر میشدیم از نیروی جاذبه کم میشد تا جایی که در هسته زمین، نیروی جاذبه برابر با صفر میشد. چون از هر طرف به طور مساوی تحت نیروی جاذبه قرار میگرفتیم و در وسط زمین همانند فضانوردان، احساس بی وزنی میکردیم.
حالا وقتی از هسته زمین عبور کنیم چه میشود؟ وقتی از هسته زمین عبور میکردیم، سرعت ما کم میشد، تا جایی که شاید به آن سر دنیا هم میرسیدیم، اما آنجا باید در دهانه تونل یک نفر باید آماده باشد تا فورا دست ما را بگیرد و ما را بیرون بکشد. چون نیروی جاذبه ما را فورا و با سرعت زیاد دوباره به طرف پایین میکشد. دقیقا مانند این میماند که کره زمین را ۱۸۰ درجه چرخانده باشند و ما درست مانند موقعیتی که اول داخل تونل پریدیم قرار میگیریم. به عبارت سادهتر اگر کسی ما را از داخل تونل بیرون نکشد دائما در داخل این تونل، بالا و پایین میشویم.
یک سوال دیگر این است که چقدر زمان میبرد تا ما به مرکز هسته زمین برسیم؟ بر اساس محاسباتی که در اینترنت منتشر شده، ۱۹ دقیقه طول میکشد تا ما به هسته زمین برسیم.
اما سرعت سقوط ما چقدر میشد؟ فوق العاده زیاد! سرعت سقوط ما برابر با ۴۰ هزار کیلومتر در ساعت میشد و این یعنی ۳۲ برابر سرعت صوت. پس اگر تونلی بین قطب شمال و جنوب حفر شود و برای رسیدن از قطبی به قطب دیگر به داخل تونل میپریدیم، سفر ما حدودا ۳۸ دقیقه طول میکشید.
حالا فکر میکنید اگر با هواپیما سفر میکردیم چقدر زمان میبرد؟ حدود ۴۰ ساعت!
البته در این سفر خیالی تصور بر این است که در داخل تونل، اصطحکاک هوا وجود ندارد و ما بدون اینکه به بدنه تونل برخورد کنیم، مستقیم حرکت میکنیم؛ اگر داخل تونل اصطحکاک هوا وجود میداشت، این وضعیت باعث کاهش سرعت ما میشد.
وقتی کسی از یک هواپیما به زمین میپرد، اصطحکاک هوا باعث میشود تا سرعت سقوط او از ۱۹۵ کیلومتر در ساعت بیشتر نشود. حالا ما برای اینکه بتوانیم در تونلی که حفر کردیم سفر سریعی داشته باشیم باید سیستمی به کار گرفته شود تا تمامی هوای موجود در داخل تونل را تخلیه کند. همچنین میدانیم که در هسته زمین، دما بسیار زیاد است و برای حفظ جانمان باید لباس ضد حریق، لباسی شبیه به فضانوردان بپوشیم و البته باید کپسول هوا هم به همراه داشته باشیم تا در طول سفر بتوانیم نفس بکشیم.
آیا بشر موفق خواهد شد بین دو قطب زمین، تونل حفر کند؟
حالا اجازه دهید تا آستینها را بالا بزنیم و حفر تونل را آغاز کنیم. حتما برای شما هم قابل تصور هست که در هنگام حفر تونل در مسیرمان به احتمال با چیزهایی برخورد میکنیم. حفر تونل را آغاز کردیم. جدا از اینکه حفر تونل را از کجا شروع میکنیم، مواردی مشابه در بعضی از آنها را هم ذکر میکنیم. در ادامه به عمیقترین تونلهای حفر شده میپردازیم:
در ۱.۵ متری ممکن است با یک جسد دفن شده برخورد کنیم. چون معمولا اجساد مردگان در همین عمقها دفن میشوند.
در عمق ۳ متری با انواعی از حلزونها مواجه میشدیم. میدیدیم که آنها توانستند تا عمق سه متری در زمین وارد شوند و آنجا زندگی میکنند.
