وعده‌هایی که جا ماند
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، مردم این روزها در تکاپو برای التیام حداقل بخشی از زخم سنگین گرانی و تورم و گرانی عصرپسا برجام هستند؛ برجامی که بنا بود تحریم‌ها را «بالمره» لغو و حتی مشکل آب خوردن مردم را حل کند، اما نه‌تنها چنین ظرفیت وای بسا مأموریتی – از دید غرب‌باورها – نداشت بلکه گره معیشتی مردم را کورتر کرده است به‌طوری‌که مردم پس از انعقاد آنچه به برجام مشهور است، شاهد تورم ۴۰۰ درصدی، رشد ۵۶۰ درصدی نقدینگی، کاهش ارزش پول ملی به یک‌دهم، کاهش قدرت خرید مردم به یک‌سوم، افزایش ۳۰ درصدی سالانه پایه پول ملی، پراید ۱۰۰ میلیونی، سکه ۱۵ میلیونی، دلار ۲۵ هزارتومانی، مرغ ۲۴ هزارتومانی بودند.
البته باید به این فهرست اضافه کرد: رکوردداری تورم در ۶۰ سال اخیر، رکورد ۱۰ ساله شکاف طبقاتی، صعود ۷۰۰ درصدی دلار، کاهش ۵۰ درصدی ساخت‌وساز، رشد وحشتناک قیمت مسکن، کوچک شدن آزاردهنده سفره مردم، کاهش یک‌میلیونی شاخص بورس، کاهش تسهیلات تولید به نفع سفته‌بازی، سقوط سرمایه‌گذاری به مدار منفی ۶، استمرار هشت‌ساله رشد اقتصادی صفر، لجاجت بر سر حذف یارانه ثروتمندان.
این وضعیت در حالی است که روحانی در شعارهای انتخاباتی مدعی بود «شعار من نجات اقتصاد ایران است»، «ما باید اقتصاد کشور را از شرایط فعلی نجات دهیم»، «کشور را می‌توان از بیکاری و گرانی نجات داد»، «تحریم‌ها را قدم‌به‌قدم کاهش داده و درنهایت آن‌ها را خواهیم شکست»، «مقداری تدبیر و برنامه لازم است تا ما بتوانیم حتی معضلات اقتصادی که در سایه تحریم به وجود آمده است، قدم‌به‌قدم حل کنیم و این کار امکان‌پذیر است»، «فرهنگ اشرافی گری نباید بر کشور حاکم باشد.»
اخیرا نیز علی شیرازی در یادداشتی به‌خوبی بخشی از شعارهای روحانی را فهرست کرده است که در خوزستان گفت:«ما باید برای جوانان کشور اشتغال ایجاد کنیم»، در ساری گفت: «ما می‌گوییم فقر مطلق باید تا پایان دولت دوازدهم تمام شود»، در همدان گفت: «اگر این ملت پیروز شود، آن‌وقت در سفره‌تان نانی را خواهید خورد که حاصل دست‌پخت کشاورز ایرانی است»، در کرمان گفت: «ما غیر از سرمایه داخلی، می‌خواهیم سرمایه خارجی را هم به کشور بیاوریم تا برای مردم و جوانان شغل درست کنیم»، در اصفهان گفت: «با همین ظریف ما بقیه تحریم‌ها را هم بر خواهیم داشت»، در مشهد گفت: «می‌خواهیم ایرانیان سوار هواپیماهای شرکت هواپیمایی ایرانی شوند و حمل‌ونقل مدرن در اختیار ملت قرار گیرد»، در تهران گفت: «ما به رفع تحریم هسته‌ای قانع نیستیم، باید همه تحریم‌های دیگر برداشته شود»، در بندرعباس گفت: «از ابتدا قرار ما بر این بود که دولت راست‌گویان تشکیل دهیم. تمام مشکلات از دروغ است. ما به‌دروغ و خرافه برنمی‌گردیم» و الی‌آخر.
روحانی که همه ظرفیت و فرصت و البته وقت یک کشور بیش از ۸۰ میلیونی را به مذاکره با سخت‌ترین دشمن ملت ایران گره‌زده بود، ۲۸ دی ۱۳۹۵ مدعی شد «همه تحریم‌های هسته‌ای ایران برداشته‌شده است.» وزارت امور خارجه دولت او نیز ۲۸ دی ۱۳۹۵ در گزارشی به مجلس شورای اسلامی نوشت: «تحریم‌ها در حوزه‌های نفت، گاز و پتروشیمی، حوزه حمل‌ونقل، حوزه مالی، بانکی و بیمه، حوزه آب و برق، صنعت و تجارت، حوزه سلامت و بهداشت، حوزه کشاورزی، دامداری و شیلات، حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات رفع شده‌اند.»
