از درخواست انحلال ارتش توسط روحانی تا تقدیر از احیا/ چه کسی پاسخگوی تناقض مواضع است؟
به گزارش خبرنگار حوزه دولت گروه سیاسی خبرگزاری آنا، ۲۳ تیر ۱۳۵۹، حسن روحانی در مجلس اعلام کرد: «دادگاه انقلابی ارتش که برای توطئه‌گران تشکیل می‌شود، در کارش عجله نکند و تحقیقات را در حد وسیع ادامه بدهد و کاملاً ریشه‌یابی بکند ولو اینکه اعدام افراد توطئه‌گر هم ۲ هفته، ۳ هفته، یک‌ماه عقب بیفتد. هیچ عجله‌ای در اعدام توطئه‌گران نیست و تقاضای دیگر من این است که همان‌طور که در مسئله زنا قرآن می‌گوید «ولیشهد عذابهما طائفه من‌المومنین»، توطئه‌گرها را خوب است که در مراسم نماز جمعه بیاورند و به دار آویزان کنند تا مردم مشاهده کنند و تأثیرش، تأثیر بیشتری باشد.»
۵ روز قبل از سخنرانی روحانی در خصوص انحلال ارتش، تنی چند از افسران رژیم شاه سعی داشتند کودتایی را علیه نظام اسلامی اجرا کنند، اما این توطئه لو رفت و با شکست مواجه شد.
رهبر انقلاب پیرامون ماجرای کشف کودتای نوژه تعریف می‌کند که «شبی حدود اذان صبح، دیدم در منزل ما را می‌زنند، بشدت هم می‌زدند، من از خواب بیدار شدم، [گفتند] یکی از خلبانانی که قرار بود در مرحله اول خانه آیت‌الله خمینی را بمباران کنند، دچار عذاب وجدان شده و آمده و می‌گوید با شما یک کار واجب دارد… گفت: کار واجبی دارم و فقط به خودتان می‌گویم. گفت: کودتایی قرار است انجام شود.»
بعد از ماجرای کودتای نوژه، در مجلس بحث‌های درباره بقا یا انحلال ارتش صورت گرفت؛ در نخستین جلسه بعد از کودتا حسن روحانی با اشاره به نقش تیپ نوهد در عملیات کودتا خواستار انحلال یا ادغام آن و پاکسازی ارتش شد اما این اظهارات با واکنش شهید چمران، وزیر وقت دفاع که هم‌زمان نماینده مجلس نیز بود، روبه‌رو شد.
چریک‌های فدایی خلق و سازمان مجاهدین خلق (منافقین) نیز از جمله موافقان انحلال ارتش بودند و تجمعاتی در اسفند ۱۳۵۷ در تهران برگزار کردند.
این گروهک‌ها معتقد بودند که «ارتش و دستگاه‌های عریض و طویل اداری که ستون‌های رژیم وابسته به امپریالیسم به‌شمار می‌روند، باید هرچه زودتر منحل شوند و ارتش نوین خلق و ارگان‌های اداری نوین که پاسخگوی شرایط نوین هستند، به وجود آیند.»
سرلشکر محمد سلیمی در خاطرات خود پیرامون موضوع انحلال ارتش آورده است: «شورای انقلاب در آن زمان آقای هاشمی را مسئول وزارت کشور و آقا را مسئول وزارت دفاع کرده بود. بنده پس از مشاهده آن جمعیت نزد آقا رفتم و به ایشان گفتم که این جمعیت چنین شعارهایی می‌دهند. آیا شما هم طرفدار این جمعیت هستید و می‌خواهید ارتش منحل شود؟ آقا در پاسخ به من فرمودند: من اگر این لباس (لباس روحانیت) در تنم نبود، قطعاً لباس ارتش را می‌پوشیدم.»
حسن روحانی در ادامه سخنان خود در نخستین جلسه بعد از کودتا در مجلس اظهار کرد: «بازنشستگانی که ما در ارتش داریم، عده‌ای‌شان خارج از کشور هستند و دارند حقوق می‌گیرند و مشخص است که دارند توطئه می‌کنند. عده‌ای داخل کشور هستند و حقوق بازنشستگی می‌گیرند، بازهم مشخص است که دارند چه‌کار می‌کنند. عده‌ای دیگر هم اگر توطئه نمی‌کنند و سالم هستند، حداقل حقوق بازنشستگی کامل به آن‌ها پرداخت نشود. معلوم نیست که آن‌ها در رژیم سابق خدمتی نکرده باشند. حداقلی که بتوانند زندگی را بگذرانند نه بیشتر؛ این صلاح نیست که از مال مردم مستضعف به یک‌مشت امیر بازنشسته پول داده بشود و آن‌ها هم در خارج کشور توطئه کنند... نکته دیگر اینکه راجع به نیروهای مخصوص بارها به مسئولان پیشنهادشده که این نیرو را منحل اعلام کنند و این‌ها خطرناک هستند و متأسفانه توجه نشد و در این کودتا هم نقش عظیمی را آن‌ها داشتند. البته در میان آن‌ها افراد صالحی وجود دارند که باید بمانند.»