به عمق ۶ متری که برسیم به خاطر میآوریم که از اینجا بعد، دستگاههای فلزیاب و طلایابهای معمولی نمیتوانند جواب دهند. این دستگاهها به طور معمول نمیتوانند فلزات را در عمق بیشتر از ۶ متر تشخیص دهند.
در عمق ۱۲ متری با عمیقترین تونلی که یک حیوان میتوانست حفر کند مواجه میشدیم. اگر تونل را در منطقهای حفر میکردیم که محل زندگی تمساح نیل بود، احتمالا با تونلهایی که این تمساحها درست کردند برخورد میکردیم. تمساح نیل، بزرگترین تمساح در آفریقاست. با اینکه اسم رودخانه نیل روی آن گذاشته شده، علاوه بر حوزه رود نیل، در رودخانه ها، تالاب ها، و دریاهای نقاط مختلف شرق و جنوب آفریقا و کشورهای دیگر وجود دارند و بسیار هم خطرناک هستند.
در عمق ۸۰ متری ممکن است با یک شهر زیرزمینی مواجه شویم. میدانیم که در نقاط مختلف جهان، شهرهای زیرزمینی وجود دارند. در منطقه کاپادوکیه در ترکیه یک شهر زیرزمینی به نام درینکویو وجود دارد که بزرگترین شهر زیرزمینی است که تا الان در جهان کشف شده و عمق آن به هشتاد متر میرسد. شهری ۱۸ طبقه که قدمت آن به ۲۸۰۰ سال میرسد و حدود ۲۰ هزار نفر را در خود جای میداده.
به حفاری اداره میدهیم. در عمق ۱۰۰ متری باید خیلی مواظب باشیم. چون دولتها زبالههای اتمی را معمولا در عمق صد متری زمین دفن میکنند.
به حفاری ادامه دادیم و رسیدیم به عمق ۱۲۲ متری. اگر محل حفاری ما در آفریقای جنوبی بود در عمق ۱۲۲ متری میتوانستیم نوک ریشههای درخت را ببینیم. در آفریقای جنوبی نوعی درخت انجیر رشد میکند که ریشههای آن تا عمق ۱۲۲ متری زمین فرو میروند.
حالا در عمق ۲۴۰ متری هستیم. اگر تونل را در ژاپن حفر میکردیم در عمق حدود ۲۴۰ متری زیر دریا با ریل خط آهن برخورد میکردیم. تونل سیکان عمیقترین تونل آسیاست که آئوموری را به جزیره هوکایدو متصل میکند.
در عمق ۲۸۷ متری با کف تونل آیکسوند نروژ برابر میشدیم. این تونل بلندترین تونل جادهای است که در زیر سطح آب وجود دارد. هزینه ساخت این تونل ۵۳ میلیون یورو بوده.
تونل را تا عمق ۳۰۵ متری حفر کردیم و وقت آن رسیده که کمی خستگی در کنیم. داریم چای مینوشیم و با خودمون فکر میکنیم که اون بیرون اگر جنگ اتمی هم شروع شود، جای من این پایین امن و امن است، ولی درواقع اینطور نیست. بعضی از بمبهای اتمی در عمق ۳۰۵ متری هم میتوانند ما را بکشند.
به کندن تونل ادامه میدهیم. در عمق ۳۹۲ متری با عمق یک چاه آب که با نیروی دست انسان کنده شده، برابر میشویم. چاه آب woodingdean در انگلستان. عمیق چاه آب حفر شده در جهان است که تا عمق ۳۹۰ متری حفر شده. چاه در سال ۱۸۵۸ آغاز شد و چهار سال بعد در سال ۱۸۶۲ به پایان رسید.
وقتی به عمق ۶۰۳ متری برسیم با عمق یک گودال ترسناک برابر میشویم. عمیقترین گودال عمودی در یک غار. غار ورتوگلاویکا در اسلوونی با عمق ۶۰۳ متر. اگر بدشانس بودیم و سقوط میکردیم، در عرض ۱۱ ثانیه نقش زمین میشدیم.