اما مجید تخت‌روانچی که از اعضای اصلی تیم مذاکره‌کننده ایران با غرب بود، ۲۱ دی ۱۳۹۹ گفت: «در چهار سال گذشته، آمریکا بیش از ۱۵۰۰ تحریم علیه ایران اعمال کرده و تمامی بخش‌های اقتصاد ایران را هدف قرار داده و تقریبا تمامی عواید ایران از برجام را از بین برده است»؛ و نهایتا ظریفی که ۱۴ فروردین ۱۳۹۴ گفته بود «کلیه تحریم‌ها لغو خواهد شد»، ۲۱ فروردین ۱۴۰۰ از سید عباس عراقچی رئیس ستاد اجرای برجام شنیدیم «آمریکا باید ۱۵۰۰ تحریم را رفع کند.»
دولت روحانی که بعد از حدود ۳ هزار روز فرصت سوزی و کوچک کردن سفره مردم، حتی نتوانست تحریم‌های هسته‌ای را لغو کند این روزها مجددا از باغ سبزی سخن می‌گوید که به زعم‌شان کلید آن در لندن و واشنگتن و پاریس است.
او ۲۵ فروردین ۱۴۰۰ در جلسه هیئت دولت مدعی شد «چرا از مذاکرات می‌ترسید؟ کسی این حرف‌ها را در سر ما فروکرده است؟ چرا از حرف زدن می‌ترسیم؟ قرآن حتی از مذاکره با کفار سخن می‌گوید که باید باجدال احسن انجام شود. پس چرا ما می‌ترسیم و از این موضوع فرار می‌کنیم؟… از مذاکره وین نترسید، بعضی‌ها می‌ترسند حالا آن‌قدر که بعضی‌ها نگران هستند که مذاکره فوری انجام شود و تحریم‌ها زود برداشته شود و در انتخابات مشکل پیدا کنند… هیچ جناح و هیچ فردی حق ندارد زندگی و معیشت مردم را برای انتخابات گروگان بگیرد، بگذارید مردم راحت باشند.»
این ادعاها و بستن دهان منتقدان در حالی است که روحانی یک‌بار – ۲۸ دی ۱۳۹۵ – مدعی شده بود «همه تحریم‌های هسته‌ای ایران برداشته‌شده است»! حالا چه انتظار دارد مردم سخنان او را بپذیرند؟
تلاش این روزهای روحانی و هم‌فکرانش برای تبرئه رژیم آمریکا از بدعهدی و خیانت و جنایت در حق ملت ایران در حالی است که رهبر حکیم انقلاب ۳ شهریور ۱۳۹۵ فرمودند «بدحسابی‌های طرف غربی را – یعنی به‌خصوص آمریکا را به‌حساب بیاوریم؛ مطلقا درصدد این نباشیم که بدحسابی طرف مقابل را و بدقلقی طرف مقابل را و خیانت طرف مقابل را یک‌جوری توجیه کنیم؛ این دارد بدحسابی می‌کند – الآن مشخص است، آمریکایی‌ها دارند بدحسابی می‌کنند – این بدحسابی را به‌حساب بیاوریم، به این توجه کنیم.»
به‌هرروی در آستانه انتخابات ۱۴۰۰ که رزمگاه شعارهای انتخاباتی است باید حواسمان باشد که رویه پیروزی با وعده‌های توخالی تکرار نشود. برجام سند خوبی برای اثبات پوچ بودن ادعایی کسانی است که معتقدند قطار رفاه این مرزوبوم از ایستگاه لندن و واشنگتن و پاریس می‌گذرد. باید یک‌بار برای همیشه به ریشه تفکر غرب‌زدگی را که از ۲۰۰ سال قبل زندگی مردم را به تحت تأثیر قرار داده است بخشکانیم تا ثابت شود «عصای لرزان دیگری» هرگز جای «زانوی قوی خودی» را نمی‌گیرد.
منبع: روزنامه رسالت
انتهای پیام/
انتهای پیام/