این اظهارات با واکنش شهید چمران مواجه شد و وزیر وقت دفاع در خطاب به موافقان انحلال این طرح اعلام کرد: «... مسئله‌ی پاکسازی که همچنان ادامه دارد مسئله‌ی خطرناکی است، دوست عزیز ما آقای دکتر روحانی مسئله‌ای را مطرح کردند که تیپ «نوهد» را منحل کنید. یکی از مشکلات بزرگ همین‌جاست که تیپی را که بهترین رزمندگان ما هستند منحل کنیم، آن‌ها را بیرون بریزیم، آن‌وقتی این دوازده‌هزارنفری را که بیرون ریختیم این‌ها چه خواهند کرد؟ کجا خواهند رفت؟ آیا به دشمن می‌پیوندند؟ نمی‌پیوندند؟ با آن‌ها باید چگونه معامله کرد؟ آیا صحیح است که بهترین رزمندگان را دور بریزیم؟ برای اینکه احتمالاً یک‌دهم آن‌ها به دشمن بپیوندند. یا بهتر است آن‌ها را تحت کنترل خود داشته باشیم؟»
مورخان و پژوهشگران تاریخ معاصر و دفاع مقدس بر این باورند که در صورت انحلال ارتش، کشور ایران دچار نابسامانی و عدم ثبات می‌شد، اقلیت‌ها و گروه‌های معاند و جیره‌خوار دشمن ساز جدایی سر می‌دادند. حداقل کشور طی چند سال دچار آشوب و ناامنی می‌شد؛ همان‌طور که عین وضعیت در عراق امروزی رخ داد.
امام خمینی در پیام نوروزی سال ۵۸ نیز عنوان کردند: «ارتش را تضعیف نکنید. ما احتیاج به ارتش داریم. ملت احتیاج به ارتش دارد. ارتش باید از طرف ملت حمایت بشود...»
حمایت شهید چمران از ارتش و تیپ‌ویژه نوهد باعث شد که طرح حسن روحانی در مجلس با شکست مواجه شود؛ چمران در ماجرای پاوه، نبرد دلیرانه بچه‌های نوهد را دیده بود.
امیر «بپژن پارسا» فرمانده سابق تیپ ۶۵ نوهد (نیروهای ویژه هوابرد) در گفتگویی پیرامون غائله پاوه گفت: «این فیلمی هم که به نام «چ» ساختند، دیدم که فیلم بسیار بدی بود. آقایی که این فیلم را ساخته نکرده یک‌کمی تحقیق کند. ۳ گروه نیروی ویژه با این‌ها (شهید فلاحی و چمران) بود. وقتی هم ما آنجا هلی‌بُرن کردیم، تعداد زیادی از بچه‌های سپاه در بیمارستان شهید شده بودند. یک تعداد کمی هم در ژاندارمری مقاومت می‌کردند. اگر دیر رسیده بودیم پاوه سقوط می‌کرد چون مهمات هم کم بود. بعداً نیروهای دیگر ازجمله سپاه هم آمدند.»
این در حالی است که حسن روحانی در روزهای گذشته بر خلاف مواضعش نسبت به ارتش در اوایل انقلاب اسلامی ایران اعلام کرد: «ضمن تبریک به ارتش و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ۲۹ فروردین در واقع روز احیای ارتش در سال ۵۸ با فرمان حضرت امام(ره) است و به همین مناسبت هم روز ارتش نامگذاری شده و روزی بود که در سراسر ایران مردم تظاهرات باشکوهی را انجام دادند و در آن تظاهرات شعار مردم این بود که ملت فدای ارتش و ارتشی‌ها هم در آن تظاهرات، می‌گفتند ارتش فدای ملت و توطئه بسیار بزرگی که گروهک ها برای انحلال ارتش طراحی کرده بودند برای همیشه نابود شد.»
انتهای پیام/۴۱۶۳/
انتهای پیام/