غار کروبرا که در گرجستان واقع شده، عمیقترین غار شناخته شده در جهان است. عمق این غار ۲۱۹۷ است. ولی چالهای از این عمیقتر هم وجود دارد. در آفریقای جنوبی یک معدنی وجود دارد که تا عمق ۳۱۳۲ متری کنده شده. معدن moab khotsong. با آسانسوری که تعبیه شده، رسیدن به کف معدن ۴.۵ دقیقه زمان میبرد.
شاید فکر کنید که بعد از این دیگر محال است که به موجود زندهای برخورد کنیم، اما باید گفت که در عمق ۳۶۰۰ متری نوعی کرم به نام halicephalobus mephisto را میتوانیم ببینیم.
ولی انسان توانسته خودش را به عمق بیشتر از این هم برساند. وقتی به عمیقترین نقطه یک معدن در آفریقا جنوبی در چهار هزار متری وارد میشویم، دمای آن به ۶۶ درجه سانتیگراد میرسد. با آسانسورهایی که تعبیه شده بیشتر از یک ساعت طول میکشید تا به ته آن برسید.
وقتی حفر تونل را به عمق ۶ هزار متر رساندیم باید تازه بدانیم که ما به نیمههای عمق اقیانوسها رسیدیم. وقتی به عمق ۱۰۹۹۹ متری رسیدیم، با کف عمیقترین گودال موجود در زیر اقیانوس آرام با نام گودال ماریانا هم سطح میشویم. شاید باورتان نشود، ولی دانشمندان توانستند ببینند که زبالههای پلاستیکی تا کف این گودال هم رسیدند.
حالا که به عمق ۱۲ هزار متری رسیدیم فکر نکنید که انسانها نتوانستند بیشتر از این چاه بکنند. در غرب کشور روسیه عمیقترین چاه کره زمین با نام چاه ابرژرف کولا وجود دارد. این چاه بسیار عمیق ۱۲ کیلومتر ۲۲۶ متر عمق دارد. هدف از حفر این چاه که در دهه ۱۹۷۰ شروع شده بود فقط و فقط افزایش علم بشر در رابطه با شرایط اعماق زمین بود. قطر این چاه فقط ۲۳ سانتی متر است و حفر آن حدود ۲۰ سال طول کشیده و در سال ۱۹۹۴ به بعد دیگر ادامه داده نشد.
حفر این چاه به این علت ادامه داده نشد که در این عمق به سنگهایی برخورد کردند که درجه حرارت آنها ۱۸۰ درجه سانتی گراد بود و دستگاهها قادر به تحمل و عبور از آن نبودند. در غیر این صورت هدف این بود که تا عمق ۴۰ هزار متری هم آن را ادامه دهند. دهانه چاه با اهن و پیچ و مهره به زمین دوخته شده و البته به حال خودش رها شده و حفاظت نمیشود. حالا اگر دهانه را باز کنیم و تکه سنگی به داخل آن بیندازیم حدودا ۵۰ ثانیه طول میکشد تا سنگ به کف آن برسد.
اگر فکر کردید که چاهی از این عمیقتر توسط انسان حفر نشده سخت در اشتباه هستید. اگر ما حفاری خودمان را کمی دیگر ادامه دهیم و به عمق ۱۲۳۷۶ متری برسیم با عمق چاه نفتی z۴۴ Chayvo برابر میشویم. این چاه نفتی در روسیه حفر شده و از این عمیقتر دیگر چاهی نیست که به دست انسان حفر شده باشد. یعنی اگر ۱۵ عدد برج خلیفه را در دوبی بر روی یکدیگر بزارید، با عمق این چاه برابری میکند.
ضخامت پوسته زمین تا ۷۰ هزار متر هم میرسد. به نظر شما از مرکز کره زمین تا سطح کره زمین چقدر است؟ تقریبا ۶۳۷۱ کیلومتر. حالا این را مقایسه کنید با عمیقترین گودالی که توسط انسان حفر شده.
منبع: تن تاپ
انتهای پیام/
انتهای پیام/