ادامه سیاست ضداستعماری هاوانا با میدان‌داری شخصیتی کاریزما
به گزارش گروه جهان خبرگزاری آنا، وقتی روز دوشنبه حزب کمونیست کوبا میگل دیاز کانل رئیس‌جمهور را به‌عنوان دبیر اول حزب یعنی قدرتمندترین فرد در ساختار سیاسی هاوانا معرفی کرد مشخص شد که وی به‌عنوان اولین رئیس‌جمهور کشور از انقلاب ۱۹۵۹ به بعد که عضوی از خانواده کاسترو نیست باید همچنان از استقلال کشورش و آرمان‌های حزب دفاع کند.
از انتخاب دیاز کانل به‌عنوان دبیر اول حزب خوبی استقبال شد. حالا این مرد قدبلند حدوداً ۶۰ ساله با موهای نقره‌ای دو مقام بسیار قدرتمند را در کوبا در اختیار دارد: رهبری حزب کمونیست و پست ریاست جمهوری. انتخاب وی درنهایت به شایعاتی در خصوص اینکه دیاز کانل تنها یک‌مهره در دست نیروهای قدرتمند دیگر است پایان داد.
کوبا رویکرد ضداستعماری خود را تغییر نخواهد داد
کارلوس آلزوگارای دیپلمات سابق کوبایی می‌گوید: من هرگز آن شایعات را باور نکردم زیرا دیاز کانل فردی دارای مسئولیت و در همفکری نزدیک با رائول کاسترو رئیس‌جمهور سابق بود. من فکر می‌کنم که هم‌اکنون او مسئولیت همه کارها را بر عهده دارد و از همه در این کشور بالاتر است.
رائول کاسترو به‌خوبی به قولش برای جوان‌سازی رهبری حزب و کمیته اجرایی عمل کرد
دیاز کانل که تحصیل‌کرده رشته مهندسی برق است بیشتر عمر سیاسی خود را کارگزار حزب کمونیست بود و وی خیلی سریع در این حزب رشد کرد. او یک سال پس از انقلاب در ویلا کلارا استانی که ارنستو چه‌گوارا انقلابی آرژانتینی الاصل توانست نیروهای ژنرال فولجنسیو باتیستا حاکم نظامی غرب‌گرای کوبا را در هم بشکند و انقلاب این کشور را متولد کند زاده شد.
افرادی که از قبل دیاز کانل را می‌شناسند وی را مردی بذله‌گو و خوش‌سیما در سمت دبیر حزب در ویلا کلارا و سپس دبیر حزب در شرق کوبا می‌دانند. البته وی وزیر آموزش‌وپرورش کوبا هم بوده است.
در ابتدا رائول کاسترو وی را به‌عنوان معاون اول خود در سال ۲۰۱۲ انتخاب کرد یعنی اندکی پس‌ازاینکه رائول جای برادر بزرگ‌تر خود فیدل کاسترو را به‌عنوان دبیر اول حزب گرفت. این اولین نشانه از آماده کردن دیاز کانل برای به دست گرفتن مقامی مهم‌تر بود.
بیشتر بخوانید:
کوبا تلاش آمریکا برای تروریست خواندن این کشور را محکوم کرد
رئیس‌جمهور کوبا: ورود نفتکش‌های ایرانی نشان شکست حصر آمریکایی است
روز جمعه گذشته، ساختار کمیته اجرایی حزب کمونیست هم برای سال‌های آینده مشخص شد. اعضای این کمیته کار سختی برای غلبه بر تبعات ویروس کرونا، خنثی کردن تحریم‌های آمریکا و نیز نوسازی زیرساخت‌های کشور بر عهده خواهند داشت.
در انتصاب‌های کمیته اجرایی حزب، رائول کاسترو به‌خوبی به قولش برای جوان‌سازی رهبری حزب و کمیته اجرایی عمل کرد زیرا دو فرد مسن بازمانده از دوره انقلاب نیز با خود رائول از کمیته اجرایی بازنشسته شدند. البته رائول به قولش برای متنوع کردن رهبری کمیته اجرایی خوب عمل نکرد زیرا فقط سه نفر از ۱۳ فرد درون دایره قدرت زن هستند و به نظر نمی‌رسد افراد غیر سفیدپوست زیادی هم در دایره قدرت پذیرفته شوند.
ارتباط مناسب دیاز کانل با مقامات بانفوذ هاوانا
مهم‌ترین چهره جدید در ساختار قدرت، لوئیز آلبرتو رودریگز لوپز کالئیا داماد سابق رائول کاسترو است که بخش اقتصادی نیروهای مسلح کشور که بیشتر اقتصاد کوبا در اختیار آن است را مدیریت می‌کند. این بخش به کار احداث هتل، ارائه خدمات مالی، واردات و صادرات و اداره سوپرمارکت‌های بزرگ مشغول است.
در کوبا فیدل کاسترو سنگ محکی برای مردمی بودن دیگر مقامات است
گفته می‌شود که لوپز کالئیا فردی است که به‌خوبی از نفوذش استفاده می‌کند. او به همراه دیاز کانل به آمریکا و روسیه سفر کرده و از سپتامبر سال ۲۰۲۰ تحت تحریم آمریکا هم قرار گرفته است.
گفتنی است که دیاز کانل در اختتامیه کنگره هشتم حزب کمونیست اعلام کرد که در ارتباط نزدیک با رائول کاسترو باقی خواهد ماند. درزمانی که دیاز کانل معاون اول رئیس‌جمهور بود با بحران سقوط هواپیمای کوبایی در سال ۲۰۱۸ روبرو شد. ۱۱۲ نفر در آن حادثه کشته شدند. در ضمن وی بحران گردباد تورنادو را هم که ۶ کشته و ده‌ها زخمی برجای گذاشت تجربه کرده است. در آن زمان وی به دلیل اینکه مانند فیدل کاسترو با مردم همدردی نکرد موردانتقاد قرار گرفت. در کوبا فیدل سنگ محکی برای مردمی بودن دیگر مقامات است.
فیدل کاسترو از انقلاب سال ۱۹۵۹ کوبا و بعد از وی برادرش رائول کاسترو رهبری این کشور را در دست داشتند. انتخاب دیاز کانل به معنای انتقال ۶ دهه حکومت و رهبری برادران کاسترو به نسلی جوان‌تر است.
لازم به یادآوری است کوبا کشوری که از سال ۱۹۵۸ تاکنون متحمل تحریم‌های تجاری، اقتصادی و مالی آمریکا قرار گرفته است، با اتکا بر خلاقیت و توانمندی بخش داخلی توانسته ایستادگی خوبی در برابر تحریم‌های ظالمانه آمریکا داشته باشد. تحریم‌های آمریکا علیه کوبا شامل تحریم تجاری، اقتصادی و مالی است. نخستین تحریم توسط آمریکا در مورد فروش اسلحه به کوبا در سال ۱۹۵۸، در زمان رژیم باتیستا تحمیل شد.
در سال ۱۹۶۰ دوباره (تقریباً دو سال پس از سقوط دولت باتیستا توسط انقلاب کوبا) ایالات‌متحده تحریم خود را علیه صادرات به کوبا اعمال کرد اما مواد غذایی و دارویی را در لیست اقلام تحریمی قرار نداد. این اقدام آمریکا به بهانه ملی شدن پالایشگاه‌های بخش خصوصی نفت در کوبا صورت گرفت.
انتهای پیام/۴۱۵۵/
انتهای پیام/